الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:خطبۀ غدیر.jpg|بی‌قاب|چپ|جایگزین=الغدیر]]
[[پرونده:میثم تمار.jpg |بی‌قاب|چپ|جایگزین=میثم تمار]]
'''خطبه غدیر''' خطبه‌ای است که [[پیامبر اسلام]] در آخرین سال حیاتش و در آخرین [[حج]] ([[حجة الوداع]])، در سال دهم هجرت، در آیین [[حج]] رو به مردم کرده و بیان داشت: «ای مردم؛ مناسک حج را از من بیاموزید که شاید دیگر مرا نبینید». و در این سفر این آیه از [[آیات]] [[قرآن کریم]]: {{متن قرآن|یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ|سوره = مائده|آیه = 67}} بر پیامبر نازل شد. و از آن با عنوان آیۀ تبلیغ یاد می‌شود. در این آیه [[خداوند|خداوند متعال]] می‌فرماید: ‌ای پیامبر! آنچه را از جانب پروردگارت به‌سوی تو نازل شد، ابلاغ کن و اگر چنین نکنی، پیامش را نرسانده‌ای.
'''میثم تمار''' ابتدا غلام بود و توسط [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] خریداری و آزاد شد. [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] او را بسیار دوست داشت و احترام زیادی برایش قائل بود و میثم نیز متقابلاً علاقه شدیدی به حضرت داشت. میثم را به خاطر آن که خرما فروش بود، تمّار گویند. امام علی(علیه‌السلام) سال‌ها قبل از [[شهادت]] میثم، او را از چگونگی شهادتش آگاه کرده بود. او قبل از شهادت به همگان گفته بود که مولایش امام علی(علیه‌السلام) طرز شهادت او را به وی گفته است. حکام جور قصد داشتند به نحوی غیر از آن چه که امام فرموده بود، میثم را به شهادت برسانند، ولی سرانجام طبق پیش‌بینی امام علی (علیه‌السلام) زبان گویای او را بریدند و این دوستدار آل علی(علیه‌السلام) به جرم حمایت آشکار از [[اهل‌بیت (علیهم‌السلام)|اهل‌بیت]] [[حضرت محمد (ص)|رسول اکرم(صلی الله علیه)]] و دوستی با آنها، توسط [[عبیدالله بن زیاد|عبیداللَّه ابن زیاد]]، حاکم [[کوفه]] به طرزی فجیع به [[شهادت]] رسید.
<span id="mp-more">[[خطبه غدیر|'''ادامه ...''']]</span>
 
<span id="mp-more">[[میثم تمار|'''ادامه ...''']]</span>

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۲

میثم تمار

میثم تمار ابتدا غلام بود و توسط حضرت علی (علیه‌السلام) خریداری و آزاد شد. امام علی (علیه‌السلام) او را بسیار دوست داشت و احترام زیادی برایش قائل بود و میثم نیز متقابلاً علاقه شدیدی به حضرت داشت. میثم را به خاطر آن که خرما فروش بود، تمّار گویند. امام علی(علیه‌السلام) سال‌ها قبل از شهادت میثم، او را از چگونگی شهادتش آگاه کرده بود. او قبل از شهادت به همگان گفته بود که مولایش امام علی(علیه‌السلام) طرز شهادت او را به وی گفته است. حکام جور قصد داشتند به نحوی غیر از آن چه که امام فرموده بود، میثم را به شهادت برسانند، ولی سرانجام طبق پیش‌بینی امام علی (علیه‌السلام) زبان گویای او را بریدند و این دوستدار آل علی(علیه‌السلام) به جرم حمایت آشکار از اهل‌بیت رسول اکرم(صلی الله علیه) و دوستی با آنها، توسط عبیداللَّه ابن زیاد، حاکم کوفه به طرزی فجیع به شهادت رسید.

ادامه ...