اصحاب صفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«اصحاب صفه» عنوان جمعى از مسلمانان پاکباخته و تهیدستى است که در صدر اسلام و زمان پیامبر اسلام(ص) در رکاب آن حضرت بودند و چون در مدینه خانه و آشیان و آشنایى نداشتند، در گوشه اى از | «اصحاب صفه» عنوان جمعى از [[مسلمانان]] پاکباخته و تهیدستى است که در [[صدر اسلام]] و زمان [[پیامبر اسلام(ص)]] در رکاب آن حضرت بودند و چون در [[مدینه]] خانه و آشیان و آشنایى نداشتند، در گوشه اى از [[مسجد]]، سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند. | ||
==تاریخچه اصحاب صفه== | ==تاریخچه اصحاب صفه== | ||
اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نيز خوانند، دسته اى از ياران پيغمبر (ص) بودند، كه از مكه پس از آن حضرت به مدينه هجرت كردند و دسته اى ديگر بودند كه به مدينه آمدند و اسلام پذيرفتند. چون اكثر ايشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند، در ايوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پيغمبر (ص) ساکن شدند و و غالبا اهل مدينه خوراك و لباس ايشان را تأمين مى كردند. | اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نيز می خوانند، دسته اى از ياران پيغمبر (ص) بودند، كه از [[مكه]] پس از آن حضرت به مدينه هجرت كردند و دسته اى ديگر بودند كه به مدينه آمدند و [[اسلام]] پذيرفتند. چون اكثر ايشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند، در ايوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پيغمبر (ص) ساکن شدند و و غالبا اهل مدينه خوراك و لباس ايشان را تأمين مى كردند. | ||
چون شب فرا می رسید، در خانه پيغمبر (ص) كه همسايه مسجد النبى بود، ظرفى پر از جوی آميخته با نخود قرار مى دادند و ايشان از آن ارتزاق مى كردند. از اين جهت آنان را ضيوف | چون شب فرا می رسید، در خانه پيغمبر (ص) كه همسايه [[مسجد النبى]] بود، ظرفى پر از جوی آميخته با نخود قرار مى دادند و ايشان از آن ارتزاق مى كردند. از اين جهت آنان را [[ضيوف الاسلام]]، يعنى مهمانان اسلام مى خواندند.<ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref> | ||
==تعداد اصحاب صفه== | ==تعداد اصحاب صفه== | ||
راويان در شمار ايشان اختلاف كردند، بعضى شمار ايشان را ده يا سى و يا نود و دو و يا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانيده اند. | راويان در شمار ايشان اختلاف كردند، بعضى شمار ايشان را ده يا سى و يا نود و دو و يا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانيده اند. | ||
نوشته اند که ابو ذر | نوشته اند که [[ابو ذر غفارى]]، [[حذيفه عبسى]]، [[واثله ليثى]]، [[ابى مويهبه]]، [[عمار ياسر]]، [[بلال حبشى]]، [[خباب بن ارت]]، [[سلمان فارسى]] و [[صهيب بن سنان رومى]] از ايشان بوده اند. <ref>ر.ک،همان</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۶
«اصحاب صفه» عنوان جمعى از مسلمانان پاکباخته و تهیدستى است که در صدر اسلام و زمان پیامبر اسلام(ص) در رکاب آن حضرت بودند و چون در مدینه خانه و آشیان و آشنایى نداشتند، در گوشه اى از مسجد، سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.
تاریخچه اصحاب صفه
اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نيز می خوانند، دسته اى از ياران پيغمبر (ص) بودند، كه از مكه پس از آن حضرت به مدينه هجرت كردند و دسته اى ديگر بودند كه به مدينه آمدند و اسلام پذيرفتند. چون اكثر ايشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند، در ايوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پيغمبر (ص) ساکن شدند و و غالبا اهل مدينه خوراك و لباس ايشان را تأمين مى كردند. چون شب فرا می رسید، در خانه پيغمبر (ص) كه همسايه مسجد النبى بود، ظرفى پر از جوی آميخته با نخود قرار مى دادند و ايشان از آن ارتزاق مى كردند. از اين جهت آنان را ضيوف الاسلام، يعنى مهمانان اسلام مى خواندند.[۱]
تعداد اصحاب صفه
راويان در شمار ايشان اختلاف كردند، بعضى شمار ايشان را ده يا سى و يا نود و دو و يا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانيده اند. نوشته اند که ابو ذر غفارى، حذيفه عبسى، واثله ليثى، ابى مويهبه، عمار ياسر، بلال حبشى، خباب بن ارت، سلمان فارسى و صهيب بن سنان رومى از ايشان بوده اند. [۲]
پانویس
[رده: کلام اسلامی]]
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63
- ↑ ر.ک،همان