حكم بن ایمن خیاط كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

!احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی

'''احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی'''، (000 – حدود 305ق) [[محدّث|محدث]] شیعی. معروف به «فقاع خمری». اصالتاً اهل کوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. جد او «ابوعلی حکم بن أیمن» از اصحاب [[امام جعفر صادق|امام صادق علیه السلام]] و [[امام کاظم|موسی بن جعفر]] و از اساتید «محمد بن ابی عمیر»(م217ق) بوده است.

احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. معروف به «فقاع خمری». در این که وی چرا به «فقاع خمری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته مامقانی«فقاع»(به ضم فاء و تشدید قاف) به کسی گفته می‌‏شود که چهره ‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خمر»(بر وزن شتر) به پارچه‏‌های بلند و کشیده اطلاق می‏‌گردد که در این صورت ممکن است ویدر فروش این نوع پارچه‏‌ها دست داشته است.

از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که [[حمید بن زیاد نینوایی]](م310ق) از او نقل [[حدیث]] کرده است بنابراین شاید وی اوایل سده چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏‌دهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او [[ابوعلی حكم بن أیمن|ابوعلی حکم بن أیمن]] از [[صحابه|اصحاب]] [[امام جعفر صادق|امام صادق علیه السلام]] و امام کاظم علیه السلام و از اساتید [[محمد بن ابی عمیر]](م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه [[ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری]](م.ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. [[نجاشی]] به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌کند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.