بنی امیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
روش حکومتی بنی امیه در طول دوران خلافت بر غلبه سیاسی و نظامی استوار بود و دین در حکومت آنها جایگاهی نداشت و تنها محملی برای بنی‌عباس بود تا با دعوت به دین و تأکید بر حق اهل بیت پیامبر(ص) پایه حکومتی آنها را سست و ساقط کنند. <ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار(ع)، ج۲، ص: ۱۵۷</ref> | روش حکومتی بنی امیه در طول دوران خلافت بر غلبه سیاسی و نظامی استوار بود و دین در حکومت آنها جایگاهی نداشت و تنها محملی برای بنی‌عباس بود تا با دعوت به دین و تأکید بر حق اهل بیت پیامبر(ص) پایه حکومتی آنها را سست و ساقط کنند. <ref>شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار(ع)، ج۲، ص: ۱۵۷</ref> | ||
=بنی امیه بعد از پیامبر (ص)= | |||
ابوسفیان در عهد عمر بن خطاب محترم بود و معاویه را از مخالفت با عمر بر حذر می‌داشت با انتخاب عثمان بن عفان به مقام خلافت (كه خود از خاندان بنی امیه بود) امویان توانستند قدرت و نفوذ خود را پیش از گذشته گسترش دهند، افرادی از بنی امیه به ولایت شهرهای مهم گماشته شدند و به برخی، اموال هنگفتی رسید. <ref>موسوی، بجنوردی كاظم؛ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1383، اول، ج 12ص 392</ref> | |||
نخستین كسی كه در بنی امیه حكومت تشكیل داد و دولت اموی را پایه گذاری كرد، "معاویه" پسر ابوسفیان بود.وی یك دولت عربی محض در شام پی افكند كه 90 سال دوام یافت و پس از او 13 تن از اعضای خاندان او بر جهان اسلام حكومت كردند.<ref>صدر حاج سیدجوادی، احمد و بهاء الدین خرمشاهی و كامران فانی؛ دائرةالمعارف تشیع، تهران، مؤسسه دائرةالمعارف تشیع، 1371، اول، ج 3، ص 450.</ref> چهره‌های مشهور بنی امیه در زمان حضرت امیر (ع) از بیعت با ایشان سرباز زدند و به بهانۀ خونخواهی عثمان، با عایشه همراه شدند و جنگ جمل را به راه انداختند و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و بسیاری از بنی هاشم و شیعیان را به شهادت رساندند. | |||
از خلفای اموی چهار تن سر آمد دیگران بودند: معاویه، عبدالملك، هشام و عمر بن عبد العزیز، به جز عمر بن عبدالعزیز همه آنها مردانی دنیاجوی و خوشگذران بودند اما عمر بن عبدالعزیز كوشید بار دیگر سنت رسول اكرم(ص) را احیا كند و فساد رایج در دستگاه بنی امیه را براندازد. وی فدك را بازگردانید، ناسزاگویی به حضرت امیر (ع) بر سر منبرها را برداشت و...<ref>خرمشاهی، بهاء الدین؛ دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، اول، ج 1ص 250</ref> | |||
=عوامل سقوط خلافت بنی امیه= | =عوامل سقوط خلافت بنی امیه= | ||
| خط ۱۸۶: | خط ۱۹۴: | ||
</ref> | </ref> | ||
=سرانجام | =سرانجام بنی امیه= | ||
در سال 132 ه.ق | در سال 132 ه.ق عباسیان با تكیه بر قوای خراسانی (ابومسلم خراسانی) به حكومت بنی امیه پایان دادند و بسیاری از ایشان را كشتند، یكی از امویان به شهر اندلس گریخت و حكومتی در آنجا تأسیس كرد كه نزدیك به سه قرن دوام یافت. <ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، اعلام قرآن، قم، بوستان كتاب ص 247</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||