حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '{{پانویس رنگی}}↵'''' به ''''')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حبیبیه''' یکی از سلاسل [[صوفیه]] است که از سلسله [[شاذلیه]] منشعب شدند.
'''حبیبیه''' شاخه‌ای از [[صوفیه]] است که از سلسله [[شاذلیه]] منشعب شده است.
== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
پیروان این [[طریقت صوفیه]] بیشتر در [[شمال آفریقا]] به ویژه کشورهایی چون [[مراکش]]، [[مصر]]، [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[سودان]] حضور دارند.
پیروان این [[طریقت صوفیه]] بیشتر در [[شمال آفریقا|شمال‌آفریقا]] به‌ویژه کشورهایی چون [[مراکش]]، [[مصر]]، [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[سودان]] حضور دارند.


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==
این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد. زیرا «حبیب»، نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی‌شود. آیا نمی‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69</ref> <ref>مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578</ref>
پیروان این فرقه معتقدند که وقتی بنده به‌درجه ی معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلم تکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد، زیرا «حبیب» نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب شود. آیا نمی‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69</ref> <ref>مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578</ref>


== اصول پنجگانه حبیبیه ==
== اصول پنجگانه حبیبیه ==

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۵۷

حبیبیه شاخه‌ای از صوفیه است که از سلسله شاذلیه منشعب شده است.

تاریخچه

پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمال‌آفریقا به‌ویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقدند که وقتی بنده به‌درجه ی معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلم تکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد، زیرا «حبیب» نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب شود. آیا نمی‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. [۱] [۲] [۳]

اصول پنجگانه حبیبیه

این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه‌های اعتقادی خود می‌شمرند. [۴] [۵] که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی‌شود.

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69
  3. مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
  4. زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
  5. معصوم علی شاه نعمت‌اللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.