لوح محفوظ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
===لوح و قلم دو فرشته‌اند=== | ===لوح و قلم دو فرشته‌اند=== | ||
امام صادق (ع) فرمود:«اللوح و القلم فقال هما ملکان.<ref>»بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۳۶۹.</ref> یعنی لوح و قلم دو فرشته است | امام صادق (ع) فرمود:«اللوح و القلم فقال هما ملکان.<ref>»بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۳۶۹.</ref> یعنی لوح و قلم دو فرشته است | ||
اطلاق فرشته به لوح و قلم شاید از آن جهت است که تمام نیروهای فعال در جهان خلقت که خدا به | اطلاق فرشته به لوح و قلم شاید از آن جهت است که تمام نیروهای فعال در جهان خلقت که خدا به آنها نقشی در تدبیر عالم داده و از آنها به «مدبرات امر» یاد کرده است، نوعی فرشته هستند. در متون مذهبی به تمام نیروهای تاثیرگذار در جهان، ملک و فرشته اطلاق شده است و شاید هم منظور از ملک بودن لوح و قلم این باشد که آنها دو حقیقت والایی هستند که هر کدام را ملکی حمل می‌کند، همان‌گونه که عرش را هشت ملک حمل می‌کند. | ||
به همین جهت از [[شیخ صدوق]] نقل شده است:«اعتقادنا فی اللوح و القلم أنهما ملکان» <ref>بحارالانوار، ج۵۴، ص۳۷۰.</ref> | به همین جهت از [[شیخ صدوق]] نقل شده است:«اعتقادنا فی اللوح و القلم أنهما ملکان» <ref>بحارالانوار، ج۵۴، ص۳۷۰.</ref> | ||
یعنی اعتقاد ما در لوح و قلم این است که | یعنی اعتقاد ما در لوح و قلم این است که آنها دو فرشته‌اند. اما [[شیخ مفید]] به او ایراد می‌گیرد که این سخن دور از صواب است و به [[ملائکه]] لوح و قلم گفته نمی‌شود و از نظر لغت چنین اطلاقی صحیح نیست. | ||
== لوح محفوظ در تعریف فلاسفه == | == لوح محفوظ در تعریف فلاسفه == | ||
از منظر برخی از فلاسفه، لوح‌محفوظ همان عقل‌فعال و یا نفس کلی فلک اعظم است که کائنات در آن نقش بسته است. <ref>تهانوى، کشاف اصطلاحات الفنون، ج 2، ص 1292</ref> | از منظر برخی از فلاسفه، لوح‌محفوظ همان عقل‌فعال و یا نفس کلی فلک اعظم است که کائنات در آن نقش بسته است. <ref>تهانوى، کشاف اصطلاحات الفنون، ج 2، ص 1292</ref> | ||
[[ملا صدرا]] در تعریف لوح‌محفوظ می‌نویسد: لوح‌محفوظ عبارت است از نفس کلى فلکى، به خصوص فلک اقصى چون هر چه در عالم جریان مى‌یابد و یا در آینده جریان خواهد یافت، در نفوس فلکى نوشته و ثبت شده است، زیرا که | [[ملا صدرا]] در تعریف لوح‌محفوظ می‌نویسد: لوح‌محفوظ عبارت است از نفس کلى فلکى، به خصوص فلک اقصى چون هر چه در عالم جریان مى‌یابد و یا در آینده جریان خواهد یافت، در نفوس فلکى نوشته و ثبت شده است، زیرا که آنها به لوازم حرکت‌هاى خود آگاه‌اند ... پس همان‌گونه که در کاغذ محسوس نقوش محسوسى به وسیله قلم نوشته مى‌شود، همین‌طور در عالم عقل‌فعّال صورت‌هاى مشخصى ترسیم مى‌شود که به طور کلى علل و اسباب آن مضبوط است، جایگاه این صورت‌ها نفس کلى است که قلب عالم است». <ref>ملا صدرا، الاسفار الاربعة، جزء اول از سفر سوم. ص، 295</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||