کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
گذرگاه رفح تنها دروازه ورود به نوار غزه، شریان اصلی تردد شهروندان به و از فرماندار این نوار در نظر گرفته می شود. با این حال، بسته شدن آن توسط مقامات مصری برای مدت طولانی، آن را به نمادی از رنج غزه تبدیل کرد. بر اساس اظهارات مدیرکل گذرگاه رفح، خالد الشاعر، تردد مسافران از طریق گذرگاه رفح در سال 2015 بدترین نسبت به سال‌های گذشته تلقی می‌شود، زیرا ساعات کاری بیش از 120 ساعت نبوده است. در همین زمینه، این مقام فلسطینی توضیح داد که در طول سال 2015، طرف مصری گذرگاه رفح را شش بار در 19 روز و 6 ساعت در روز باز کرد. اگرچه طرف مصری فقط اجازه عبور پرونده های بشردوستانه را می دهد، اما بیشتر این پرونده ها بیماران و دارندگان گذرنامه مصری و خارجی هستند. مدیر این گذرگاه تایید کرد که بیش از 15000 پرونده بشردوستانه برجسته در نوار غزه وجود دارد و باز کردن چندین بار این گذرگاه پاسخگوی نیاز دو میلیون شهروند فلسطینی در نوار غزه نیست. | گذرگاه رفح تنها دروازه ورود به نوار غزه، شریان اصلی تردد شهروندان به و از فرماندار این نوار در نظر گرفته می شود. با این حال، بسته شدن آن توسط مقامات مصری برای مدت طولانی، آن را به نمادی از رنج غزه تبدیل کرد. بر اساس اظهارات مدیرکل گذرگاه رفح، خالد الشاعر، تردد مسافران از طریق گذرگاه رفح در سال 2015 بدترین نسبت به سال‌های گذشته تلقی می‌شود، زیرا ساعات کاری بیش از 120 ساعت نبوده است. در همین زمینه، این مقام فلسطینی توضیح داد که در طول سال 2015، طرف مصری گذرگاه رفح را شش بار در 19 روز و 6 ساعت در روز باز کرد. اگرچه طرف مصری فقط اجازه عبور پرونده های بشردوستانه را می دهد، اما بیشتر این پرونده ها بیماران و دارندگان گذرنامه مصری و خارجی هستند. مدیر این گذرگاه تایید کرد که بیش از 15000 پرونده بشردوستانه برجسته در نوار غزه وجود دارد و باز کردن چندین بار این گذرگاه پاسخگوی نیاز دو میلیون شهروند فلسطینی در نوار غزه نیست. | ||
| | ||
== پایان رنج == | |||
تحويل گذرگاه رفح به تشكيلات ملي فلسطين از سوي جنبش حماس در جشن بزرگ ملي در حياط گذرگاه رفح با حضور رهبران امنيتي مصر اعلام شد، مشروط بر اينكه گذرگاه رفح در پانزدهم هجري 2017 افتتاح شود. در همین ماه، به رنجی که شهروندان غزه طی یازده سال متحمل شده اند، پایان داد، به دلیل بسته بودن تقریبا مستمر این گذرگاه. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
* [https://www.aa.com.tr/ar/%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%A9/%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D9%85%D8%B9%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%81%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%AB%D9%84%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AB%D9%86%D8%A7%D8%A6%D برگرفته از سایت www.aa.com.tr] | * [https://www.aa.com.tr/ar/%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%A9/%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D9%85%D8%B9%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%81%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%AB%D9%84%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AB%D9%86%D8%A7%D8%A6%D برگرفته از سایت www.aa.com.tr] | ||
* [https://www.aljazeera.net/news/2015/11/7/%D9%85%D8%B9%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%81%D8%AD-%D9%8A%D9%85%D8%B1-%D8%A8%D8%A3%D8%B3%D9%88%D8%A3-%D9%81%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A5%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%82%D9%87-%D8%B9%D8%A7%D9%85-2015 برگرفته از سایت www.aljazeera.net] | * [https://www.aljazeera.net/news/2015/11/7/%D9%85%D8%B9%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%81%D8%AD-%D9%8A%D9%85%D8%B1-%D8%A8%D8%A3%D8%B3%D9%88%D8%A3-%D9%81%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A5%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%82%D9%87-%D8%B9%D8%A7%D9%85-2015 برگرفته از سایت www.aljazeera.net] | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳
حسین بدرالدین الحوثی
گذرگاه رفح
گذرگاه زمینی رفح، یک گذرگاه مرزی واقع در شهر رفح بین نوار غزه در فلسطین و شبه جزیره سینا در مصر است. این گذرگاه پس از توافق صلح مصر و اسرائیل در سال 1979 و خروج اسرائیل از سینا در سال 1982 ساخته شد. تا 11 سپتامبر 2005 که اسرائیل از نوار غزه خارج شد، توسط سازمان فرودگاه های اسرائیل اداره می شد. ناظران اروپایی برای نظارت بر حرکت در گذرگاه باقی ماندند.
