تروریسم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۱:

در جهان امروزی، تعریف دقیقی از واژه <big>تروریسم</big> ارائه نشده‌است. زیرا هنوز هیچ تعریفی از تروریسم در [[سازمان ملل متحد]] تعریف نشده که مورد توافق همه کشورهای عضو باشد. <ref>صادق صبا-رئیس [وقت] بخش فارسی بی‌بی‌سی (۳۱ مرداد ۱۳۹۳). «چرا بی‌بی‌سی به کسی تروریست نمی‌گوید؟</ref>

=تعریف ترور=

=مفاهیم مرتبط با تروریسم=

==تعریف ترور==

از واژه ترور تعاریف متعددی بعمل آمده است، و افراد مختلف تعاریف متعددی از آن بدست داده‌اند .. داریوش آشوری، در دانشنامه سیاسی درتعریف ترور چنین می‌‌گوید :

خط ۵۲:

خط ۵۴:

با بررسی تعاریف فوق‌الذکر در می‌‌یابیم که ترور هم به یک حالت و نیز اقدام خاصی اشاره دارد. منظور از حالت، وضعیت ترس و هراس است که از دست زدن به اقدامات خاص که تروریستی نامیده می‌‌شوند، ناشی می‌‌گردد. پس می‌‌بینیم که ایجاد ترس، وحشت و هراس اجزای لاینفک ترور است . پس در حالت کلی می‌‌توان ترور را به صورت زیر تعریف کرد: رفتار، فرد، گروه، حزب ویا دولت که از طریق خشونت و قتل و خونریزی و ایجاد ترس و وحشت می‌‌خواهد به هدفهای سیاسی خود برسد.

==تروریست==

همانطور که در تعریف ترور ذکر شد، ترور به معنای کشتار سیاسی نیز به کار می‌‌رود و کسانی را که به کشتار سیاسی دست بزنند، تروریست می‌‌خوانند.

<ref>داریوش آشوری، همان، ص .۹۹</ref>

فرهنگ [[علوم سیاسی]] نیز اشخاصی را که دست به ترور می‌‌زنند تروریست نامیده، و در بیانی دیگر تروریست را چنین تعریف می‌‌کند: فردی که برای پیشبرد هدفهای سیاسی خود که معمولا‌ واژگون کردن نظام سیاسی موجود است، متوسل به تهدید و خشونت می‌‌شود . این واژه غالبا‌ توسط طرفداران یک رژیم خاص برای اشاره به مخالفان رژیم که به اعمال خشونت آمیز دست زده باشند بکار می‌‌رود. مخالفان رژیمها ترجیح می‌‌دهند که پارتیزان، انقلابی یا عضو نهضت مقاومت خوانده شوند .

برای تمایز تروریست از مبارزه راه آزادی سه معیار مطرح شده است :

# تفاوت در روش جنگی

# انقلابیون یا مبارزان راه آزادی با نظام حاکمیت ظالمانه می‌‌جنگند

# تروریستها با رژیمهای خودکامه هم پیمانند.

تروریست، فردی را گویند که به ترور مبادرت ورزد، البته فرد به معنای خاص نیست بلکه می‌‌توان از گروه تروریست و یا دول تروریست نیز نام برد. به عبارت دیگر، تروریست در معنای عام، هر فردی است که از طریق خشونت و قتل و خونریزی و ایجاد ترس و وحشت می‌‌خواهد به اهداف سیاسی دست یابد.<ref>علی اکبر آقا بخشی،فرهنگ علوم سیاسی، تهران، چاپار، ۱۳۷۹ ، صص -۵۸۴. ۵۸۳</ref>