کاربر:Chiti/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
(اضافه کردن بیعت) برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<ref>چیتی، سمیه،1401،چیستی امت واحده،اولین همایش ملی مهدویت و آینده پژوهی،کرمانشاه،<nowiki>https://civilica.com/doc/1626543</nowiki></ref>[[امت واحده|امت]] [[واحده]]: | <ref>چیتی، سمیه،1401،چیستی امت واحده،اولین همایش ملی مهدویت و آینده پژوهی،کرمانشاه،<nowiki>https://civilica.com/doc/1626543</nowiki></ref>[[امت واحده|امت]] [[واحده]]: | ||
جماعتی است با محوریت امام. امام اراده می کند به قیام یا | جماعتی است با محوریت [[امام]]. امام اراده می کند به [[قیام]] یا [[دعوت]]، با هدایت [[نفس]] ها یا [[بیدار]] کردن نفس ها و آنها با [[اختیار]] این دعوت را می پذیرند و امام، نفسها را در راستای آشکار کردن [[علم]] [[الهی]] و [[عقل]] انسان به حرکت در می آورد. محصول این حرکت نیز در خدمت [[نظام]] [[توحیدی]] است. این حرکت مستمر است و محصول عمل آن جاودان است. دارای پیشینه است و در حال جریان دارد و به آینده توجه دارد. | ||
[[بیعت]] یکی از اساسی‌ترین مفاهیم سیاسی بوده است. مفهومی که افراد جامعه را به رهبر آن متصل می کند، و حدود و قیود تعهدات آنها را نسبت به یکدیگر معیّن می‌سازد. ابن اثیر معتقد است: «بیعت» در اسلام، به معنای معاهده و معاقده بر اسلام است. عقد و پیمانی است که فرد بیعت کننده با امام حاکم یا شخصی دیگر می بندد تا در موضوعی خاص یا به طور عام مطیع و فرمانبرداری وی بوده و به مفاد تعهد خود ملتزم و وفادار بماند | [[بیعت]] <ref>امام جمعه زاده، سیدجواد، ویسی، سارا )350 (، " اهالی حق مطالعه مردم شناسانه گروهی از | ||
شیعیان غالی کرمانشاه" ، نشریه شیعه شناسی، شماره 94، تابستان 43- 30 ، 350 </ref>یکی از اساسی‌ترین مفاهیم سیاسی بوده است. مفهومی که افراد [[جامعه]] را به [[رهبر]] آن متصل می کند، و حدود و قیود تعهدات آنها را نسبت به یکدیگر معیّن می‌سازد. ابن اثیر معتقد است: «بیعت» در اسلام، به معنای [[معاهده]] و [[معاقده]] بر [[اسلام]] است. عقد و پیمانی است که فرد بیعت کننده با امام حاکم یا شخصی دیگر می بندد تا در موضوعی خاص یا به طور عام مطیع و فرمانبرداری وی بوده و به مفاد تعهد خود ملتزم و وفادار بماند. | |||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۵
جماعتی است با محوریت امام. امام اراده می کند به قیام یا دعوت، با هدایت نفس ها یا بیدار کردن نفس ها و آنها با اختیار این دعوت را می پذیرند و امام، نفسها را در راستای آشکار کردن علم الهی و عقل انسان به حرکت در می آورد. محصول این حرکت نیز در خدمت نظام توحیدی است. این حرکت مستمر است و محصول عمل آن جاودان است. دارای پیشینه است و در حال جریان دارد و به آینده توجه دارد.
بیعت [۲]یکی از اساسی‌ترین مفاهیم سیاسی بوده است. مفهومی که افراد جامعه را به رهبر آن متصل می کند، و حدود و قیود تعهدات آنها را نسبت به یکدیگر معیّن می‌سازد. ابن اثیر معتقد است: «بیعت» در اسلام، به معنای معاهده و معاقده بر اسلام است. عقد و پیمانی است که فرد بیعت کننده با امام حاکم یا شخصی دیگر می بندد تا در موضوعی خاص یا به طور عام مطیع و فرمانبرداری وی بوده و به مفاد تعهد خود ملتزم و وفادار بماند.