کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
فعالیت بن گویر در سیاست در سال 1995 و زمانی که او 19 ساله بود و پس از امضای "توافق اسلو" بین طرف های اسرائیلی و فلسطینی در سپتامبر 1993 آغاز شد. از خودروی کادیلاک اسحاق رابین، نخست وزیر اسرائیل در آن زمان، گفت: ما توانستیم به ماشین برسیم و به رابین نیز خواهیم رسید. | فعالیت بن گویر در سیاست در سال 1995 و زمانی که او 19 ساله بود و پس از امضای "توافق اسلو" بین طرف های اسرائیلی و فلسطینی در سپتامبر 1993 آغاز شد. از خودروی کادیلاک اسحاق رابین، نخست وزیر اسرائیل در آن زمان، گفت: ما توانستیم به ماشین برسیم و به رابین نیز خواهیم رسید. | ||
اما تنها چند هفته پس از آن رویداد، رابین در 4 نوامبر 1995 ترور شد، در حین نامزدی به ضرب گلوله کشته شد و بن گویر متعاقباً یک کمپین برای آزادی قاتل رابین را رهبری کرد. | اما تنها چند هفته پس از آن رویداد، رابین در 4 نوامبر 1995 ترور شد، در حین نامزدی به ضرب گلوله کشته شد و بن گویر متعاقباً یک کمپین برای آزادی قاتل رابین را رهبری کرد. | ||
بن گویر در سال 1972 به جنبش کاچ پیوست، جنبشی که تحت رهبری خاخام افراطی مایر کاهانه تأسیس شد. کاهانه سیاست خود را بر اساس درخواست برای از بین بردن اعراب در سرزمین اسرائیل، به ویژه در فلسطین، خواه از طریق اقناع یا زور در صورت امتناع از این کار، بنا کرد. مردم اسرائیل و نمی توانند با آنها همزیستی کنند. کاهانه مخالف دموکراسی بود، زیرا آن را تنها برای کسانی مناسب می دانست که کتاب تورات را که حاوی متون الهی در مورد حاکمیت سیاسی یهودیان است، دریافت نکرده بودند. | |||
نژادپرستی و افراط گرایی جنبش حتی در حزب لیکود نیز غیرقابل قبول بود، زیرا نمایندگان حزب هنگام سخنرانی کاهانه کنست را ترک می کردند. کاهانه در سال 1984 به عنوان نماینده انتخاب شد، اما در سال 1990 در شهر نیویورک توسط سید نصیر مصری ترور شد. | |||
جنبش کاچ در اسرائیل و آمریکا به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه بندی شد و به دلیل ناسیونالیسم افراطی، مذهبی بودن سیاسی و استفاده از روش های خشونت آمیز ممنوع شد. | |||
پس از ممنوعیت جنبش کاچ، بن گویر به فعالیت های افراطی و نژادپرستانه خود علیه فلسطینی ها ادامه داد و به انجام اقدامات خشونت آمیز علیه فلسطینی ها و تحریک علیه آنها هشت بار از جمله اتهام تحریک نفرت نژادی و حمایت از سازمان های تروریستی متهم شد. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۰
ایتمار بن غفیر
او عضو کنست و رهبر حزب اوتزما یهودیت است. بن گویر، یک شهرک نشین در کرانه باختری اشغال شده توسط اسرائیل، با اتهام سخنان نفرت پراکنی علیه اعراب مواجه شده است.
ایتامار بن گویر، او در 6 می 1976 میلادی به دنیا آمد. او یک سیاستمدار راست افراطی اسرائیلی است و از 29 دسامبر 2022 سمت وزیر امنیت ملی اسرائیل را برعهده داشت. او برای اولین بار در سال 2021 به عضویت کنست انتخاب شد.پیش از آن مشاور رسانه ای بود. مایکل بن آری، عضو سابق کنست، سخنگوی رسمی جنبش جبهه ملی یهود، و به عنوان وکیل کار می کند. در طول فعالیت سیاسی او، پنجاه کیفرخواست علیه او تنظیم شد. هشت نفر از آنها جنایتکار، همراه با شورش، اخلال در کار پلیس، تحریک به نژادپرستی، حمایت از یک سازمان تروریستی و غیره هستند.
