کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = | | عنوان = اسحاق بن روح بصری | ||
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | ||
| نام = | | نام = اسحاق بن روح بصری | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = اسحاق بن ریاح بصری | ||
| سال تولد = | | سال تولد = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = عراق، بصره | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = 340 قمری | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = | | محل درگذشت = | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | }} | | استادان = | ||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن علی ماجیلویه |محمد بن موسی بن متوکل |احمد بن محمد بن یحیی عطار }} | |||
| دین = | | دین = اسلام | ||
| مذهب = | | مذهب = شیعه | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| فعالیت‌ها = | | فعالیت‌ها = محدث شیعی | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
اسحاق بن روح بصری، (000 – حدود 340ق)محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در روایتی که «شیخ صدوق»(م381ق) از او در باره ولادت امام عصر( | اسحاق بن روح بصری، (000 – حدود 340ق)محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در روایتی که «شیخ صدوق»(م381ق) از او در باره ولادت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) آورده است، نام او را «اسحاق بن ریاح بصری» ذکر کرده و در مواردی دیگر نام پدرش «رباح» ثبت شده است. وی با برخی از شاگردان «کلینی»(م329ق) معاصر بود و از طرفی شاگردان خود او غالباً تا اواسط سده چهارم حیات داشتهاند، از اینرو وفات او را میتوان حدود 340هجری در نظر گرفت. از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست ولی ظاهراً محل آن بصره بوده است. از زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاع چندانی نداریم. از لقب «بصری» برمیآید که وی اهل بصره بوده و احتمالاً تحصیلات خود را در آنجا آغاز نموده است. سوابق علمی او نشان میدهند که وی علاوه بر کوفه، بخش عمدهای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده و در آنجا از نایب دوم امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) «محمد بن عثمان بن سعید عمری»(م305ق) روایاتی شنیده است. گمان میرود که وی همچنین مدتی در قم اقامت داشته و در آنجا شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»(م.ب343ق)، «محمد بن موسی بن متوکل»(م.ح340ق) و «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م.ب356ق) هستند. این احتمال نیز وجود دارد که شاگردان قمی او در بغداد از او حدیث شنیده باشند، زیرا اگر وی اواخر عمر در قم اقامت داشت هیچگاه «شیخ صدوق» با واسطه از او نقل حدیث نمیکرد. از او اثر تألیفی به ثبت نرسیده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۴
| اسحاق بن روح بصری | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | اسحاق بن روح بصری |
| نام‌های دیگر | اسحاق بن ریاح بصری |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | عراق، بصره |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
اسحاق بن روح بصری، (000 – حدود 340ق)محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در روایتی که «شیخ صدوق»(م381ق) از او در باره ولادت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) آورده است، نام او را «اسحاق بن ریاح بصری» ذکر کرده و در مواردی دیگر نام پدرش «رباح» ثبت شده است. وی با برخی از شاگردان «کلینی»(م329ق) معاصر بود و از طرفی شاگردان خود او غالباً تا اواسط سده چهارم حیات داشتهاند، از اینرو وفات او را میتوان حدود 340هجری در نظر گرفت. از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست ولی ظاهراً محل آن بصره بوده است. از زندگی و چگونگی تحصیلات او اطلاع چندانی نداریم. از لقب «بصری» برمیآید که وی اهل بصره بوده و احتمالاً تحصیلات خود را در آنجا آغاز نموده است. سوابق علمی او نشان میدهند که وی علاوه بر کوفه، بخش عمدهای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده و در آنجا از نایب دوم امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) «محمد بن عثمان بن سعید عمری»(م305ق) روایاتی شنیده است. گمان میرود که وی همچنین مدتی در قم اقامت داشته و در آنجا شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»(م.ب343ق)، «محمد بن موسی بن متوکل»(م.ح340ق) و «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م.ب356ق) هستند. این احتمال نیز وجود دارد که شاگردان قمی او در بغداد از او حدیث شنیده باشند، زیرا اگر وی اواخر عمر در قم اقامت داشت هیچگاه «شیخ صدوق» با واسطه از او نقل حدیث نمیکرد. از او اثر تألیفی به ثبت نرسیده است.
منابع
- کمال الدین و تمام النعمه، باب میلاد قائم(عج)، حدیث6؛
- معجم احادیث المهدی، ج4ص243 حدیث1286؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص61.