۲۲٬۰۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== معرفی کتاب == | == معرفی کتاب == | ||
بيش از صد سال است که [[سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، وحدت گرای استعمار ستیز (مقاله)|سيد محمدکاظم يزدی]] در حوزههای علمیه و ديگر مراکز علمی و مؤسسات پژوهشی [[جهان اسلام]]، با عنوان «صاحب عروه» شهرت دارد. از زمان چاپ اول آن به دست [[محمد حسین کاشف الغطاء|شيخ محمدحسين کاشف الغطاء]] در [[بغداد]] | بيش از صد سال است که [[سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، وحدت گرای استعمار ستیز (مقاله)|سيد محمدکاظم يزدی]] در حوزههای علمیه و ديگر مراکز علمی و مؤسسات پژوهشی [[جهان اسلام]]، با عنوان «صاحب عروه» شهرت دارد. از زمان چاپ اول آن به دست [[محمد حسین کاشف الغطاء|شيخ محمدحسين کاشف الغطاء]] در [[بغداد]] این کتاب مورد توجه و اقبال دانشمندان همعصر و بعد از درگذشت وی بوده است. این کتاب در زمان حیات سید کاظم یزدی، بهعنوان رسالۀ عملیه و کتابی فتوایى بوده و بعد از او، مورد توجه فضلا و بزرگان [[مذهب شیعه|شیعه]] و یکی از کتابهای مطرح در حوزههای علمیه و گاهی بهعنوان «درس خارج» مورد استناد بوده است. | ||
«عروة الوثقى» که نشان از تسلط بالای نویسنده بر مسائل فقهی و دقت و ذکاوت او دارد، جامع بسیارى از فروع فقهى با عبارات شیوا میباشد. برخی | «عروة الوثقى» که نشان از تسلط بالای نویسنده بر مسائل فقهی و دقت و ذکاوت او دارد، جامع بسیارى از فروع فقهى با عبارات شیوا میباشد. برخی نویسندۀ کتاب را آغازگر دورۀ جدیدی در [[فقه]] شیعه دانستهاند. | ||
مهمترین ویژگی کتاب «العروة الوثقی» عبارت است از کثرت فروع، | مهمترین ویژگی کتاب «العروة الوثقی» عبارت است از کثرت فروع، بهویژه در مسائل مستحدثه و ترتیب و شمارهگذاری در این فروع؛ که ظاهرا اولین اثر فقهی است که مواد فروع آن با شمارهگذاری از یکدیگر جدا شدهاند. | ||
این کتاب از همان ابتدا به سبب ویژگیهاى منحصر به فردى که دارد، محور تحقیق و تدریس فقهاى بزرگ شیعه گردیده است و بسیارى از مجتهدین بزرگ بر آن تعلیقه و یا شرح نوشته اند. شیخ عباس قمی در مقدمه کتاب «غایة القصوی» چنین میگوید: «مدتها بود در خاطرم خطور میکرد که چقدر شایسته و لازم است که برای مکلفین یک رساله جامع فراهم شود که مشتمل باشد بر کثر فروع و مهمات مسائل و ایشان را در مقام حاجت، از جمع آوردن اسفار و رسائل، بی نیاز کند و اگرچه رسالههای عملیه بسیار | این کتاب از همان ابتدا به سبب ویژگیهاى منحصر به فردى که دارد، محور تحقیق و تدریس فقهاى بزرگ شیعه گردیده است و بسیارى از مجتهدین بزرگ بر آن تعلیقه و یا شرح نوشته اند. شیخ عباس قمی در مقدمه کتاب «غایة القصوی» چنین میگوید: «مدتها بود در خاطرم خطور میکرد که چقدر شایسته و لازم است که برای مکلفین یک رساله جامع فراهم شود که مشتمل باشد بر کثر فروع و مهمات مسائل و ایشان را در مقام حاجت، از جمع آوردن اسفار و رسائل، بی نیاز کند و اگرچه رسالههای عملیه بسیار بود؛ لیکن در بین آنها ندیدم رسالهای را که از هر جهت جامع و برای کافه مقلدین نافع باشد، مگر در این اواخر که به رساله شریفه «عروةالوثقی فیما تعم به البلوی» برخوردم... من دیدم، الحق همان کتابی است که همیشه دیدار آن را متمنی و طالب و زیارت مثل آن را شایق و راغب بود، چه آن رسالهای است، سهل التناول و مرغوب، در نهایت جودت تألیف و حسن اسلوب، جامع جمیع رسائل و حاوی کافه مسائل و کافل انواع فروع فقهیه، بل ناسخ رسالههای عملیه». | ||
همچنین در مقدمه کتاب «مستمسک العروة الوثقی» تألیف آیتالله سید محسن حکیم که اولین شرح بر العروة الوثقی است، این گونه آمده است: «کتاب پرارزش عروة الوثقی از حیث دقت و تحقیق، به گونهای است که در حوزهها محور درسی بسیاری از فقها قرار میگیرد، با این که قبل از آن، محور درسهای فقهی علما، کتاب «شرائع الاسلام» محقق حلی و بعد از آن، کتاب «تبصرة المتعلمین» نوشته علامه حلی بود، اما بعد از ظهور کتاب «عروة الوثقی» تألیف آیتالله یزدی، این کتاب ارزشمند محور درسی حوزههای علمیه گردید و شروح و تعلیقات زیادی بر آن نگاشته شده است. همچنین مطالب و نظریات آن، مورد عنایت مدرسان و محصلان بوده و محل نقد و بررسی آنان قرار گرفته است». | همچنین در مقدمه کتاب «مستمسک العروة الوثقی» تألیف آیتالله سید محسن حکیم که اولین شرح بر العروة الوثقی است، این گونه آمده است: «کتاب پرارزش عروة الوثقی از حیث دقت و تحقیق، به گونهای است که در حوزهها محور درسی بسیاری از فقها قرار میگیرد، با این که قبل از آن، محور درسهای فقهی علما، کتاب «شرائع الاسلام» محقق حلی و بعد از آن، کتاب «تبصرة المتعلمین» نوشته علامه حلی بود، اما بعد از ظهور کتاب «عروة الوثقی» تألیف آیتالله یزدی، این کتاب ارزشمند محور درسی حوزههای علمیه گردید و شروح و تعلیقات زیادی بر آن نگاشته شده است. همچنین مطالب و نظریات آن، مورد عنایت مدرسان و محصلان بوده و محل نقد و بررسی آنان قرار گرفته است». |