نجاریه (شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نجاريه''' از | '''نجاريه''' از فرقه‌های «[[شيعه]]» و طايفهای بزرگ از سادات [[هند]] هستند. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از [[عراق]] به بخارا | جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از [[عراق]] به بخارا آمد و چون اقامت در آن دیار به دلیل حضور مروانیان و نیز اشرار آن دیار برای او سخت و آزاد دهنده شده بود، مجبور شد از بخارا به دار الحرب کابل برود. مردمان کابل نیز چون مردمان بخارا دل‌هایی از سنگ داشتند و به همین دلیل از آن‌جا به ولايت هند رفت و در میان اهالی هند در پوشش [[تقیه]] زندگی می‌کرد. با این حال برخی از نجاریه چون سید راجو که در جستجوی حق و صاحب فضل و کرامت بودند، زندگی بدون تقیقه را آغاز کردند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 437 با ویرایش و بازنویسی کاملا جملات</ref> <ref>شوشتری قاضی نورالله، مجالس المؤمنين، تبریز، چاپ سنگی، تهران، سال 1268، ص 63</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۹
نجاريه از فرقه‌های «شيعه» و طايفهای بزرگ از سادات هند هستند.
تاریخچه
جدّ این طایفه فردی به نام سيد جلال رازی بود که از عراق به بخارا آمد و چون اقامت در آن دیار به دلیل حضور مروانیان و نیز اشرار آن دیار برای او سخت و آزاد دهنده شده بود، مجبور شد از بخارا به دار الحرب کابل برود. مردمان کابل نیز چون مردمان بخارا دل‌هایی از سنگ داشتند و به همین دلیل از آن‌جا به ولايت هند رفت و در میان اهالی هند در پوشش تقیه زندگی می‌کرد. با این حال برخی از نجاریه چون سید راجو که در جستجوی حق و صاحب فضل و کرامت بودند، زندگی بدون تقیقه را آغاز کردند. [۱] [۲]