۸٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=اصول طریقتی شاذلیه= | =اصول طریقتی شاذلیه= | ||
طریق | طریق صحو[[شاذلیه #%20ftnref1|[1]]] «صحو» در لغت به معنای بیداری و هوشیاری است،<ref> لغتنامه دهخدا، واژه «صحو».</ref> و در عرفان یکی از حالات سالک در سیر و سلوک است. توضیح اینکه در نظر اهل معرفت سالک الی الله هنگامی که از حجابهای ظلمانی(خواهشهای نفسانی) و حجابهای نورانی(توجه به انوار قلبی و روحی) گذشت، به مقام مشاهده جمال حق میرسد، در این مقام ابتدا حالت محو به او دست میدهد؛ زیرا ذاتش را محو ذات خدا میبیند و به همین جهت شطحیات و اموری که به حسب ظاهر و در نظر دیگران ناپسند است از او سر میزند مثلاً خود و همهی موجودات را خدا مینامد؛ این مقام خطرناک است؛ از این جهت عارفان معتقدند عنایت الهی اگر سالک را مدد کند از مقام محو بیرون میآید و به مقام صحو و هوشیاری میرسد. مقام صحو مقامی است که سالک در عین اینکه خود فانی در ذات خدا است و همه چیز را فانی در ذات خداوند میبیند اعتراف به تقصیر و عبودیت میکند.<ref>ر.ک: حسن زاده آملى، حسن، نصوص الحکم بر فصوص الحکم، ص 306، رجاء، تهران، چاپ دوم، 1375ش.</ref>، دستور به شغل و کار، عدم خروج از اعتدال، پایبندی به دستورات شرع و دینمداری، پرهیز از توجه به امور خارق العادة و کرامات، سلوک در طریق محبت و زهد، پرهیز از ریاضات طاقتفرسا و ... ازجمله اصول طریقتی شاذلیه است.<ref>[https://urd.ac.ir/fa/cont/7339/%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D8%B7%D9%88%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%B3%D9%84%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D8%B0%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%A7%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86 برگرفته از سایت: urd.ac.ir]</ref> | ||
=نشر طریقت شاذلیه= | =نشر طریقت شاذلیه= | ||
خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[شاذلیه #%20ftnref1|[2]]] | [[شاذلیه #%20ftnref1|[2]]] | ||
=منابع= | =منابع= |