حزب وحدت مردمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
ریشه های اولیه این حزب به اوایل دهه هفتاد قرن بیستم برمی‌گردد. جنبش وحدت مردمی در سال 1973 توسط احمد بنساله بنیان نهاده شد؛ اما بخشی از گروه او در اواخر دهه هفتاد از او منحرف شدند و تلاش کردند نام اصلی حزب را به انحصار خود درآورند. | ریشه های اولیه این حزب به اوایل دهه هفتاد قرن بیستم برمی‌گردد. جنبش وحدت مردمی در سال 1973 توسط احمد بنساله بنیان نهاده شد؛ اما بخشی از گروه او در اواخر دهه هفتاد از او منحرف شدند و تلاش کردند نام اصلی حزب را به انحصار خود درآورند. | ||
[[مهندس محمد بلحاج]] | [[مهندس محمد بلحاج عمر]] نزدیک به بیست سال رهبری حزب وحدت مردمی را بر عهده داشته است. و سیاست محرمانگی حزب را به سوی فعالیت‌های حقوقی سوق داد. او در سال 1981 مجوز روزنامه تحت عنوان وحدت را بدست آورد و در 19 نوامبر 1983 اجازه فعالیت قانونی گرفت. پس از روی کار آمدن بن علی، حزب به دو جریان تقسیم شد ، یکی در حمایت از رژیم جدید به نمایندگی از طرف دبیرکل و دیگری در مقابل وی موضع انتقادی را به رهبری «جلول آزونه» اتخاذ کرد و وی پس از اجرای شورای مرکزی حزب از حزب جدا شد. در انتخابات دبیر کلی شورای مرکزی محمد بلهاج عمر با برتری یک رای بر جلول آزونه برتری یافت و به عنوان دبیر کل حزب برگزیده شد. | ||
این حزب به رهبری بلحاج عمر در دهه نود قرن بیستم در حمایت از دولت به فعالیت ادامه داد. حکومت نیز با اعطای کرسی های پارلمان و انتصاب تعدادی از اعضای حزب در پست های دیپلماتیک و دادن مسئولیت نهادهای عمومی از حزب حمایت کرد. حزب در انتخابات 1994 با به دست آوردن دو کرسی اختصاص یافته به احزاب مخالف وارد پارلمان شد. در انتخابات 1999 ، محمد بلحاج عمر ، دبیرکل حزب ، برای انتخابات ریاست جمهوری اقدام کرد ، اما کمتر از یک درصد آرا را به دست آورد. در انتخابات 2009 محمد بوشیحه با کسب 5 درصد آراء رهبر حزب شد. | این حزب به رهبری بلحاج عمر در دهه نود قرن بیستم در حمایت از دولت به فعالیت ادامه داد. حکومت نیز با اعطای کرسی های پارلمان و انتصاب تعدادی از اعضای حزب در پست های دیپلماتیک و دادن مسئولیت نهادهای عمومی از حزب حمایت کرد. حزب در انتخابات 1994 با به دست آوردن دو کرسی اختصاص یافته به احزاب مخالف وارد پارلمان شد. در انتخابات 1999 ، محمد بلحاج عمر ، دبیرکل حزب ، برای انتخابات ریاست جمهوری اقدام کرد ، اما کمتر از یک درصد آرا را به دست آورد. در انتخابات 2009 محمد بوشیحه با کسب 5 درصد آراء رهبر حزب شد. | ||
در انتخابات قانونگذاری ، در سال 2004 این حزب - مطابق با نتایج اعلام شده - 152،987 رأی را به دست آورد که با آن 11 کرسی را به دست آورد و در انتخاباتی که در 25 اکتبر 2009 برگزار شد، این حزب 150،639 ، یا 3.39 درصد از آراء را به دست آورد که در نتیجه 12 کرسی از صندلی های اختصاص یافته به احزاب مخالف که خاکستری رنگ هستند را به دست آورد. پس از انقلاب تونس ، محمد بوشیحه از سمت دبیر کلی حزب برکنار و در مراسم شورای عمومی حزب، «حسین حمامی» جایگزین وی شد.<ref>"معلومات عن حزب الوحدة الشعبیة (تونس) علی موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل فی 18 دیسمبر 2019</ref> | در انتخابات قانونگذاری ، در سال 2004 این حزب - مطابق با نتایج اعلام شده - 152،987 رأی را به دست آورد که با آن 11 کرسی را به دست آورد و در انتخاباتی که در 25 اکتبر 2009 برگزار شد، این حزب 150،639 ، یا 3.39 درصد از آراء را به دست آورد که در نتیجه 12 کرسی از صندلی های اختصاص یافته به احزاب مخالف که خاکستری رنگ هستند را به دست آورد. پس از انقلاب تونس ، محمد بوشیحه از سمت دبیر کلی حزب برکنار و در مراسم شورای عمومی حزب، «حسین حمامی» جایگزین وی شد.<ref>"معلومات عن حزب الوحدة الشعبیة (تونس) علی موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل فی 18 دیسمبر 2019</ref> | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۹
| عنوان مقاله | حزب الوحدة الشعبیة(حزب مردمی وحدت) |
| سال تاسیس | 1973 |
| دبیر کل | حسین حمامی |
| زبان مقاله | فارسی |
| نشر | پژوهشگاه مطالعات تقریبی - قم |
حزب وحدت مردمی حزبی تونسی با گرایش‌های ناسیونالیستی و سوسیالیستی است که در سال 1981 تاسیس شد.
