کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
احمد بن محمد بن قاسم كوفی محاربی، (000 – 355ق)
احمد بن محمد بن قاسم کوفی محاربی، (000 – 355ق)
ابوالعباس. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از تاریخ تولد و زمان مرگ وی اطلاعی در دست نیست. از شاگردان و استادان او می‏توان دریافت كه وی در اواسط سده چهارم حدود 355هجری در بغداد وفات یافت زیرا «شیخ مفید»(338 - 413ق) كه غالباً با یك واسطه از او روایت می‏كند، در یك مورد به‏طور مستقیم از او نقل حدیث كرده است، بنابراین وی در روزگار جوانی شیخ مفید از دنیا رفته بود. وی اهل كوفه و از طائفه «بنی محارب بن حفصه» است و ظاهراً زادگاه او نیز همانجا بوده است. پدرش «ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی»(م.ح324ق) از راویان برجسته كوفه بوده و در پرورش علمی او نقش داشته است. شیخ مفید از طریق «ابوبكر محمد بن عمر جعابی»(م.ح355ق) و با یك واسطه از «محمد بن همام اسكافی»(م336ق) روایاتی از پدرش در فضیلت علی‏بن ابیطالب(ع) و فاطمه زهراء(س) نقل كرده است. وی در كوفه پس از طی تحصیلات مقدماتی نزد اساتید وقت به علوم حدیث روی آورد و علاوه بر پدرش، در مجلس درس «علی بن محمد بن یعقوب كوفی»(م332ق) حاضر شد و به تدریج در ضبط و جمع‏آوری احادیث تبحر یافت. پس از آن به بغداد آمد و اندوخته‏های خویش را در بغداد منتشر ساخت. در حلقه درس او شاگردان بزرگی چون «محمد بن محمد بن نعمان مفید»(م413ق)، «احمد بن حسین بن احمد بن عمران»(م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. از تألیفات و كتاب‏های او اثری در منابع دیده نمی‏شود.  
ابوالعباس. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از تاریخ تولد و زمان مرگ وی اطلاعی در دست نیست. از شاگردان و استادان او می‏توان دریافت که وی در اواسط سده چهارم حدود 355هجری در بغداد وفات یافت زیرا «شیخ مفید»(338 - 413ق) که غالباً با یک واسطه از او روایت می‏کند، در یک مورد به‏طور مستقیم از او نقل حدیث کرده است، بنابراین وی در روزگار جوانی شیخ مفید از دنیا رفته بود. وی اهل کوفه و از طائفه «بنی محارب بن حفصه» است و ظاهراً زادگاه او نیز همانجا بوده است. پدرش «ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی»(م.ح324ق) از راویان برجسته کوفه بوده و در پرورش علمی او نقش داشته است. شیخ مفید از طریق «ابوبکر محمد بن عمر جعابی»(م.ح355ق) و با یک واسطه از «محمد بن همام اسکافی»(م336ق) روایاتی از پدرش در فضیلت علی‏بن ابیطالب(ع) و فاطمه زهراء(س) نقل کرده است. وی در کوفه پس از طی تحصیلات مقدماتی نزد اساتید وقت به علوم حدیث روی آورد و علاوه بر پدرش، در مجلس درس «علی بن محمد بن یعقوب کوفی»(م332ق) حاضر شد و به تدریج در ضبط و جمع‏آوری احادیث تبحر یافت. پس از آن به بغداد آمد و اندوخته‏های خویش را در بغداد منتشر ساخت. در حلقه درس او شاگردان بزرگی چون «محمد بن محمد بن نعمان مفید»(م413ق)، «احمد بن حسین بن احمد بن عمران»(م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. از تألیفات و کتاب‏های او اثری در منابع دیده نمی‏شود.  
منابع: (الاختصاص، شیخ مفید، ص84؛ الامالی، شیخ مفید، ص94 حدیث4، وص113 حدیث6؛ مستدرك الوسائل، ج5ص245 حدیث 5790؛ رجال طوسی، ص442 شماره 6311؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص53)
منابع: (الاختصاص، شیخ مفید، ص84؛ الامالی، شیخ مفید، ص94 حدیث4، وص113 حدیث6؛ مستدرک الوسائل، ج5ص245 حدیث 5790؛ رجال طوسی، ص442 شماره 6311؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص53)





نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۰

Hoosinrasooli/صفحه تمرین
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
اطلاعات شخصی

احمد بن محمد بن قاسم کوفی محاربی، (000 – 355ق) ابوالعباس. محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از تاریخ تولد و زمان مرگ وی اطلاعی در دست نیست. از شاگردان و استادان او می‏توان دریافت که وی در اواسط سده چهارم حدود 355هجری در بغداد وفات یافت زیرا «شیخ مفید»(338 - 413ق) که غالباً با یک واسطه از او روایت می‏کند، در یک مورد به‏طور مستقیم از او نقل حدیث کرده است، بنابراین وی در روزگار جوانی شیخ مفید از دنیا رفته بود. وی اهل کوفه و از طائفه «بنی محارب بن حفصه» است و ظاهراً زادگاه او نیز همانجا بوده است. پدرش «ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی»(م.ح324ق) از راویان برجسته کوفه بوده و در پرورش علمی او نقش داشته است. شیخ مفید از طریق «ابوبکر محمد بن عمر جعابی»(م.ح355ق) و با یک واسطه از «محمد بن همام اسکافی»(م336ق) روایاتی از پدرش در فضیلت علی‏بن ابیطالب(ع) و فاطمه زهراء(س) نقل کرده است. وی در کوفه پس از طی تحصیلات مقدماتی نزد اساتید وقت به علوم حدیث روی آورد و علاوه بر پدرش، در مجلس درس «علی بن محمد بن یعقوب کوفی»(م332ق) حاضر شد و به تدریج در ضبط و جمع‏آوری احادیث تبحر یافت. پس از آن به بغداد آمد و اندوخته‏های خویش را در بغداد منتشر ساخت. در حلقه درس او شاگردان بزرگی چون «محمد بن محمد بن نعمان مفید»(م413ق)، «احمد بن حسین بن احمد بن عمران»(م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. از تألیفات و کتاب‏های او اثری در منابع دیده نمی‏شود. منابع: (الاختصاص، شیخ مفید، ص84؛ الامالی، شیخ مفید، ص94 حدیث4، وص113 حدیث6؛ مستدرک الوسائل، ج5ص245 حدیث 5790؛ رجال طوسی، ص442 شماره 6311؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص53)