این گذرگاه در 25 نوامبر 2005 بازگشایی شد. حرکت در گذرگاه تا 25 ژوئن 2006 ادامه داشت. پس از آن، اسرائیل در اکثر مواقع (86 درصد از روزها) به دلایل امنیتی آن را تعطیل کرد و همچنان برای صادرات مواد غذایی بسته است.
در ژوئن 2007، پس از اینکه حماس اختیارات خود را به نوار غزه گسترش داد، این گذرگاه به طور کامل بسته شد.
پس از انقلاب مصر در سال 2011، دولت مصر تصمیم گرفت گذرگاه رفح را از روز شنبه 28 مه 2011، پس از تعطیلی که حدود چهار سال توسط رژیم قبلی مصر به طول انجامید، برای همیشه باز کند. تا زمان کودتای نظامی 6 ساعت در روز باز شد و گذرگاه در 3 ژوئیه 2013 باز شد، زمانی که گذرگاه به طور کامل بسته شد و سپس دیوار جدایی مصر ساخته شد.
نظارت برگذرگاه
موضوع گذرگاه رفح و مصر پس از انقلاب مصر حل شد، زیرا مصر تصمیم گرفت این گذرگاه را در تمام روزهای هفته از روز شنبه 28 مه 2011 باز کند، که نگرانی اسرائیل را برانگیخت. اسرائیل بر کنترل مرزها و گذرگاه‌های بین نوار غزه و خارج و در عین حال کنترل کامل بر عبور کالاهای تجاری اصرار دارد. پیشنهاد انتقال گذرگاه رفح به مثلث مرزی مصر-فلسطین-اسرائیل در کرم شالوم (کرم شالوم) در چندین کیلومتری جنوب شرقی محل فعلی آن است. (نقشه مرز فلسطین و مصر در رفح را ببینید).
اسرائیل با تخلیه محور صلاح الدین در مرز مصر موافقت کرده بود که در آنجا با استقرار 750 مرزبان مصری و انتقال گذرگاه مرزی رفح بین نوار غزه و مصر در چند کیلومتری جنوب شرقی شهر به صورت مثلثی موافقت شد. که بتواند کنترل امنیتی خود را اعمال کند. اسرائیل علیرغم اعلام 24 آگوست 2005 مبنی بر توافق کامل با مصر برای استقرار 750 سرباز مصری مسلح در مرز 14 کیلومتری، پاسخی در مورد حضور شخص ثالث نداد. روزنامه های اسرائیلی جزئیات این توافق را منتشر کردند که بر اساس آن نیروهای مصری به 4 قایق گشتی، 8 بالگرد و حدود 30 خودروی زرهی سبک مجهز خواهند شد.
طمع اسرائیل برای کنترل گذرگاه
اسرائیل اصرار دارد که گذرگاه فعلی رفح را به منطقه کرم شالوم اسرائیلی، در جنوب شرقی نوار، در خطوط تماس مصر، نوار غزه و اسرائیل منتقل کند.
بنابراین، اسرائیل کنترل امنیتی بر ورود افراد و کالاها به نوار، علاوه بر اعمال کنترل گمرکی بر کالاهایی که ممکن است بعداً در اسرائیل یا کرانه باختری فروخته شوند، حفظ می کند. بر اساس قراردادهای خودمختار بین اسرائیل و فلسطینیان در سال 1993، اسرائیل حق اعمال عوارض گمرکی بر کالاهای فلسطینی را ندارد، بلکه ارزش عوارض گمرکی محصولاتی را که از اسرائیل عبور می کند به فلسطینی ها می پردازد.
پس از تسلط جنبش حماس بر نوار غزه در 14 ژوئن 2007، جنبش حماس از طریق اسماعیل هنیه، نخست وزیر خود، پیشنهاد کرد که گذرگاه رفح را مطابق توافقنامه 2005 راه اندازی کند. مطابق با قرارداد 2005.
فاجعه
آغاز فاجعه برای مردم شهر رفح زمانی رخ داد که اسرائیل در سال 1967 هم نوار غزه و هم شبه جزیره سینا مصر را اشغال کرد. در نتیجه هیچ مرزی بین مصر و فلسطین رفح جدا نشد و روابط اجتماعی بزرگی بین مصر و فلسطین شکل گرفت. ساکنان رفح پس از امضای قرارداد کمپ دیوید در سال 1978 و اجرای بخش تعیین مرز فلسطین و مصر، رفح مصر از رفح فلسطین جدا شد و در نتیجه خانواده‌ها متفرق و از یکدیگر جدا شدند که منجر به ایجاد یک رفح فلسطینی شد. فاجعه انسانی به ویژه پس از تسلط اسرائیل بر گذرگاه رفح و جلوگیری از عبور فلسطینیان از این گذرگاه توسط نیروهای اسرائیلی آغاز شد.
