وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت (ع) (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب حاضر يکي از مقالات دبير کل مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي است که به بحث دربارة مرجعيت ‏علمي اهل بيت (ع) اختصاص دارد و به علت غناي علمي و مستند بودن آن به منابع معتبر علمي، پس از ارائه در ‏چهاردهمين کنفرانس وحدت اسلامي استقبال خوبي داشت.‏

نويسنده در مقدمة کتاب به اهميت و تأثير مرجعيت علمي در تفسير قرآن کريم و معرفي سنت پيامبر(ص) در ‏دوران¬هاي مختلف پرداخته است.‏

وي براي اثبات مرجعيت اهل بيت پيامبر (ص) از کتاب¬هاي تاريخي، حديثي و فقهي تمام فرق و مذاهب ‏اسلامي استفاده کرده است؛ کتاب¬هايي كه همة مذاهب اسلامي آنها را تأييد کرده¬اند. در اينجا مقصود از مرجعيت ‏علمي، پايگاه مشترکي است که مورد اتفاق مسلمانان بوده و پايان¬دهندة اختلافات آنها به ويژه در عرصه¬هاي ‏فقهي و اعتقادي باشد.‏

نويسنده در فصل اول کتاب، مرجعيت علمي مسلمانان را از نظر قرآن و سنت بررسي کرده و با ذکر آياتي از ‏قرآن کريم متذکر شده که در اين آيات توصيه شده است مسلمانان براي حل مسائل ديني خود و رفع ابهام، به ‏اهل بيت پيامبر(ص) که فقط آنها اهل بصيرت و دانش¬اند، رجوع کنند . در ادامه، احاديث معتبري دربارة اين ‏موضوع آورده شده است . اين احاديث نشان دهندة آن است که مسلمانان در اختلافات ديني و جز آن، در نهايت ‏به اهل بيت پيامبر (ص) توسل جسته¬اند.‏

در فصل دوم کتاب، منابع علم اهل بيت پيامبر (ص) معرفي مي¬شود. يکي از اين منابع، قرآن کريم است که بر ‏اساس روايات و احاديث مختلف، حقايق قرآن و وجوه معاني و اهداف آن را آنگونه که بايد شناخت، فقط اهل ‏بيت پيامبر (ص) مي¬دانند. دومين منبع علم اهل بيت (ع)، پيامبر اکرم (ص) است که با رهنمودهاي خود چراغ راه ‏علم و دين را براي هميشه روشن کرده¬اند و بعد از ايشان، تجربيات شخصي و بصيرت علمي خود امامان (ع) از ‏منابع علمي ديگر اهل بيت (ع) است. در ضمن با رجوع به آثار دانشمندان ديني و شخصيت¬هاي مذهبي مي¬توان ‏به جايگاه و علم و دانايي اهل بيت(ع) در نزد مسلمانان جهان پي برد.‏