انقلاب الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== تلاش برای استقلال == | == تلاش برای استقلال == | ||
فرحت عباس در خلال [[جنگ جهانی دوم]] «حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی الجزایر در قالب یک جمهوری شد. | فرحت عباس در خلال [[جنگ جهانی دوم]] «حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی الجزایر در قالب یک جمهوری شد. | ||
در همین زمان عده‌ای از جوانان الجزایری تحصیلکرده فرانسه به توصیه فرحت عباس در ۱۹۵۰ به عضویت یک سازمان سری (مخفی) که برای آزادی الجزایر فعالیت می‌کرد، درآمدند. این افراد عبارت بودند از: احمدبن | در همین زمان عده‌ای از جوانان الجزایری تحصیلکرده فرانسه به توصیه فرحت عباس در ۱۹۵۰ به عضویت یک سازمان سری (مخفی) که برای آزادی الجزایر فعالیت می‌کرد، درآمدند. این افراد عبارت بودند از: [[احمد بن بلا|احمدبن بلا]]، [[یوسف بن خده|یوسف‌بن خده]]، [[هواری بومدین]]، [[رابح بیطاط]]، [[شاذلی بن جدید]]، [[محمد بوضیاف]]، [[عبدالعزیز بوتفلیقه]]، کریم بلقاسم، محمد خیضر، آیت احمد و عده‌ای دیگر. این سازمان فعالیت‌های نظامی و سیاسی را در برنامه خویش جهت رسیدن به آزادی الجزایر گنجانیده بود. | ||
آنها توانستند «جبهه آزادی‌بخش ملی» (Front de Liveration Nationl)=(FLN) را در ۱۹۵۴ تشکیل دهند، درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «[[ارتش آزادی‌بخش الجزایر]]» تشکیل دادند که فرماندهی آن با هواری بومدین بود. آنها پایگاه‌هایی در مراکش، [[تونس]] و الجزایر داشتند و زمانی که [[جمال عبدالناصر]] به ریاست‌جمهوری [[مصر]] رسید، [[قاهره]] تبدیل به پایتخت حکومت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس درآمد. | آنها توانستند «جبهه آزادی‌بخش ملی» (Front de Liveration Nationl)=(FLN) را در ۱۹۵۴ تشکیل دهند، درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «[[ارتش آزادی‌بخش الجزایر]]» تشکیل دادند که فرماندهی آن با هواری بومدین بود. آنها پایگاه‌هایی در مراکش، [[تونس]] و الجزایر داشتند و زمانی که [[جمال عبدالناصر]] به ریاست‌جمهوری [[مصر]] رسید، [[قاهره]] تبدیل به پایتخت حکومت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس درآمد. | ||