احیاء علوم الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
</div>
</div>


کتاب ا'''حیاء علوم‌الدین''' مشهور به احیاء العلوم از آثار شناخته‌شدهٔ ابوحامد محمد [[غزالی]] است که به زبان عربی نوشته شده. این کتاب که محتوای دینی، اخلاقی و عرفانی دارد همواره مورد توجه عالمان [[شیعه]] و [[سنی]] بوده‌است.
کتاب ا'''حیاء علوم‌الدین''' مشهور به احیاء العلوم از آثار شناخته‌ شدهٔ ابوحامد محمد [[غزالی]] می‌باشد که حدود سال ۴۹۲ هجری قمری به [[زبان عربی]] نوشته شده، این کتاب که محتوای دینی، اخلاقی و عرفانی دارد همواره مورد توجه عالمان [[شیعه]] و [[سنی]] بوده‌ است. ایشان این کتاب را پس از کناره‌گیری از تدریس در مدرسهٔ نظامیه و در دوره‌ای که در [[شام]] و [[قدس]] و [[حجاز]] اقامت داشت نگاشته‌ است.  
غزالی احیاء علوم الدین را پس از کناره‌گیری از تدریس در مدرسهٔ نظامیه و در دوره‌ای که در [[شام]] و [[قدس]] و [[حجاز]] اقامت داشت نوشته‌است (حدود سال ۴۹۲ هجری قمری).
=فصل‌های کتاب=
=بخش‌های کتاب=
این کتاب، شامل چهار فصل(ربع) است:
این کتاب، شامل چهار بخش(ربع) است:


#فصل اول (ربع عبادات): این فصل در رابطه با پرستش و [[نماز]]، اسرار [[زکات]]، [[روزه]]، [[حج]]، آداب تلاوت [[قرآن]]، اذکار و دعوات و کتاب ترتیب الاوراد است.
#فصل اول (ربع عبادات): این فصل در رابطه با پرستش و [[نماز]]، اسرار [[زکات]]، [[روزه]]، [[حج]]، آداب تلاوت [[قرآن]]، اذکار و دعوات و کتاب ترتیب الاوراد است.