احمد بن اسماعیل فقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۱:

|}

</div>

احمد بن اسماعيل فقيه، (حدود 300 – قبل 385ق) محدث، فقيه و متكلم شيعي در اواسط سده چهارم هجري. ولادت و وفات او روشن نيست. تنها مدرك آگاهي ما در اين باره آن است‏كه «شيخ تلعكبري»(م385ق) اجازه نقل احاديثش را از او گرفته است، بنابراين تلعكبري از شاگردان او بوده و وي پيش از وفات تلعكبري(پيش از 385ق) دار فاني را وداع گفته بود. همچنين اين مطلب نيز به دست مي‏آيد كه وي هنگام دادن اجازه به تلعكبري، جزء اساتيد بوده و دوران جواني و ميانسالي خود را سپري كرده بود، بنابراين اگر سن او در آن زمان 60سال بوده باشد، ولادت او را مي‏توان حدود 300هجري تخمين زد. قرائن نشان مي‏دهد كه وي در بغداد حديث مي‏گفت اما اكنون در منابع معتبر هيچ حديثي از او باقي نمانده است، از اين‏رو اساتيد و شاگردان او براي ما ناشناخته‏اند. شيخ طوسي، نخستين كسي است كه نام او را در رجال خود يادآور شده و گفته است كه وي داراي كتابي در موضوع «امامت» بوده است.

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان شیعه]]

[[رده:محدثان شیعه]]