۸۷٬۸۸۶
ویرایش
امامزادگان بلافصل چهارده معصوم (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۱
، ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'بنی هاشم' به 'بنی‌هاشم') |
جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امامزادگان بلافصل چهارده [[معصوم]]''' عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی <ref>نویسندگان: آقایان مهدی حسن زاده و عبدالعلی باقری</ref> که در آن زندگی نامه تمامی امامزادگان بلافصل [[چهارده معصوم]] ( | '''امامزادگان بلافصل چهارده [[معصوم]]''' عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی <ref>نویسندگان: آقایان مهدی حسن زاده و عبدالعلی باقری</ref> که در آن زندگی نامه تمامی امامزادگان بلافصل [[چهارده معصوم]] (علیهم‌السلام) با همه فراز و نشیب‌هاو حوادث امامزادگان و نوادگان آنها مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
چکیده | چکیده | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== پیشینه واژه == | == پیشینه واژه == | ||
درباره زمان دقیق کاربرد واژه امام‌زاده در فرهنگ تشیع خبر قطعی در درست نیست، اما از آنجا که قزوینی در النقض این واژه را به کار برده(النقض ص 198)، می‌توان گفت کاربرد واژه امام‌زاده در قرن ششم معمول بوده است و شاید به دوران قبل از ان هم بازگردد، چون در همین کتاب حتی ضرب‌المثل برای امام‌زاده ذکر شده است<ref>(النقض ص 569)</ref> و این حکایت از استعمال رایج لفظ امام‌زاده در آن دوران و حتی قبل از آن دارد. | درباره زمان دقیق کاربرد واژه امام‌زاده در فرهنگ تشیع خبر قطعی در درست نیست، اما از آنجا که قزوینی در النقض این واژه را به کار برده(النقض ص 198)، می‌توان گفت کاربرد واژه امام‌زاده در قرن ششم معمول بوده است و شاید به دوران قبل از ان هم بازگردد، چون در همین کتاب حتی ضرب‌المثل برای امام‌زاده ذکر شده است<ref>(النقض ص 569)</ref> و این حکایت از استعمال رایج لفظ امام‌زاده در آن دوران و حتی قبل از آن دارد. | ||
در سده‌های اولیه نیز این لفظ استفاده میشده اما معنایی غیر از معنای امروزی داشته و گاهی برای اسم شخص خاص بکار می‌رفته است، مثلا امام‌زاده رکن‌الدین(<ref>تاریخ الاسلام ذهبی ج 44 ص 42)</ref>. حمدالله مستوفی که در قرن هشتم می‌زیسته در کتاب نزهه القلوب، بارها از لفظ امام‌زاده استفاده کرده و در معنای فرزندان ائمه اطهار( | در سده‌های اولیه نیز این لفظ استفاده میشده اما معنایی غیر از معنای امروزی داشته و گاهی برای اسم شخص خاص بکار می‌رفته است، مثلا امام‌زاده رکن‌الدین(<ref>تاریخ الاسلام ذهبی ج 44 ص 42)</ref>. حمدالله مستوفی که در قرن هشتم می‌زیسته در کتاب نزهه القلوب، بارها از لفظ امام‌زاده استفاده کرده و در معنای فرزندان ائمه اطهار(علیهم‌السلام) به کار برده است(<ref>نزهة القلوب مستوفی ص 54 و 58 و 63 و 116 و 124)</ref>. از قرن نهم به بعد به وفور در کتاب‌های مختلف لفظ امام‌زاده دیده می‌شود، که در اولاد و نسل بکار رفته است(<ref>شرفنامه تاریخ مفصل کردستان ج 2 ص 218)</ref>. ودر قرن دهم در زمان صفویه به اوج خود می‌رسد<ref>(حق الیقین ص 624 و الصوارم المهرقة فی نقد الصواعق المحرقة ص116).</ref> | ||
== امام‌زاده با واسطه == | == امام‌زاده با واسطه == | ||
ترکیب کلمه امام با زاده آنچه به ذهن خطور می‌کند این است امام‌زاده باید فرزند بدون واسطه امام باشد، ولی در فرهنگ عامیانه، به فرزندان با واسطه، گاهی واسطه زیاد نیز امام‌زاده گفته می‌شود، این مطلب با آموزه‌های دینی نیز هم‌خوانی دارد، وقتی تمامی امامان دوازده‌گانه، ابن رسول الله خطاب می‌شوند و حتی امام موسی کاظم به دفاع از این مطلب در نزد هارون الرشید برمی‌خیزد<ref>(المنتظم ج 9 ص 88 و دلائل الامامة طبری ص 25 و کافی کلینی ج 4 ص553).</ref> | ترکیب کلمه امام با زاده آنچه به ذهن خطور می‌کند این است امام‌زاده باید فرزند بدون واسطه امام باشد، ولی در فرهنگ عامیانه، به فرزندان با واسطه، گاهی واسطه زیاد نیز امام‌زاده گفته می‌شود، این مطلب با آموزه‌های دینی نیز هم‌خوانی دارد، وقتی تمامی امامان دوازده‌گانه، ابن رسول الله خطاب می‌شوند و حتی امام موسی کاظم به دفاع از این مطلب در نزد هارون الرشید برمی‌خیزد<ref>(المنتظم ج 9 ص 88 و دلائل الامامة طبری ص 25 و کافی کلینی ج 4 ص553).</ref> | ||