تاریخچه
ریشه های اولیه این حزب به اوایل دهه هفتاد قرن بیستم برمی‌گردد. جنبش وحدت مردمی در سال 1973 توسط احمد بنساله بنیان نهاده شد؛ اما بخشی از گروه او در اواخر دهه هفتاد از او منحرف شدند و تلاش کردند نام اصلی حزب را به انحصار خود درآورند. مهندس محمد بلحاج عمر نزدیک به بیست سال رهبری حزب وحدت مردمی را بر عهده داشته است. و سیاست محرمانگی حزب را به سوی فعالیت‌های حقوقی سوق داد. او در سال 1981 مجوز روزنامه تحت عنوان وحدت را بدست آورد و در 19 نوامبر 1983 اجازه فعالیت قانونی گرفت. پس از روی کار آمدن بن علی، حزب به دو جریان تقسیم شد ، یکی در حمایت از رژیم جدید به نمایندگی از طرف دبیرکل و دیگری در مقابل وی موضع انتقادی را به رهبری «جلول آزونه» اتخاذ کرد و وی پس از اجرای شورای مرکزی حزب از حزب جدا شد. در انتخابات دبیر کلی شورای مرکزی محمد بلهاج عمر با برتری یک رای بر جلول آزونه برتری یافت و به عنوان دبیر کل حزب برگزیده شد. این حزب به رهبری بلحاج عمر در دهه نود قرن بیستم در حمایت از دولت به فعالیت ادامه داد. حکومت نیز با اعطای کرسی های پارلمان و انتصاب تعدادی از اعضای حزب در پست های دیپلماتیک و دادن مسئولیت نهادهای عمومی از حزب حمایت کرد. حزب در انتخابات 1994 با به دست آوردن دو کرسی اختصاص یافته به احزاب مخالف وارد پارلمان شد. در انتخابات 1999 ، محمد بلحاج عمر ، دبیرکل حزب ، برای انتخابات ریاست جمهوری اقدام کرد ، اما کمتر از یک درصد آرا را به دست آورد. در انتخابات 2009 محمد بوشیحه با کسب 5 درصد آراء رهبر حزب شد. در انتخابات قانونگذاری ، در سال 2004 این حزب - مطابق با نتایج اعلام شده - 152،987 رأی را به دست آورد که با آن 11 کرسی را به دست آورد و در انتخاباتی که در 25 اکتبر 2009 برگزار شد، این حزب 150،639 ، یا 3.39 درصد از آراء را به دست آورد که در نتیجه 12 کرسی از صندلی های اختصاص یافته به احزاب مخالف که خاکستری رنگ هستند را به دست آورد. پس از انقلاب تونس ، محمد بوشیحه از سمت دبیر کلی حزب برکنار و در مراسم شورای عمومی حزب، «حسین حمامی» جایگزین وی شد.[۱]
اهداف حزب
حزب وحدت مردمی یک حزب تونسی سوسیالیست دموکراتیک با گرایش عربی است. این حزب به ارزشهای آزادی ، برابری و همبستگی اعتقاد دارد و برای ایجاد آنها در چارچوب یک پروژه جامعه یکپارچه و متعادل که آزادی های مدنی و سیاسی و عدالت اجتماعی را تضمین می‌کند ، تلاش می‌کند.
از جمله اهدافی که حزب در نوامبر 1992 میلادی، برای خود اعلام کرد: "تلاش برای دستیابی به خودکفایی مردم و کاهش تدریجی وابستگی اقتصادی غیر موجه" است. همچنین، صیانت از گرایش سوسیالیستی، گرایش عرب گرایانه و پایبندی خود به نقش هدایت گر دولت در زندگی اقتصادی از جمله اهداف اعلام شده حزب می باشد. [۲]
فعالیت‌ها
مهمترین فعالیت انجام شده توسط حزب در سالهای اخیر، تشکیل نشست های گفتمانی تحت عنوان «گفتمان پیشرفت» است و از محققان و سیاستمداران در زمینه ها و وابستگی های مختلف دعوت می‌کند تا در مورد برخی از مسائل روز بحث کنند.[۳]
مواضع سیاسی حزب
این حزب از بدو تأسیس در همه سطوح سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در اشکال مختلف مبارزه مسالمت‌آمیز داشته است و نمایندگی از اهداف عربی را بر عهده داشته است که مهمترین آنها آرمان فلسطین و همه مسائل آزادی خواهی، ضد امپریالیسم و صهیونیسم در جهان است. همچنین در برابر جنگ با عراق ایستاد و نسبت به مقابله و جنگی که در سوریه اتفاق می افتد، سوریه را کشور برادر و ارگ مقاومت و پایداری عرب خواند و آن جنگ را جز برای تخریب سوریه ندانسته و آنچه که تحت به اصطلاح "انقلاب های بهار عربی" اتفاق می افتد، جنگی بی دلیل و دور از حقانیت است. [۴] حزب وحدت مردمی رابطه خوبی با حزب بعث سوسیالیست عرب سوریه دارد.[۵]
پانویس
- ↑ "معلومات عن حزب الوحدة الشعبیة (تونس) علی موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل فی 18 دیسمبر 2019
- ↑ http://www.baath-party.org/index.php?option=com_content&view=article&id=7310:q-q-1973-1977-q-q-q-q-1981-19-1983-2011-1992-q-q&catid=283&Itemid=249&lang=ar
- ↑ "معلومات عن حزب الوحدة الشعبیة (تونس) علی موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل فی 18 دیسمبر 2019
- ↑ http://www.baath-party.org/index.php?option=com_content&view=article&id=7310:q-q-1973-1977-q-q-q-q-1981-19-1983-2011-1992-q-q&catid=283&Itemid=249&lang=ar
- ↑ "معلومات عن حزب الوحدة الشعبیة (تونس) علی موقع id.loc.gov". id.loc.gov. مؤرشف من الأصل فی 18 دیسمبر 2019