اصحاب صفه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
«اصحاب صفه» عنوان جمعى از [[مسلمانان]] پاکباخته و تهی دستى است که در [[صدر اسلام]] و زمان [[پیامبر اسلام(ص)]] در رکاب آن حضرت بودند و چون در [[مدینه]] خانه و آشیان و آشنایى نداشتند، در گوشه اى از [[مسجد]]، سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.
'''اصحاب صفه''' عنوان جمعى از [[مسلمانان]] پاکباخته و تهی دستى است که در [[صدر اسلام]] و زمان [[پیامبر اسلام(ص)]] در رکاب آن حضرت بودند و چون در [[مدینه]] خانه و آشیان و آشنایى نداشتند در گوشه اى از [[مسجد]] سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.


==تاریخچه اصحاب صفه==
==تاریخچه اصحاب صفه==


اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نيز می خوانند، دسته‏ اى از ياران پيغمبر (ص) بودند، كه از [[مكه]] پس از آن حضرت به مدينه هجرت كردند و دسته‏ اى ديگر بودند كه به مدينه آمدند و [[اسلام]] پذيرفتند. چون اكثر ايشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند، در ايوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پيغمبر (ص) ساکن شدند و  و غالبا اهل مدينه خوراك و لباس ايشان را تأمين مى‏ كردند.
اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نیز می خوانند دسته‏ اى از یاران پیغمبر (ص) بودند  كه از [[مكه]] پس از آن حضرت به مدینه هجرت كردند و دسته‏ اى دیگر بودند كه به مدینه آمدند و [[اسلام]] پذیرفتند. چون اكثر ایشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند و  و غالبا اهل مدینه خوراك و لباس ایشان را تأمین مى‏ كردند.
چون شب فرا می رسید، در خانه پيغمبر (ص) كه همسايه [[مسجد النبى]] بود، ظرفى پر از جوی آميخته با نخود قرار مى ‏دادند و ايشان از آن ارتزاق مى‏ كردند. از اين جهت آنان را [[ضيوف الاسلام]]، يعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند.<ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref>
چون شب فرا می رسید، در خانه پیغمبر (ص) كه همسایه [[مسجد النبى]] بود، ظرفى پر از جوی آمیخته با نخود قرار مى ‏دادند و ایشان از آن ارتزاق مى‏ كردند. از این جهت آنان را [[ضيوف الاسلام|ضیوف الاسلام]] یعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی ، مشهد ، انتشارات آستان قدس رضوی ، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref>


==تعداد اصحاب صفه==
==تعداد اصحاب صفه==


راويان در شمار ايشان اختلاف كردند، بعضى شمار ايشان را ده يا سى و يا نود و دو و يا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانيده ‏اند.
راویان در شمار ایشان اختلاف كردند، بعضى شمار ایشان را ده یا سى و یا نود و دو و یا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانیده ‏اند.
نوشته اند که [[ابوذر غفاری]]، [[حذيفه عبسى]]، [[واثله ليثى]]، [[ابى مويهبه]]، [[عمار ياسر]]، [[بلال حبشى]]، [[خباب بن ارت]]، [[سلمان فارسى]] و [[صهيب بن سنان رومى]] از ايشان بوده‏ اند. <ref>ر.ک،همان</ref>
نوشته اند که [[ابوذر غفاری]]، [[حذيفه عبسى|حذیفه عبسى]]، [[واثله ليثى|واثله لیثى]]، [[ابى مويهبه|ابى مویهبه]]، [[عمار ياسر|عمار یاسر]]، [[بلال حبشى]]، [[خباب بن ارت]]، [[سلمان فارسى]] و [[صهيب بن سنان رومى|صهیب بن سنان رومى]] از ایشان بوده‏ اند. <ref>ر.ک،همان</ref>


==پانویس==
==پانویس==


[رده: کلام اسلامی]]
[رده: تاریخ اسلام]]
[[رده: فرقه های دینی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ ‏۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۵۵

اصحاب صفه عنوان جمعى از مسلمانان پاکباخته و تهی دستى است که در صدر اسلام و زمان پیامبر اسلام(ص) در رکاب آن حضرت بودند و چون در مدینه خانه و آشیان و آشنایى نداشتند در گوشه اى از مسجد سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.

تاریخچه اصحاب صفه

اصحاب صفه كه آنان را اهل صفه نیز می خوانند دسته‏ اى از یاران پیغمبر (ص) بودند كه از مكه پس از آن حضرت به مدینه هجرت كردند و دسته‏ اى دیگر بودند كه به مدینه آمدند و اسلام پذیرفتند. چون اكثر ایشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند و و غالبا اهل مدینه خوراك و لباس ایشان را تأمین مى‏ كردند. چون شب فرا می رسید، در خانه پیغمبر (ص) كه همسایه مسجد النبى بود، ظرفى پر از جوی آمیخته با نخود قرار مى ‏دادند و ایشان از آن ارتزاق مى‏ كردند. از این جهت آنان را ضیوف الاسلام یعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند.[۱]

تعداد اصحاب صفه

راویان در شمار ایشان اختلاف كردند، بعضى شمار ایشان را ده یا سى و یا نود و دو و یا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانیده ‏اند. نوشته اند که ابوذر غفاری، حذیفه عبسى، واثله لیثى، ابى مویهبه، عمار یاسر، بلال حبشى، خباب بن ارت، سلمان فارسى و صهیب بن سنان رومى از ایشان بوده‏ اند. [۲]

پانویس

[رده: تاریخ اسلام]]

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی ، مشهد ، انتشارات آستان قدس رضوی ، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 63
  2. ر.ک،همان