تصوف در جنوب شرق آسیا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تصوف در جنوب شرقی آسیا'''، خصوصاً اندونزی | '''تصوف در جنوب شرقی آسیا'''، خصوصاً اندونزی و مالزی، با ظهور و گسترش اسلام در قرن هفتم/ سیزدهم در این منطقه، پیوند خورده است، و صوفیان در اسلامی شدن این حوزه، که گویا تا قرن نهم/ پانزدهم طول کشید، نقش مهمی داشته‌اند. البته در اسناد این دوره، به‌طور مشخص از هیچیک از طریقتهای تصوف ذکری به میان نیامده است. | ||
و مالزی، با ظهور و گسترش اسلام در قرن هفتم/ سیزدهم در این منطقه، پیوند خورده است، و صوفیان در اسلامی شدن این حوزه، که گویا تا قرن نهم/ پانزدهم طول کشید، نقش مهمی داشته‌اند. | |||
== تاریخ تصوف == | == تاریخ تصوف == | ||
تاریخ تصوف در فرهنگ‌وتمدن آسیای جنوب‌شرقی، خصوصاً اندونزی و مالزی، با ظهور و گسترش اسلام در قرن هفتم/ سیزدهم در این منطقه، پیوند خورده است. به نظر پژوهشگران، صوفیان در اسلامی شدن این حوزه، که گویا تا قرن نهم/ پانزدهم طول کشید، نقش مهمی داشته‌اند. | تاریخ تصوف در فرهنگ‌وتمدن آسیای جنوب‌شرقی، خصوصاً اندونزی[https://www.noonpost.com/content/36749] و مالزی، با ظهور و گسترش اسلام در قرن هفتم/ سیزدهم در این منطقه، پیوند خورده است. به نظر پژوهشگران، صوفیان در اسلامی شدن این حوزه، که گویا تا قرن نهم/ پانزدهم طول کشید، نقش مهمی داشته‌اند.<ref>مرل کالوین ریکلفس، تاریخ جدید اندونزی، ج۱، ص ۱۸ـ۱۹.</ref> <ref>سدروث، ج۱، ص ۲۶۵.</ref> | ||
به عقیده آنان صوفیان پس از سقوط بغداد به دست مغولان، همراه با تجار و کشتیهای بازرگانی تعالیم اسلام را همراه با افکار صوفیانه به مالاکا (واقع در مالزی امروزی) آوردند. البته در اسناد این دوره، به‌طور مشخص از هیچیک از طریقتهای تصوف ذکری به میان نیامده است.<ref>مرل کالوین ریکلفس، تاریخ جدید اندونزی، ج۱، ص ۱۸.</ref> <ref>سدروث، ج۱، ص ۲۶۵.</ref> <ref>لاپیدوس، ج۱، ص ۲۴۸ـ۲۴۹.</ref> | به عقیده آنان صوفیان پس از سقوط بغداد به دست مغولان، همراه با تجار و کشتیهای بازرگانی تعالیم اسلام را همراه با افکار صوفیانه به مالاکا (واقع در مالزی امروزی) آوردند. البته در اسناد این دوره، به‌طور مشخص از هیچیک از طریقتهای تصوف ذکری به میان نیامده است.<ref>مرل کالوین ریکلفس، تاریخ جدید اندونزی، ج۱، ص ۱۸.</ref> <ref>سدروث، ج۱، ص ۲۶۵.</ref> <ref>لاپیدوس، ج۱، ص ۲۴۸ـ۲۴۹.</ref> | ||