میرزا حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|2}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جز (تمیزکاری)
خط ۲۴: خط ۲۴:
|-
|-
|شاگردان
|شاگردان
|شیخ عباس قمی • آقا بزرگ تهرانی • مولی محمد تقی قمی باوزئیری
|شیخ عباس قمی • آقا بزرگ تهرانی • مولی محمد تقی قمی باوزئیری
|-
|-
|تالیفات
|تالیفات
خط ۴۶: خط ۴۶:
=زندگی‌نامه=
=زندگی‌نامه=


میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) معروف به «محدث نوری» از محدثان برجسته و رجالیان بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری محسوب می شود. بسیاری در رد این نظریه نوشتند.
میرزا حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق) معروف به «محدث نوری» از محدثان برجسته و رجالیان بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری محسوب می شود. بسیاری در رد این نظریه نوشتند.


وی در ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ق. در روستای یالو از توابع شهرستان نور در استان [[مازندران]] [[ایران]] به دنیا آمد. <ref>نوری، ج۱، ص۴۲</ref> از همان کودکی به درس فقیه بزرگ، [[ملا محمدعلی محلاتی]] راه یافت و بخشی از علوم دینی را فراگرفت. در آغاز جوانی به [[تهران]] سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نظیر شیخ عبدالرحیم بروجردی بهره‌مند گردد و با دختر همو ازدواج کرد. <ref>امین، ج۶، ص۱۴۴</ref> نوری به سال ۱۲۷۳ق. در ۱۹ سالگی عازم [[نجف اشرف]] شد. چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت.
وی در ۱۸ شوال سال ۱۲۵۴ق. در روستای یالو از توابع شهرستان نور در استان [[مازندران]] [[ایران]] به دنیا آمد. <ref>نوری، ج۱، ص۴۲</ref> از همان کودکی به درس فقیه بزرگ، [[ملا محمدعلی محلاتی]] راه یافت و بخشی از علوم دینی را فراگرفت. در آغاز جوانی به [[تهران]] سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نظیر شیخ عبدالرحیم بروجردی بهره‌مند گردد و با دختر همو ازدواج کرد. <ref>امین، ج۶، ص۱۴۴</ref> نوری به سال ۱۲۷۳ق. در ۱۹ سالگی عازم [[نجف اشرف]] شد. چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به ایران بازگشت.
خط ۶۴: خط ۶۴:
=تألیفات=
=تألیفات=


==مستدرک الوسائل==
== مستدرک الوسائل ==


مشهورترین تألیف محدث نوری در استدراک و تتمیم وسائل الشیعه اثر [[شیخ حر عاملی]] نگاشته شده است.
مشهورترین تألیف محدث نوری در استدراک و تتمیم وسائل الشیعه اثر [[شیخ حر عاملی]] نگاشته شده است.


==فصل الخطاب==
== فصل الخطاب ==


این کتاب، از کتاب‌های جنجال برانگیز [[جهان تشیع]] است و محدث نوری در 28 جمادى الثانیة سال 1292ق. از تالیف آن فراغت یافته است. از عنوان کتاب برمی‌آید که قرآن کریم تحریف شده همان گونه که بنابر عقیده [[مسلمانان]] [[انجیل]] و [[تورات]] تحریف شده است؛ اما بنابر متن کتاب و نیز بنابر آنچه شیخ آقابزرگ تهرانی از خود محدث نوری شنیده و از او نقل کرده، مراد محدث نوری از تحریف کتاب این نیست که [[قرآن]] فعلی کلام خدا نیست یا چیزی بر آن افزوده یا پس از جمع القرآن(جمع آوری قرآن در زمان [[عثمان]] به عفان به شکل یک کتاب)چیزی از آن کاسته شده است. <ref> آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>
این کتاب، از کتاب‌های جنجال برانگیز [[جهان تشیع]] است و محدث نوری در 28 جمادى الثانیة سال 1292ق. از تالیف آن فراغت یافته است. از عنوان کتاب برمی‌آید که قرآن کریم تحریف شده همان گونه که بنابر عقیده [[مسلمانان]] [[انجیل]] و [[تورات]] تحریف شده است؛ اما بنابر متن کتاب و نیز بنابر آنچه شیخ آقابزرگ تهرانی از خود محدث نوری شنیده و از او نقل کرده، مراد محدث نوری از تحریف کتاب این نیست که [[قرآن]] فعلی کلام خدا نیست یا چیزی بر آن افزوده یا پس از جمع القرآن(جمع آوری قرآن در زمان [[عثمان]] به عفان به شکل یک کتاب)چیزی از آن کاسته شده است. <ref> آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>
خط ۷۸: خط ۷۸:
آقابزرگ تهرانی، هنگام معرفی کتاب در مجموعه بزرگ کتاب‌شناسی‌اش، این کتاب را کتابی در رد تحریف قرآن می‌خواند و می‌نویسد: «أثبت فیه عدم التحریف بالزیادة والتغییر والتبدیل وغیرها؛ در این کتاب، عدم تحریف قرآن را اثبات کرده است و دور بودنش از تحریف به زیادت و تغییر و تبدیل و جز آن.» <ref>ج 16 - ص 231 - 232</ref>
آقابزرگ تهرانی، هنگام معرفی کتاب در مجموعه بزرگ کتاب‌شناسی‌اش، این کتاب را کتابی در رد تحریف قرآن می‌خواند و می‌نویسد: «أثبت فیه عدم التحریف بالزیادة والتغییر والتبدیل وغیرها؛ در این کتاب، عدم تحریف قرآن را اثبات کرده است و دور بودنش از تحریف به زیادت و تغییر و تبدیل و جز آن.» <ref>ج 16 - ص 231 - 232</ref>


