حسینیه (شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
پیروان این مکتب معتقدند که علی‌بن‌الحسین(ع) بر امامت ابوجعفر محمد‌بن علی‌تصریح کرد و ابوجعفر محمد‌بن‌علی درباره ابومنصورعجلی وصیت فرمود. سپس دو‌شاخه از این مکتب به‌وجود آمدند:
پیروان این مکتب معتقدند که علی‌بن‌الحسین(ع) بر امامت ابوجعفر محمد‌بن علی‌تصریح کرد و ابوجعفر محمد‌بن‌علی درباره ابومنصورعجلی وصیت فرمود. سپس دو‌شاخه از این مکتب به‌وجود آمدند:


1.حسینیه: آنها بر این گمان هستند که ابومنصور پسرش حسین‌بن‌ابی‌منصور را جانشین خود کرده است و وی پس از او امام است. ایشان قائل به خمس مال خویش برای امامان خود شدند.
1.حسینیه: این گروه معتقدند که ابومنصور پسرش حسین‌بن‌ابی‌منصور را جانشین خود کرده است و وی پس از او امام است. ایشان قائل به خمس مال خویش برای امامان خود شدند.


2. محمدیه: آنها به امامت «محمد‌بن‌عبدالله‌‌بن‌حسن (ع)» علاقه نشان داده‌اند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 96.</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 169</ref>
2. محمدیه: این گروه معتقدند که «محمد‌بن‌عبدالله‌‌بن‌حسن (ع)» وارث امامت است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 96.</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 169</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۴

حسینیه‏ شاخه‌ای از مکتب «شیعه» هستند که رشته امامت را از علی‌بن‌أبی‌طالب(ع)به علی‌بن‌الحسین (ع) (زین‌العابدین) متصل کرده‌اند.

اعتقادات

پیروان این مکتب معتقدند که علی‌بن‌الحسین(ع) بر امامت ابوجعفر محمد‌بن علی‌تصریح کرد و ابوجعفر محمد‌بن‌علی درباره ابومنصورعجلی وصیت فرمود. سپس دو‌شاخه از این مکتب به‌وجود آمدند:

1.حسینیه: این گروه معتقدند که ابومنصور پسرش حسین‌بن‌ابی‌منصور را جانشین خود کرده است و وی پس از او امام است. ایشان قائل به خمس مال خویش برای امامان خود شدند.

2. محمدیه: این گروه معتقدند که «محمد‌بن‌عبدالله‌‌بن‌حسن (ع)» وارث امامت است.[۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158
  2. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ج 1، ص 96.
  3. حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 169