راویان سنی و شیعه از منظر فریقین (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'می باشند' به 'می‌باشند')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'می نویسد' به 'می‌نویسد')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۷: خط ۴۷:




ایشان در بیان اختلاف اراء  اهل سنت در پذیرش یا عدم پذیرش روایاتی که راویانش فسق اعتقادی دارند می نویسد:  
ایشان در بیان اختلاف اراء  اهل سنت در پذیرش یا عدم پذیرش روایاتی که راویانش فسق اعتقادی دارند می‌نویسد:  




خط ۵۳: خط ۵۳:




ایشان در تبیین صور گوناگون قبول یا عدم قبول خبر فاسق می نویسد :  
ایشان در تبیین صور گوناگون قبول یا عدم قبول خبر فاسق می‌نویسد :  
وللمقدم على الفسق أحوال: أحدها أن یعلم حرمة ما أقدم علیه والإجماع على رده کذا قال فی المحصول وغیره ویتجه تقییده بالمقطوع بکونه فسقا أما المظنون فیشبه تخریج خلاف فیه إذ حکوا وجها فیمن شرب النبیذ وهو یعتقد تحریمه أن شهادته لا ترد والروایة ملحقة بالشهادة فیما یرجع إلى العدالة،
وللمقدم على الفسق أحوال: أحدها أن یعلم حرمة ما أقدم علیه والإجماع على رده کذا قال فی المحصول وغیره ویتجه تقییده بالمقطوع بکونه فسقا أما المظنون فیشبه تخریج خلاف فیه إذ حکوا وجها فیمن شرب النبیذ وهو یعتقد تحریمه أن شهادته لا ترد والروایة ملحقة بالشهادة فیما یرجع إلى العدالة،


خط ۹۰: خط ۹۰:




ایشان  در تبیین  سیره امام علی ع در پپذیرش سخن  خوارج و صحابه ای که در قتل عثمان شرکت داشتند می نویسد:فإنا نعلم أن علیا والأئمة قبلوا قول قتلة عثمان والخوارج، لکن لا نعلم ذلک من جمیع الصحابة، فلعل فیهم من أضمر إنکارا، لکن لم یرد على الامام فی محل الاجتهاد، فکیف ولو قبل جمیعهم خبرهم، فلا یثبت أن جمیعهم اعتقدوا فسقهم،   
ایشان  در تبیین  سیره امام علی ع در پپذیرش سخن  خوارج و صحابه ای که در قتل عثمان شرکت داشتند می‌نویسد:فإنا نعلم أن علیا والأئمة قبلوا قول قتلة عثمان والخوارج، لکن لا نعلم ذلک من جمیع الصحابة، فلعل فیهم من أضمر إنکارا، لکن لم یرد على الامام فی محل الاجتهاد، فکیف ولو قبل جمیعهم خبرهم، فلا یثبت أن جمیعهم اعتقدوا فسقهم،   




خط ۱۰۰: خط ۱۰۰:


                                      
                                      
نتیجه انکه در این مساله بین عالمان اهل سنت  اختلاف وجود داشته اما از منظر مشهور عالمان اهل سنت روایاتی که راویانش شیعه باشند - از انجا که شیعه را اهل بدعت می دانند <ref>صبحی صالح  در کتاب  علوم الحدیث و مصطلحه ص 133 می نویسد : محدثان اهل سنت  قبول احادیثی را که  از اهل بدعت نقل شده  است جایز نمی  دانند : و لا غرابه بعد هذا ان یکره المحدثون الروایه عن اهل الاهوا والبدع</ref>  -  مردود است هر چند بسیاری از متاخران اهل سنت ثقه بودن راوی را کافی در قبول خبر می دانند،  
نتیجه انکه در این مساله بین عالمان اهل سنت  اختلاف وجود داشته اما از منظر مشهور عالمان اهل سنت روایاتی که راویانش شیعه باشند - از انجا که شیعه را اهل بدعت می دانند <ref>صبحی صالح  در کتاب  علوم الحدیث و مصطلحه ص 133 می‌نویسد : محدثان اهل سنت  قبول احادیثی را که  از اهل بدعت نقل شده  است جایز نمی  دانند : و لا غرابه بعد هذا ان یکره المحدثون الروایه عن اهل الاهوا والبدع</ref>  -  مردود است هر چند بسیاری از متاخران اهل سنت ثقه بودن راوی را کافی در قبول خبر می دانند،  




خط ۲۱۶: خط ۲۱۶:




استاد غفاری نیز در کتاب  دراسات فی علم الدرایه  در بحث  شرائط  راوی می نویسد:  
استاد غفاری نیز در کتاب  دراسات فی علم الدرایه  در بحث  شرائط  راوی می‌نویسد:  


یکی از شرائط  قبول خبر راوی  ایمان  می باشد که بمعنای امامی بودن است و  همه علمای امامیه  انرا  پذیرفته اند که از جمله انها فاضلان و شهیدان و صاحب معالم می باشد هر چند شیخ طوسی  نیز دربرخی صور روایت غیر امامی را نیز مقبول می دانند:  
یکی از شرائط  قبول خبر راوی  ایمان  می باشد که بمعنای امامی بودن است و  همه علمای امامیه  انرا  پذیرفته اند که از جمله انها فاضلان و شهیدان و صاحب معالم می باشد هر چند شیخ طوسی  نیز دربرخی صور روایت غیر امامی را نیز مقبول می دانند: