الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:محمدعلی خالدی.jpg|بی‌قاب|چپ|بدون|جایگزین=اسامه مزینی]]
[[پرونده:احمد محرم.jpg|بی‌قاب|چپ|بدون|جایگزین=محمدعلی خالدی]]
'''محمدعلی خالدی''' مشهور به '''سلطان‌ العلماء'''، از عالمان و شخصیت‌های تقریب‌گرای بزرگ دینی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ایران است که علاوه بر تحصیلات حوزوری، تحصیلات دانشگاهی خود را در [[الأزهر|دانشگاه الازهر مصر]] به پایان رسانده است. تدریس در مدرسۀ علوم دینی سلطان‌ العلماء (رحمانیه سابق)، بندرلنگه و همچنین مدیریت این مدرسه  بعد از پدرش، از جمله فعالیت‌های ایشان به‌شمار می‌آید وی آثاری همچون: صفوه‌العرفان في تفسیر القرآن، غایه‌المأمول في سیرة حضره الرسول (صلی‌الله‌ علیه‌ وسلمالاحتفاء و الابتهاج بالاسراء و المعراج، عقوبت تارک الصلاه، در کارنامۀ علمی خود دارد. همچنین احداث و راه‌اندازی کارها و پروژه‌های عام‌المنفعه از قبیل: مسجد، مدرسه، دانشکده، درمانگاه و مکتب‌خانه از فعالیت‌های فرهنگی وی محسوب می‌شود. او سرانجام در 25 تیر ماه 1403 ش در [[امارات متحده عربی]] درگذشت.
'''احمد مُحرّم'''، از شاعران مذهبی، میهن‌دوست و وحدت‌‌گرای مصری، با ریشۀ ترکی آمیخته به خون مصری، در قرن سیزده و چهارده هجری قمری است. او در اشعارش از شخصیت‌هایی همچون: [[محمد عبده]]، [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]]، احمد شوقی، محمد سامی البارودی، حافظ ابراهیم و احمد نسیم، تاثیر پذیرفته است. اسلام‌گرایی، عشق به وطن، [[وحدت اسلامی]]، بیداری ملت، وحدت عربی، تمسک به شعائر دینی همچون: اسلام، [[پیامبر صلوات الله علیه|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله)]]، [[کعبه]]، [[قدس]]، [[قرآن]] و اخوت و برادری به‌عنوان عاملی برای ایجاد [[وحدت اسلامی|وحدت]]، پرهیز از تفرقه و قومیت‌گرایی، از مؤلفه‌های شعری وی است.  
<span id="mp-more">[[محمد‌علی خالدی|'''ادامه ...''']]</span>
<span id="mp-more">[[احمد محرم|'''ادامه ...''']]</span>

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۲

محمدعلی خالدی

احمد مُحرّم، از شاعران مذهبی، میهن‌دوست و وحدت‌‌گرای مصری، با ریشۀ ترکی آمیخته به خون مصری، در قرن سیزده و چهارده هجری قمری است. او در اشعارش از شخصیت‌هایی همچون: محمد عبده، سید جمال‌الدین اسدآبادی، احمد شوقی، محمد سامی البارودی، حافظ ابراهیم و احمد نسیم، تاثیر پذیرفته است. اسلام‌گرایی، عشق به وطن، وحدت اسلامی، بیداری ملت، وحدت عربی، تمسک به شعائر دینی همچون: اسلام، پیامبر (صلی‌الله علیه وآله)، کعبه، قدس، قرآن و اخوت و برادری به‌عنوان عاملی برای ایجاد وحدت، پرهیز از تفرقه و قومیت‌گرایی، از مؤلفه‌های شعری وی است. ادامه ...