اخوان المسلمین در اندونزی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
در این اعلامیه که به امضای سوکارنو و محمد حتا رسید تصریح دارد: ما مردم اندونزی بدینوسیله '''استقلال اندونزی''' را اعلام می‌کنیم و امور مربوط به انتقال حاکمیت و سایر امور عاقلانه و در اسرع وقت به نام مردم اندونزی انجام می‌شود. | در این اعلامیه که به امضای سوکارنو و محمد حتا رسید تصریح دارد: ما مردم اندونزی بدینوسیله '''استقلال اندونزی''' را اعلام می‌کنیم و امور مربوط به انتقال حاکمیت و سایر امور عاقلانه و در اسرع وقت به نام مردم اندونزی انجام می‌شود. | ||
== نقش | == نقش اخوان‌المسلمین در استقلال اندونزی == | ||
گروه ارتباطات جهان اسلام در سال 1944 تأسیس شد و اخوان‌المسلمین به یک کار سازمان یافته و نقش عمده‌ای در حمایت از مسائل جهان عرب و اسلام تبدیل شد. دپارتمان ارتباط با جهان اسلام پناهگاهی برای دانشجویان مسلمان وابسته به الازهر و دیگران بود. اخوان‌المسلمین راهپیمایی‌ها و تظاهرات زیادی را برای حمایت از اهداف کشورهای عربی و اسلامی ([[فلسطین]]، [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[مغرب]]، [[لیبی]]، [[پاکستان]] و [[اندونزی]]) ترتیب داد. | گروه ارتباطات [[جهان اسلام]] در سال 1944 تأسیس شد و [[اخوان المسلمین|اخوان‌المسلمین]] به یک کار سازمان یافته و نقش عمده‌ای در حمایت از مسائل جهان عرب و اسلام تبدیل شد. دپارتمان ارتباط با جهان اسلام پناهگاهی برای دانشجویان [[مسلمان]] وابسته به [[الأزهر|الازهر]] و دیگران بود. اخوان‌المسلمین راهپیمایی‌ها و تظاهرات زیادی را برای حمایت از اهداف کشورهای عربی و اسلامی ([[فلسطین]]، [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[مغرب]]، [[لیبی]]، [[پاکستان]] و [[اندونزی]]) ترتیب داد. | ||
اخوان خواهان استقلال اندونزی و پاکستان بود. بین رهبران جهادی در اندونزی و هند و اخوان‌المسلمین تماس دائمی وجود داشت و هیئت‌هایی از آنها در اخوان‌المسلمین از ایشان استقبال می‌نمود. هنگامی که جهادیون اندونزیایی و هند تصمیم بر ایجاد دو دولت مستقل گرفتند غرب آنها را به رسمیت نشناخت. حسن البنا با ارائه یادداشتی به اتحادیه عرب برادری عربی و غیرت اسلامی را در در ایشان برانگیخت. پس از آن عبدالرحمان عزام با صدور قطعنامه‌ای با به رسمیت شناختن این دو کشور از سوی اتحادیه کشورهای عربی اعتبار یافت. دپارتمان ارتباطات در جهان اسلام نیز سخنرانی‌هایی در مورد کشورهای اسلامی برای معرفی آنها اعلام کرد. | اخوان خواهان استقلال اندونزی و پاکستان بود. بین رهبران جهادی در اندونزی و [[هند]] و اخوان‌المسلمین تماس دائمی وجود داشت و هیئت‌هایی از آنها در اخوان‌المسلمین از ایشان استقبال می‌نمود. هنگامی که جهادیون اندونزیایی و هند تصمیم بر ایجاد دو دولت مستقل گرفتند غرب آنها را به رسمیت نشناخت. حسن البنا با ارائه یادداشتی به [[اتحادیه عرب]] برادری عربی و غیرت اسلامی را در در ایشان برانگیخت. پس از آن [[عبدالرحمان عزام]] با صدور قطعنامه‌ای با به رسمیت شناختن این دو کشور از سوی اتحادیه کشورهای عربی اعتبار یافت. دپارتمان ارتباطات در جهان اسلام نیز سخنرانی‌هایی در مورد کشورهای اسلامی برای معرفی آنها اعلام کرد. | ||
اخوان‌المسلمین در کنفرانس‌ها و بیانیه‌های خود استقلال اندونزی را خواستار شد و آنها در اعتراض به تجاوز هلندی‌ها به اندونزی دو تلگراف به دبیرکل سازمان ملل متحد و معاون وزیر مختار هلند در مصر ارسال کردند. | اخوان‌المسلمین در کنفرانس‌ها و بیانیه‌های خود استقلال اندونزی را خواستار شد و آنها در اعتراض به تجاوز هلندی‌ها به اندونزی دو تلگراف به دبیرکل [[سازمان ملل متحد]] و معاون وزیر مختار هلند در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] ارسال کردند. | ||
[[اخوان‌المسلمین|اخوان‌المسلمین]] تا زمان استقلال اندونزی در سال 1945 میلادی در کنار مردم اندونزی بود. هیئت‌های اندونزی از مرکز عمومی اخوان‌المسلمین دیدن می‌کردند که روابط بین آنها را تقویت کرد و دانشجویان اندونزیایی که در [[الازهر]] تحصیل می‌کردند با تبلیغ ایدئولوژی اخوان‌المسلمین و گسترش آن در کشورشان به تعمیق هر چه بیشتر آموزه‌های اخوانی در این کشور کمک کردند. | [[اخوان‌المسلمین|اخوان‌المسلمین]] تا زمان استقلال اندونزی در سال 1945 میلادی در کنار مردم اندونزی بود. هیئت‌های اندونزی از مرکز عمومی اخوان‌المسلمین دیدن می‌کردند که روابط بین آنها را تقویت کرد و دانشجویان اندونزیایی که در [[الأزهر|الازهر]] تحصیل می‌کردند با تبلیغ [[ایدئولوژی]] اخوان‌المسلمین و گسترش آن در کشورشان به تعمیق هر چه بیشتر آموزه‌های اخوانی در این کشور کمک کردند. | ||
== اخوانیان اندونزی و شروع مسئله فلسطین == | == اخوانیان اندونزی و شروع مسئله فلسطین == | ||