رنس ژیوائى بورگیز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ايتاليا' به 'ایتالیا') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
!عنوان مقاله!! data-type="authorName" | دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (18) دوری از قرآن عامل بدبختیها | !عنوان مقاله!! data-type="authorName" |دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (18) دوری از قرآن عامل بدبختیها | ||
|- | |- | ||
|زبان مقاله | |زبان مقاله | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''پرنس | '''پرنس ژیوائى بورگیز''' (PRINCE BOORGUIS)، مورخ [[ایتالیا|ایتالیائى]] است. | ||
==آراء وی درباره قرآن== | ==آراء وی درباره قرآن== | ||
وی درباره [[قرآن]] می گوید: | وی درباره [[قرآن]] می گوید: | ||
«مسلمانان | «مسلمانان همین كه در پیروى قرآن و خواندن آن و عمل به قوانین و احكامش سستى و بى حالى نشان دادند نیروى سعادت و فرشته سیادت نیز با این بى اعتنائى از آن ها دور شد و آن همه عزت و قدرت و خرسندى و عظمت از افق حیات آنها رخ بربست و به جایش اهریمن اسارت و بندگى جانشین شد. دشمنان از این فرصت بر آن ها تاختند، و حلقه وار چون میكروبهاى اجتماع آن ها را در میان گرفتند و آن ها را به روزگار كنونى اسیر و مقید ساختند آرى این همه بدبختی ها و تیره روزی هاى مسلمانان از مراعات نكردن قوانین قرآن بوده، در این امر بزرگ هیچ گناهى متوجه اسلام و قرآن نیست. آیا حقیقتاً چه ایرادى را مىشود بر این آئین پاك گرفت؟ وجدانا ایرادى به آئین پاك اسلام نمىتوان گرفت هنگامى سعادت و نیك بختى مسلمانان را ترك كرد که به روى قرائت و فهم قرآن در بستند و در نگهدارى و عمل به آن سستى ورزیدند». | ||
=منابع= | =منابع= | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۷
| عنوان مقاله | دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (18) دوری از قرآن عامل بدبختیها |
|---|---|
| زبان مقاله | فارسی |
| اطلاعات نشر | ایران |
| نویسنده | احمد شفیعی نیا |
پرنس ژیوائى بورگیز (PRINCE BOORGUIS)، مورخ ایتالیائى است.
آراء وی درباره قرآن
وی درباره قرآن می گوید: «مسلمانان همین كه در پیروى قرآن و خواندن آن و عمل به قوانین و احكامش سستى و بى حالى نشان دادند نیروى سعادت و فرشته سیادت نیز با این بى اعتنائى از آن ها دور شد و آن همه عزت و قدرت و خرسندى و عظمت از افق حیات آنها رخ بربست و به جایش اهریمن اسارت و بندگى جانشین شد. دشمنان از این فرصت بر آن ها تاختند، و حلقه وار چون میكروبهاى اجتماع آن ها را در میان گرفتند و آن ها را به روزگار كنونى اسیر و مقید ساختند آرى این همه بدبختی ها و تیره روزی هاى مسلمانان از مراعات نكردن قوانین قرآن بوده، در این امر بزرگ هیچ گناهى متوجه اسلام و قرآن نیست. آیا حقیقتاً چه ایرادى را مىشود بر این آئین پاك گرفت؟ وجدانا ایرادى به آئین پاك اسلام نمىتوان گرفت هنگامى سعادت و نیك بختى مسلمانان را ترك كرد که به روى قرائت و فهم قرآن در بستند و در نگهدارى و عمل به آن سستى ورزیدند».