آیت الله بروجردی آیت اخلاص (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:آیت_الله_بروجردی_(آیت_اخلاص).png|بندانگشتی|وسط]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام کتاب | !نام کتاب | ||
! | !آیت الله بروجردی آیت اخلاص | ||
|- | |- | ||
|نام اصلی کتاب | |نام اصلی کتاب | ||
|طلایه داران تقریب (1) | |طلایه داران تقریب (1) | ||
آية اللهّ بروجردي | |||
آیت اخلاص | آیت اخلاص | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
این اثر اولین کتاب از مجموعه | این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلايه¬داران تقريب» است که به زندگينامه، انديشه، ويژگي¬هاي اخلاقي، تفکرات تقريبي وحدت¬گرايانه، فعاليت¬هاي عمراني و فرهنگي و سيرة سياسي حضرت آيت الله بروجردي پرداخته است. | ||
آيت الله سيد حسين طباطبايي بروجردي در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي، به اصفهان رفت و در محضر اساتيد بزرگي همانند ميرزا ابوالمعالي کلباسي، سيد محمّدتقي مدرس، سيد محمّد باقر درچه¬اي تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصيل در اصفهان به مراتب عالي اجتهاد دست يافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آيات عظام آخوند خراساني و شيخ الشريعة اصفهاني بود. وي در کنار بهره¬مندي از محضر علماي نجف، خود کرسي تدريس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعي از فضلاي آن حوزه تدريس کرد. | |||
اين مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق . به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سي سال در اين شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصيل و تأليف و تدريس فقه، اصول و تعليم شخصيت¬هاي برجستة حوزوي بود. | |||
وي در پي اصرار و درخواست علماي قم از جمله امام خميني (ره) در ١٣٦٤ ق . در ميان استقبال بي نظير مراجع، علما و مردم قم وارد اين شهر شد. آيت الله بروجردي به مدت پانزده سال مديريت حوز ة علمية قم را به عهده داشت و برخي مراجع عظام نظير امام خميني(ره)، عبدالرحيم رباني شيرازي، اشتهاردي، صافي گلپايگاني و فاضل لنکراني در محضر ايشان کسب فيض و علم نمودند. | |||
وي صاحب آثار متعددي از جمله الاحاديث المقلوبه، جامع الاحاديث الشيعة، الفقه الاستدلالي است و حاشيه-هايي بر نهايه، مبسوط و خلاف شيخ طوسي وجز آن به نگارش در آورده است. | |||
آيت الله بروجردي بر کتب و آراي فقهي اهل سنت اشراف بسياري داشت و اين اشراف هرگز با نگاه منفي همراه نبود و سعي مي¬كرد تا با ادلة آنها موضوع و مسئله را درست بررسي و ريشه¬يابي کند. وي با اين گرايش فکري به موضوع «وحدت ميان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئلة مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان¬دهي اين موضوع از وظايف حياتي هر عالم شيعي است. | |||
وی با تأسیس مرکز «دارالتقريب بين المذاهب الاسلامية» از سوی شیخ محمد تقي قمي و علماي سرشناس الأزهر به حمايت جدي از آن برخاست و حتي از کمک مالي به آن دريغ نورزيد. علاوه بر آن، با شيخ وقت الأزهر عبدالمجيد سليم و شيخ محمود شلتوت، مکاتباتي داشت که اين امر رابطة جهان تشيع را با دنياي اسلام مستحکم¬تر و بسياري از بدبيني¬ها را به دوستي و محبت تبديل کرد. در اثر اين درايت و حسن تدبير ـ به قول شهيد مطهري ـ شيخ محمود شلتوت، با صدور فتواي تاريخي، براي اولين بار مذهب شيعه را به رسميت شناخت و براي آن در دانشگاه الأزهر کرسي تدريس مستقل تشکيل داد. | |||
</div> | |||
[[رده:کتاب های تقریبی]] | |||
وی با تأسیس مرکز | |||
[[رده: | |||
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
[[رده:طلایه داران تقریب]] | |||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۹
.png)
| نام کتاب | آیت الله بروجردی آیت اخلاص |
|---|---|
| نام اصلی کتاب | طلایه داران تقریب (1)
آية اللهّ بروجردي آیت اخلاص |
| نویسنده | عبدالرحیم اباذری |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1382 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 3000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلايه¬داران تقريب» است که به زندگينامه، انديشه، ويژگي¬هاي اخلاقي، تفکرات تقريبي وحدت¬گرايانه، فعاليت¬هاي عمراني و فرهنگي و سيرة سياسي حضرت آيت الله بروجردي پرداخته است. آيت الله سيد حسين طباطبايي بروجردي در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي، به اصفهان رفت و در محضر اساتيد بزرگي همانند ميرزا ابوالمعالي کلباسي، سيد محمّدتقي مدرس، سيد محمّد باقر درچه¬اي تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصيل در اصفهان به مراتب عالي اجتهاد دست يافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آيات عظام آخوند خراساني و شيخ الشريعة اصفهاني بود. وي در کنار بهره¬مندي از محضر علماي نجف، خود کرسي تدريس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعي از فضلاي آن حوزه تدريس کرد. اين مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق . به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سي سال در اين شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصيل و تأليف و تدريس فقه، اصول و تعليم شخصيت¬هاي برجستة حوزوي بود. وي در پي اصرار و درخواست علماي قم از جمله امام خميني (ره) در ١٣٦٤ ق . در ميان استقبال بي نظير مراجع، علما و مردم قم وارد اين شهر شد. آيت الله بروجردي به مدت پانزده سال مديريت حوز ة علمية قم را به عهده داشت و برخي مراجع عظام نظير امام خميني(ره)، عبدالرحيم رباني شيرازي، اشتهاردي، صافي گلپايگاني و فاضل لنکراني در محضر ايشان کسب فيض و علم نمودند. وي صاحب آثار متعددي از جمله الاحاديث المقلوبه، جامع الاحاديث الشيعة، الفقه الاستدلالي است و حاشيه-هايي بر نهايه، مبسوط و خلاف شيخ طوسي وجز آن به نگارش در آورده است. آيت الله بروجردي بر کتب و آراي فقهي اهل سنت اشراف بسياري داشت و اين اشراف هرگز با نگاه منفي همراه نبود و سعي مي¬كرد تا با ادلة آنها موضوع و مسئله را درست بررسي و ريشه¬يابي کند. وي با اين گرايش فکري به موضوع «وحدت ميان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئلة مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان¬دهي اين موضوع از وظايف حياتي هر عالم شيعي است. وی با تأسیس مرکز «دارالتقريب بين المذاهب الاسلامية» از سوی شیخ محمد تقي قمي و علماي سرشناس الأزهر به حمايت جدي از آن برخاست و حتي از کمک مالي به آن دريغ نورزيد. علاوه بر آن، با شيخ وقت الأزهر عبدالمجيد سليم و شيخ محمود شلتوت، مکاتباتي داشت که اين امر رابطة جهان تشيع را با دنياي اسلام مستحکم¬تر و بسياري از بدبيني¬ها را به دوستي و محبت تبديل کرد. در اثر اين درايت و حسن تدبير ـ به قول شهيد مطهري ـ شيخ محمود شلتوت، با صدور فتواي تاريخي، براي اولين بار مذهب شيعه را به رسميت شناخت و براي آن در دانشگاه الأزهر کرسي تدريس مستقل تشکيل داد.