زکریا انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'می کردند' به 'می‌کردند') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''أبو‌یحیى زکریَّا بنُ محمد بنِ أحمدَ بنِ زکریا الأنصاریُّ الخزرجیُّ السُّنَیکیُّ'''، که در [[قاهره]] اقامت داشت و در [[الازهر]] به درجات بالای علمی رسیده بود (824هـ/1421م - 926هـ/1520م) معروف به "شیخ‌الإسلام"،"زین‌الدین" و"القاضی زکریا"<ref>ابن العمادالحنبلی، ج10 ص186</ref>فقیه، قاضی شافعی، قاری، مُحَدِّثٌ حافظ [[قرآن]]، متکلِّمٌ، لغوی و [[صوفی]] بود. او قاضی القضات در عهد دولت ملوکیه [[مصر]] بود<ref>شیخ الاسلام زکریا الانصاری و اثره فی الفقه الشافعی، طارق یوسف، ص21</ref> <ref>[http://88.99.240.100/aleman/library/messages/01495.pdf شیخ الاسلام زکریا الانصاری و اثره فی الفقه الشافعی]</ref> و در کثرت و اهمیت تالیفاتش به جایگاهی رسید که او را محدد صده نهم هجری می‌دانند.<ref>العیدروس، ص115</ref><ref>خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر، محمد بن فضل الله المحبی، دار صادر، بیروت، ج3 ص346-347</ref><ref>المجددون فی الإسلام، عبدالمتعال الصعیدی، مکتبة الآداب، القاهرة، 1416هـ / 1996م، ص252، ص257-259</ref>علمای [[مسلمان]] به کتب او اهتمام فراوان داشته و بر شرح و تدریس آن همت گماشتند و شافعیان در صدور فتوا به کتابهای او و شاگردانش، به ویژه ابن‌حجر الهیتمی و شمس الدین الرملیَّ تکیه می‌کردند<ref>مختصر الفوائد المکیة فیما یحتاجه طلبة الشافعیة، علوی بن أحمد السقاف الشافعی المکی، ص74-76</ref><ref>المدخل إلى دراسة المذاهب الفقهیة، علی جمعة، دارالسلام، القاهرة، الطبعة الثانیة، 1422هـ/2001م، ص50</ref>. | ||
زکریای انصاری در سال 824 هجری قمری در روستای سنیکه از ناحیه شرقیه در مصر به دنیا آمد و در آنجا در سایه | زکریای انصاری در سال 824 هجری قمری در روستای سنیکه از ناحیه شرقیه در مصر به دنیا آمد و در آنجا در سایه خانواده‌ای فقیر رشد کرد. | ||
سپس به مسجد الازهر حرکت کرد و برای طلب علم | سپس به مسجد الازهر حرکت کرد و برای طلب علم مدتی در آنجا ماند و کوشید تا در تمام علوم [[شریعت]] مانند [[تفسیر]] و [[حدیث]] و عقاید و [[فقه]] و تصوف و لغت و منطق سرآمد شد و از بزرگان زمان خود مانند [[ابن حجر عسقلانی|الحافظ بن حجر عسقلانی]] استفاده کرد و او را به صدور فتوا مجاز نمود و جلال‌الدین المحلی و محیی‌الدین الکافیجی و دیگرانی از این دست بهره برد. به طلب علم و تعلیم ادامه داد تا اینکه شهرت یافت و طلاب به طلبگی و بهره گیری از او پرداختند. | ||
عبدالقادر عیدروس | عبدالقادر عیدروس می‌گوید: «مناصب بزرگی از قبیل تدریس در مقام [[شافعی|امام شافعی]] را به عهده گرفت. در حالی مقامی بالاتر از این در تعلیمات دینی در مصر وجود نداشت. | ||
چندین مدرسه مهم نیز تدریس | چندین مدرسه مهم نیز تدریس و تولیت نمود و در تصوف و تولیت خانقاه نیز فعال بود تا اینکه پس از اکراه و پاکدامنی بسیار به مقام والای قاضی القضات ارتقا یافت.» او کار خود را با صداقت کامل پیش می‌برد و غالباً با توصیه‌های سلطان الاشرف قیتبای را خطاب قرار می داد. | ||
او بیست سال به این سمت ادامه داد تا اینکه سلطان قنسوه الغوری در سال 906 هجری قمری او را عزل کرد. «به خاطر اهانت او به سلطان و سرزنش آشکارش»<ref>الغزی، ج1 ص207</ref>. | او بیست سال به این سمت ادامه داد تا اینکه سلطان قنسوه الغوری در سال 906 هجری قمری او را عزل کرد. «به خاطر اهانت او به سلطان و سرزنش آشکارش»<ref>الغزی، ج1 ص207</ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
=اسم و نسب= | =اسم و نسب= | ||
أبو‌یحیى زکریا بن محمد بن أحمد بن زکریا الأنصاری الخزرجی. اصل او به قبیله خزرج از انصار می‌رسد و او از نسل خباب بن المنذر بن الجموح الخزرجی است. | |||
السنیکی به این دلیل است که منتسب به روستای سُنَیْکة در اقلیم شرقی مصر بین بلبیس و عباسیه که اکنون حلمیه نام دارد<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، دار صادر، بیروت، الطبعة الثانیة، 1995م، ج3 ص270</ref>. | السنیکی به این دلیل است که منتسب به روستای سُنَیْکة در اقلیم شرقی مصر بین بلبیس و عباسیه که اکنون حلمیه نام دارد<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، دار صادر، بیروت، الطبعة الثانیة، 1995م، ج3 ص270</ref>. | ||
محیی‌الدین أبوالسعود یحیى (ت 897هـ): و او بزرگترین فرزندش بود<ref>حاشیة الجمل على شرح المنهج للشیخ زکریا الأنصاری، سلیمان الجمل، دار الفکر، ج1 ص3</ref>. | |||
محب‌الدین أبوالفتوح محمد: و او فرزند وسط. | |||
جمال الدین یوسف (ت 987هـ): و او فرزند آخر. | جمال الدین یوسف (ت 987هـ): و او فرزند آخر. | ||