جنگ 33 روزه 2006: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==تحولات میدانی== | ==تحولات میدانی== | ||
علیرغم اعلام رسمی مقاومت لبنان برای تبادل اسرای جنگی با تل‌آویو و عدم توجه این رژیم به این شرایط عادلانه تبادل اسرا، اسرائیل با ۴۰ هزار نیرو حملات زمینی، دریایی و هوایی به لبنان را آغاز کرد. در جریان مستمر آتش توپخانه‌ها و جنگنده‌های اسرائیلی، علاوه بر پایگاه‌های نظامی حزب‌الله، زیرساخت‌ها، ساختمان‌ها، فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری و حتی ایستگاه تلویزیونی و رادیویی شبکه «المنار» نیز مورد حمله قرار گرفت. در پاسخ به تجاوز آشکار صهیونیست‌ها، حزب‌الله حملات موشکی به شمال سرزمین‌های اشغالی و جنگ چریکی در جنوب لبنان را آغاز کرد. در تاریخ جنگ‌های چهارگانه رژیم صهیونیستی و جهان عرب، هیچ گاه اعراب نتوانستند صهیونیست‌ها را زمین‌گیر و با وارد کردن تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی کنند. براساس آمارهای اعلام شده از مراجع رسمی در جریان جنگ ۳۳ روزه ۱۶۵ اسرائیلی کشته و قریب به ۳۰۰ الی ۵۰۰ هزار نفر آواره شدند. در سوی مقابل بین ۱۱۹۱ الی ۱۳۰۰ لبنانی به شهادت رسیدند و نزدیک به یک میلیون نفر آواره شدند. | علیرغم اعلام رسمی مقاومت لبنان برای تبادل اسرای جنگی با تل‌آویو و عدم توجه این رژیم به این شرایط عادلانه تبادل اسرا، اسرائیل با ۴۰ هزار نیرو حملات زمینی، دریایی و هوایی به لبنان را آغاز کرد. در جریان مستمر آتش توپخانه‌ها و جنگنده‌های اسرائیلی، علاوه بر پایگاه‌های نظامی حزب‌الله، زیرساخت‌ها، ساختمان‌ها، فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری و حتی ایستگاه تلویزیونی و رادیویی شبکه «المنار» نیز مورد حمله قرار گرفت. در پاسخ به تجاوز آشکار صهیونیست‌ها، حزب‌الله حملات موشکی به شمال سرزمین‌های اشغالی و جنگ چریکی در جنوب لبنان را آغاز کرد. در تاریخ جنگ‌های چهارگانه رژیم صهیونیستی و جهان عرب، هیچ گاه اعراب نتوانستند صهیونیست‌ها را زمین‌گیر و با وارد کردن تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی کنند. براساس آمارهای اعلام شده از مراجع رسمی در جریان جنگ ۳۳ روزه ۱۶۵ اسرائیلی کشته و قریب به ۳۰۰ الی ۵۰۰ هزار نفر آواره شدند. در سوی مقابل بین ۱۱۹۱ الی ۱۳۰۰ لبنانی به شهادت رسیدند و نزدیک به یک میلیون نفر آواره شدند. | ||
==نتیجه جنگ== | |||
با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان صهیونیست با از دست دادن روحیه خود دیگر توان ادامه جنگ با مقاومت لبنان را نداشتند. این موضوع سبب شد تا بار دیگر بازیگرانی همچون آمریکا و سازمان ملل متحد برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. پس از اعلام شرایط صلح، نیروهای اسرائیلی در هشتم سپتامبر پایان محاصره را اعلام کردند. نکته جالب توجه آن است که در این قطعنامه غربی‌ها به اسم «پایان جنگ» خواستار خلع سلاح حزب‌الله، این بار از طریق ارتش لبنان و نیروهای یونیفل بودند. با این حال با پایداری مقاومت و تن دادن به شروط نامشروع، طرف غربی این پروژه با شکست مواجه شد. | |||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۵
| جنگ 33 روزه | |
|---|---|
| نام رویداد |
|
| تاریخ رویداد | 2006 م |
| روز رویداد |
|
| مکان رویداد | |
| عوامل | |
| دلیل اهمیت | پاسخ به تجاوز اسرائیل و شکست آن |
| پیامدها |
|
زمان و مکان
این جنگ از ۱۲ جولای سال 2006 م شروع تا ۱۴ آگوست سال ۲۰۰۶ م، برابر با ۲۱ تیرماه سال 1385 ش تا ۲۳ مردادماه سال 1385 ش، به مدت 31 روز، در شمال اراضی اشغالی شکل گرفت.