تولد و تحصیل
ایتامار بن گویر در 6 می 1976 در اورشلیم اشغالی به دنیا آمد.پدرش یهودی عراقی و مادرش اهل کردستان عراق بود.پدرش در یک شرکت بنزین کار می کرد و همچنین نویسنده بود و مادرش در یک صهیونیست فعال بود. جنبشی به نام «سازمان نظامی ملی» (ایتزل) که در سال 1931 تأسیس شد و در عملیات خصمانه علیه فلسطینیان شرکت داشت. بن گویر پس از پایان دبیرستان وارد مدرسه فکری یهودی شد و سپس به ارتش اشغالگر پیوست. اما پس از دو سال به دلیل سمت راست افراطی از خدمت اجباری معاف شد. بن گویر در بیانیه ای به یک روزنامه اسرائیلی از این تصمیم ابراز نارضایتی کرد و گفت: ارتش اسرائیل مرا از دست داده است.
بن گویر در سال 2008 در دانشکده حقوق آکادمیک Ono در رشته حقوق تحصیل کرد. هنگامی که تحصیلات خود را به پایان رساند، انجمن وکلای اسرائیل او را از شرکت در آزمون وکالت به دلیل سابقه کیفری منع کرد. بن گویر مدعی شد که این تصمیم انگیزه سیاسی دارد و پس از یک سری اعتراضات، این تصمیم لغو شد و بن گویر اجازه شرکت در آزمون را پیدا کرد و در آزمون کتبی و شفاهی قبول شد و پروانه وکالت گرفت.
فعالیت سیاسی
فعالیت بن گویر در سیاست در سال 1995 و زمانی که او 19 ساله بود و پس از امضای "توافق اسلو" بین طرف های اسرائیلی و فلسطینی در سپتامبر 1993 آغاز شد. از خودروی کادیلاک اسحاق رابین، نخست وزیر اسرائیل در آن زمان، گفت: ما توانستیم به ماشین برسیم و به رابین نیز خواهیم رسید. اما تنها چند هفته پس از آن رویداد، رابین در 4 نوامبر 1995 ترور شد، در حین نامزدی به ضرب گلوله کشته شد و بن گویر متعاقباً یک کمپین برای آزادی قاتل رابین را رهبری کرد. بن گویر در سال 1972 به جنبش کاچ پیوست، جنبشی که تحت رهبری خاخام افراطی مایر کاهانه تأسیس شد. کاهانه سیاست خود را بر اساس درخواست برای از بین بردن اعراب در سرزمین اسرائیل، به ویژه در فلسطین، خواه از طریق اقناع یا زور در صورت امتناع از این کار، بنا کرد. مردم اسرائیل و نمی توانند با آنها همزیستی کنند. کاهانه مخالف دموکراسی بود، زیرا آن را تنها برای کسانی مناسب می دانست که کتاب تورات را که حاوی متون الهی در مورد حاکمیت سیاسی یهودیان است، دریافت نکرده بودند.
نژادپرستی و افراط گرایی جنبش حتی در حزب لیکود نیز غیرقابل قبول بود، زیرا نمایندگان حزب هنگام سخنرانی کاهانه کنست را ترک می کردند. کاهانه در سال 1984 به عنوان نماینده انتخاب شد، اما در سال 1990 در شهر نیویورک توسط سید نصیر مصری ترور شد.
جنبش کاچ در اسرائیل و آمریکا به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه بندی شد و به دلیل ناسیونالیسم افراطی، مذهبی بودن سیاسی و استفاده از روش های خشونت آمیز ممنوع شد.
پس از ممنوعیت جنبش کاچ، بن گویر به فعالیت های افراطی و نژادپرستانه خود علیه فلسطینی ها ادامه داد و به انجام اقدامات خشونت آمیز علیه فلسطینی ها و تحریک علیه آنها هشت بار از جمله اتهام تحریک نفرت نژادی و حمایت از سازمان های تروریستی متهم شد.