از همان آغاز علمای شیعه به تالیف کتاب‌هایی در مقابله با این کتاب دست زدند از جمله شیخ محمود تهرانى در سال 1302 ق. ردّیه‌‏اى به نام کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب بر آن نگاشت <ref>الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 18 - ص 9 - 10</ref> و محدث نورى نیز در پاسخ به آن رساله‌‏اى به نام الجواب عن شبهات کشف الارتیاب را تألیف کرد و گویا از برخی نظرات خویش در کتاب اصلی بازگشت و یا نظر خود را تشریح کرد و کوشید تا سوء تفاهم های پیش آمده را برطرف سازد او درباره این رساله گفته است رضایت ندارد کسی پیش از خواندن رساله، کتاب فصل الخطاب را بخواند و این رساله منزله تکمله کتاب فصل الخطاب است. <ref> نجم ثاقب، ج 1، ص 31 و 32</ref> <ref> الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>
از همان آغاز علمای شیعه به تالیف کتاب‌هایی در مقابله با این کتاب دست زدند از جمله شیخ محمود تهرانى در سال 1302 ق. ردّیه‌‏اى به نام کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب بر آن نگاشت <ref>الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 18 - ص 9 - 10</ref> و محدث نورى نیز در پاسخ به آن رساله‌‏اى به نام الجواب عن شبهات کشف الارتیاب را تألیف کرد و گویا از برخی نظرات خویش در کتاب اصلی بازگشت و یا نظر خود را تشریح کرد و کوشید تا سوء تفاهم های پیش آمده را برطرف سازد او درباره این رساله گفته است رضایت ندارد کسی پیش از خواندن رساله، کتاب فصل الخطاب را بخواند و این رساله منزله تکمله کتاب فصل الخطاب است. <ref> نجم ثاقب، ج 1، ص 31 و 32</ref> <ref> الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 16 - ص 231 - 232 و ج 18 - ص 9 - 10</ref>


==دارالسلام فیما یتعلق بالرؤیا و المنام==
== دارالسلام فیما یتعلق بالرؤیا و المنام ==


==لؤلؤ و مرجان==
== لؤلؤ و مرجان ==


که نخستین کتاب مستقلّی است که در ردّ خرافات ساخته و پرداخته شده درباره حماسه [[عاشورا]] تألیف شده است.  
که نخستین کتاب مستقلّی است که در ردّ خرافات ساخته و پرداخته شده درباره حماسه [[عاشورا]] تألیف شده است.  


==جنة المأوی فیمن فاز بلقاء الحجة علیه‌السلام==
== جنة المأوی فیمن فاز بلقاء الحجة علیه‌السلام ==


==النجم الثاقب==
== النجم الثاقب ==


که کتابی جامع درباره [[امام زمان(عج)]] بوده، به زبان فارسی نگاشته شده است.
که کتابی جامع درباره [[امام زمان(عج)]] بوده، به زبان فارسی نگاشته شده است.
خط ۹۶: خط ۹۶:
'''معالم العِبَر''' <ref> امین، ج۶، ص۱۴۴ و۱۴۵</ref>
'''معالم العِبَر''' <ref> امین، ج۶، ص۱۴۴ و۱۴۵</ref>


==دیوان شعر==
== دیوان شعر ==


این کتاب که به عنوان «مولودیه» نیز مشهور است، مجموع قصایدى است که در ایام ولادت [[ائمه اطهار(ع)]] سروده است و هم چنین مشتمل بر قصیده‌‏اى در مدح [[صاحب الزمان(ع)]] و مدح سامراء مى‏‌باشد.
این کتاب که به عنوان «مولودیه» نیز مشهور است، مجموع قصایدى است که در ایام ولادت [[ائمه اطهار(ع)]] سروده است و هم چنین مشتمل بر قصیده‌‏اى در مدح [[صاحب الزمان(ع)]] و مدح سامراء مى‏‌باشد.