عبدالله عیدروس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بهاء ال' به 'بهاءال') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
از جمله اساتید او عموهایش احمد و شیخ و محمد و حسن می باشند و اساتید دیگر از جمله:<ref>الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1061.</ref> | از جمله اساتید او عموهایش احمد و شیخ و محمد و حسن می باشند و اساتید دیگر از جمله:<ref>الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1061.</ref> | ||
عمویش عمر بن | عمویش عمر بن عبدالرحمن المحضار | ||
محمد بن حسن جمل اللیل | محمد بن حسن جمل اللیل | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
برادرش علی بن أبی بکر السکران | برادرش علی بن أبی بکر السکران | ||
عمر بن | عمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء | ||
عبدالله بن محمد مولى عیدید | عبدالله بن محمد مولى عیدید | ||
عبدالله بن | عبدالله بن عبدالرحمن باوزیر | ||
عبدالله بن أحمد باکثیر | عبدالله بن أحمد باکثیر | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
امامان از علما و نویسندگان در فضایل و کرامات و احوال او کتابهایی تألیف کرده اند، از جمله:<ref>خرد, محمد بن علی (2002). غرر البهاءالضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المكتبة الأزهریة للتراث. صفحة 274، 560.</ref> | امامان از علما و نویسندگان در فضایل و کرامات و احوال او کتابهایی تألیف کرده اند، از جمله:<ref>خرد, محمد بن علی (2002). غرر البهاءالضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المكتبة الأزهریة للتراث. صفحة 274، 560.</ref> | ||
«فتح الله الرحیم الرحمن فی مناقب الإمام العیدروس» لعمر بن | «فتح الله الرحیم الرحمن فی مناقب الإمام العیدروس» لعمر بن عبدالرحمن صاحب الحمراء. | ||
«التحفة النورانیة» لعبدالله بن | «التحفة النورانیة» لعبدالله بن عبدالرحمن باوزیر. | ||
«البراهین المشرقة فی عجائب مناقبه الفائقة» | «البراهین المشرقة فی عجائب مناقبه الفائقة» لعبدالرحمن بن محمد الخطیب. | ||
=فرزندان= | =فرزندان= | ||
از او پنج پسر به جای ماند: محمد و ابوبکر العدنی که از ایشان نسلی به جای نماند و علوی و شیخ و حسین که آنها دارای نسل هستند. و پنج دختر از او به جای ماند که عبارتند از: رقیه، خدیجه، ام کلثوم، طلحه و بهیه.<ref>المشهور, | از او پنج پسر به جای ماند: محمد و ابوبکر العدنی که از ایشان نسلی به جای نماند و علوی و شیخ و حسین که آنها دارای نسل هستند. و پنج دختر از او به جای ماند که عبارتند از: رقیه، خدیجه، ام کلثوم، طلحه و بهیه.<ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 93. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref> | ||
=وفات= | =وفات= | ||