ابوالوفا غنیمی تفتازانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالوفا غُنَیمی تفتازانی''' از شیوخ طریقه‌ی غُنیمیه‌ی خلوتیه و استاد فلسفه‌ی دانشگاه [[قاهره]] از 1361 ش / 1982 شیخ‌المشایخ [[مصر]] شد. به نظر او، خصایص تصوف [[مصر]] دوری از افراط و تفریط و غلوگویی و شطح است و عقاید کسانی که فلسفه را با [[تصوف]] آمیختند و به وحدت وجود و فنا معتقد شدند در مصر طرفداران جدّی ندارد. بنابراین، شورای [[صوفیه]] طرفدار تصوف عملی است و آثار ابن‌عربی را ممنوع کرده است،اما برخی شاخه‌های شاذلیه آشکارا از آرای [[ابن‌عربی]] طرفداری می‌کنند<ref>[https://rasekhoon.net/article/show/1109762/%D8%AA%D8%B5%D9%88%D9%81-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B5%D8%B1 تصوف در مصر]</ref>.  

وی در 14 آوریل 1930 میلادی در روستای کفر الغنیمی ، استان الشرقیه ، در خانواده ای از کشاورز متولد شد و پدرش از شیوخ [[طریقت]] [[غنیمیه]] [[خلوتیه]] بود.

“ابن عطاء الله السكندري وتصوفه”، “ابن سبعين وفلسفته الصوفية”، ” ابن عباد الرندى”، “مدخل إلى التصوف الإسلامي”، ” الإسلام والفكر الوجودي المعاصر”، “المنهج الإسلامي في تدريس الفلسفة الأوروبية الحديثة المعاصرة”، “العلاقة بين الفلسفة والطب عند المسلمين”، “المصري في أبواب التوحيد والعدل”، “مفهوم العلم في الإسلام”، “علم الكلام وبعض مشكلاته“، ” الإنسان والكون في الإسلام”.