اهداف جنگ
ارتش اسرائیل پس از شکست تاریخی از نیروهای حزب الله لبنان و خروج از جنوب لبنان در روزهای ابتدائی قرن 21 م، در ظاهر به بهانه و با دست‌آویز قراردادن کشته شدن هشت و دستگیری دو سرباز صهیونیست در عملیات الوعد الصادق در 12 ژوئیه سال 2006 م در نقطه‌ای عاری از رصد صهیونیست‌ها در منطقه عیتا الشعب، شکل گرفت. در حالیکه مقاومت اسلامی رسماً برای تبادل اسرای جنگی با تل‌آویو اعلام آمادگی کرده بود. اما در حقیقت این جنگ نقشه راه طراحی شده از سوی کشور‌هایی حامی اسرائیل مانند انگلیس، فرانسه و آمریکا، با هدف از بین بردن استعدادهای نظامی حزب‌الله برای همیشه و خلع سلاح مقاومت اسلامی در لبنان، حذف توان عرض اندام مقاومت اسلامی در عرصه سیاسی، تضعیف حزب‌الله لبنان و از بین بردن آن به عنوان یکی از موانع اصلی بر سر اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ بود.
تحولات میدانی
علیرغم اعلام رسمی مقاومت لبنان برای تبادل اسرای جنگی با تل‌آویو و عدم توجه این رژیم به این شرایط عادلانه تبادل اسرا، اسرائیل با ۴۰ هزار نیرو حملات زمینی، دریایی و هوایی به لبنان را آغاز کرد. در جریان مستمر آتش توپخانه‌ها و جنگنده‌های اسرائیلی، علاوه بر پایگاه‌های نظامی حزب‌الله، زیرساخت‌ها، ساختمان‌ها، فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری و حتی ایستگاه تلویزیونی و رادیویی شبکه «المنار» نیز مورد حمله قرار گرفت. در پاسخ به تجاوز آشکار صهیونیست‌ها، حزب‌الله حملات موشکی به شمال سرزمین‌های اشغالی و جنگ چریکی در جنوب لبنان را آغاز کرد. در تاریخ جنگ‌های چهارگانه رژیم صهیونیستی و جهان عرب، هیچ گاه اعراب نتوانستند صهیونیست‌ها را زمین‌گیر و با وارد کردن تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی کنند. براساس آمارهای اعلام شده از مراجع رسمی در جریان جنگ ۳۳ روزه ۱۶۵ اسرائیلی کشته و قریب به ۳۰۰ الی ۵۰۰ هزار نفر آواره شدند. در سوی مقابل بین ۱۱۹۱ الی ۱۳۰۰ لبنانی به شهادت رسیدند و نزدیک به یک میلیون نفر آواره شدند.
نتیجه جنگ
با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان صهیونیست با از دست دادن روحیه خود دیگر توان ادامه جنگ با مقاومت لبنان را نداشتند. این موضوع سبب شد تا بار دیگر بازیگرانی همچون آمریکا و سازمان ملل متحد برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. پس از اعلام شرایط صلح، نیروهای اسرائیلی در هشتم سپتامبر پایان محاصره را اعلام کردند. نکته جالب توجه آن است که در این قطعنامه غربی‌ها به اسم «پایان جنگ» خواستار خلع سلاح حزب‌الله، این بار از طریق ارتش لبنان و نیروهای یونیفل بودند. با این حال با پایداری مقاومت و تن دادن به شروط نامشروع، طرف غربی این پروژه با شکست مواجه شد.