حزب التحریر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
خط ۲۲: خط ۲۲:
این حزب در سال ۱۹۵۳ توسط شیخ تقی الدین النبهانی یک قاضی و عالم دینی که از [[الأزهر|دانشگاه الازهر]] [[جمهوری عربی مصر|مصر]] فارغ گردیده بود در [[فلسطین]] تأسیس شد. از آن زمان تا کنون حزب فعالیتش را در بیش از پنجاه کشور گسترش داده‌است و گفته می‌شود که بیش از یک میلیون عضو دارد. حزب علاوه بر [[کشورهای اسلامی]] و عربی، در اکثر [[اروپا|کشورهای اروپایی]] و [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] نیز فعال است.
این حزب در سال ۱۹۵۳ توسط شیخ تقی الدین النبهانی یک قاضی و عالم دینی که از [[الأزهر|دانشگاه الازهر]] [[جمهوری عربی مصر|مصر]] فارغ گردیده بود در [[فلسطین]] تأسیس شد. از آن زمان تا کنون حزب فعالیتش را در بیش از پنجاه کشور گسترش داده‌است و گفته می‌شود که بیش از یک میلیون عضو دارد. حزب علاوه بر [[کشورهای اسلامی]] و عربی، در اکثر [[اروپا|کشورهای اروپایی]] و [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] نیز فعال است.


=اهداف=
== اهداف ==
هدف این حزب تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) و تلاش برای [[وحدت]] فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان جهان عنوان شده است. اما به‌صورت مختصر اهداف حزب قرار ذیل گفته شده است: تأسیس نظام سیاسی [[اسلام]] (دولت خلافت) تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان [[مسلمانان]] اعاده عزت و شوکت گذشته مسلمانان کشیدن مسلمانان از حالت عقب‌ماندگی و انحطاط فکری و سیاسی هموار نمودن زمینه هدایت بشر از طریق تطبیق، دعوت و حمل اسلام<ref>[http://www.jomhornews.com/fa/news/29659/ التحریر]</ref>
هدف این حزب تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) و تلاش برای [[وحدت اسلامی|وحدت]] فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان [[مسلمان|مسلمانان]] جهان عنوان شده است. اما به‌صورت مختصر اهداف حزب قرار ذیل گفته شده است:  
# تأسیس نظام سیاسی [[اسلام]] (دولت خلافت)  
# تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان [[مسلمانان]]  
# اعاده عزت و شوکت گذشته مسلمانان  
# کشیدن مسلمانان از حالت عقب‌ماندگی و انحطاط فکری و سیاسی  
# هموار نمودن زمینه هدایت بشر از طریق تطبیق، دعوت و حمل اسلام<ref>[http://www.jomhornews.com/fa/news/29659/ التحریر]</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۹

حزب التحریر
التحریر.jpg
نام حزبحزب حرکت اسلامی
تاریخ تأسیس1953 م، ۱۳۳۱ ش‌، ۱۳۷۲ ق
مؤسستقی الدین النبهانی

حزب‌التحریر حزب اسلامگرای جهانی است که در سال ۱۹۵۳ در بیت‌المقدس توسط روحانی فلسطینی تقی‌الدین النبهانی تأسیس شده است[۱]. حزب‌التحریر به معنی گروه آزادی‌بخش می‌باشد که از مصدر "حریت یا تحریر" عربی گرفته شده است و به معنی گروهی می‌باشد که تلاش دارد تا مسلمانان را از قید و بند نظام‌ها، افکار، مفاهیم و احساسات غیر اسلامی نجات دهد. این سازمان خود را در پی خلافت می‌داند و دولت ـ ملت، جمهوریت، دموکراسی، نشنلیزم (ملیت، آگاهی جمعی، ملیت‌گرایی) و روش‌های دموکراتیک رسیدن به قدرت را رد نموده و فریب می‌خواند. برخی کشورها این سازمان را تروریستی دانسته و در برخی کشورها فعالیت آن به دلیل اتهام دست داشتن در خشونت ممنوع است. این درحالیست که فعالیت‌های تروریستی و خشونت‌آمیز توسط این گروه به اثبات نرسیده‌ است.

روش التحریر جهت برپایی خلافت دموکراتیک

طریقه حزب‌التحریر برای برپایی خلافت مبتنی بر روش دموکراتیک و مدنی، روش مادی همچو فعالیت‌های نظامی، مسلحانه و خشونت‌آمیز استوار نمی‌باشد. بلکه اساس کار و فعالیت حزب‌التحریر را مبارزه فکری و سیاسی برای برپایی خلافت تشکیل می‌دهد.

ارتباط با داعش

حزب‌التحریر خلافت خودخوانده داعش و رابطه با این گروه را رد می‌کند و می‌گوید که حزب‌التحریر در سال 1953 تاسیس شده و داعش در سال 2014 به میان آمده است.

گسترش فعالیت در افغانستان

حزب‌التحریر از سال 2003 بدینسو فعالیت‌هایش را در افغانستان گسترش داده و در اکثریت ولایات افغانستان فعالیت دارد. تعداد این گروه در افغانستان هزاران نفر تخمین زده می‌شود. تا جایی‌که مشاهده شده است تمامی فعالیت‌های حزب در افغانستان فکری و سیاسی بوده و دست به اعمال مادی و نظامی نزده است.

گسترش فعالیت‌ها

این حزب در سال ۱۹۵۳ توسط شیخ تقی الدین النبهانی یک قاضی و عالم دینی که از دانشگاه الازهر مصر فارغ گردیده بود در فلسطین تأسیس شد. از آن زمان تا کنون حزب فعالیتش را در بیش از پنجاه کشور گسترش داده‌است و گفته می‌شود که بیش از یک میلیون عضو دارد. حزب علاوه بر کشورهای اسلامی و عربی، در اکثر کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز فعال است.

اهداف

هدف این حزب تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت) و تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان جهان عنوان شده است. اما به‌صورت مختصر اهداف حزب قرار ذیل گفته شده است:

  1. تأسیس نظام سیاسی اسلام (دولت خلافت)
  2. تلاش برای وحدت فکری، سیاسی و جغرافیایی در میان مسلمانان
  3. اعاده عزت و شوکت گذشته مسلمانان
  4. کشیدن مسلمانان از حالت عقب‌ماندگی و انحطاط فکری و سیاسی
  5. هموار نمودن زمینه هدایت بشر از طریق تطبیق، دعوت و حمل اسلام[۲].

پانویس