اسرائیل همچنان کنترل گذرگاه‌های زمینی (فضای زمینی)، گذرگاه‌های دریایی (سواحل و بنادر) و حریم هوایی (فرودگاه بین‌المللی غزه) را در دست دارد که باعث می‌شود نوار غزه، علیرغم عقب‌نشینی اسرائیل از نوار غزه در اواسط ماه اوت، زندان آنچه اوضاع را پیچیده تر کرد، کنترل جنبش حماس بر نوار غزه در اواسط سال 2007 و کنترل آن بر گذرگاه رفح بود، اما در نهایت این گذرگاه باز شد.
بازگشایی
در 1 ژوئن 2010، رئیس جمهور سابق جمهوری عربی مصر، محمد حسنی مبارک، دستور بازگشایی گذرگاه رفح را به طور نامحدود در طول هفته صادر کرد. این تصمیم پس از کشتار ناوگان آزادی توسط کماندوهای اسرائیلی علیه همبستگی ترکیه اتخاذ شد. فعالانی که از طریق دریا به سمت نوار غزه می رفتند و سپس در 25 ژوئن. در نوامبر 2010، تصمیم گرفته شد که این گذرگاه در تمام روزهای هفته به جز جمعه ها، شنبه ها و تعطیلات رسمی باز شود. گذرگاه از یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت 7 صبح تا 7 بعد از ظهر کار می کرد و سپس در 28 ژانویه 2011 به دنبال انقلاب 25 ژانویه 2011 بسته شد و در مصر رخ داد و پس از آن حضرت عالی شورای نیروهای مسلح جمهوری عربی مصر دستور بازگشایی گذرگاه را فقط برای موارد بشردوستانه (بیمار - دانشجو - اقامت - ویزا) صادر کرد. این گذرگاه در 22 فوریه 2011 بازگشایی شد و بنابراین تنها گذرگاه در مناطق است. از تشکیلات خودگردان فلسطین که تابع حاکمیت است. فلسطینی ها امیدوارند که این گذرگاه به صورت تجاری نیز باز شود تا به ورود افراد محدود نشود.
حمله کرم القوادیس
دولت مصر پس از حمله به کمین کرم القوادس در سال 2014 در شمال سینا که جان 30 سرباز ارتش مصر را گرفت، گذرگاه رفح را برای مدت نامعلومی تعطیل کرد. با این حال، مقامات مصری این گذرگاه را تنها به مدت دو روز در پایان نوامبر و همچنین برای مدت محدودی در ماه دسامبر باز کردند.
مشکلات تردد
گذرگاه رفح تنها دروازه ورود به نوار غزه، شریان اصلی تردد شهروندان به و از فرماندار این نوار در نظر گرفته می شود. با این حال، بسته شدن آن توسط مقامات مصری برای مدت طولانی، آن را به نمادی از رنج غزه تبدیل کرد. بر اساس اظهارات مدیرکل گذرگاه رفح، خالد الشاعر، تردد مسافران از طریق گذرگاه رفح در سال 2015 بدترین نسبت به سال‌های گذشته تلقی می‌شود، زیرا ساعات کاری بیش از 120 ساعت نبوده است. در همین زمینه، این مقام فلسطینی توضیح داد که در طول سال 2015، طرف مصری گذرگاه رفح را شش بار در 19 روز و 6 ساعت در روز باز کرد. اگرچه طرف مصری فقط اجازه عبور پرونده های بشردوستانه را می دهد، اما بیشتر این پرونده ها بیماران و دارندگان گذرنامه مصری و خارجی هستند. مدیر این گذرگاه تایید کرد که بیش از 15000 پرونده بشردوستانه برجسته در نوار غزه وجود دارد و باز کردن چندین بار این گذرگاه پاسخگوی نیاز دو میلیون شهروند فلسطینی در نوار غزه نیست.
پایان رنج
تحويل گذرگاه رفح به تشكيلات ملي فلسطين از سوي جنبش حماس در جشن بزرگ ملي در حياط گذرگاه رفح با حضور رهبران امنيتي مصر اعلام شد، مشروط بر اينكه گذرگاه رفح در پانزدهم هجري 2017 افتتاح شود. در همین ماه، به رنجی که شهروندان غزه طی یازده سال متحمل شده اند، پایان داد، به دلیل بسته بودن تقریبا مستمر این گذرگاه.