سکاکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سكاكيه از فرق كلامى شيعه كه پيرو ابو جعفر محمد بن خليل سكاك از متكلمان امام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سكاكيه از فرق كلامى شيعه كه پيرو ابو جعفر محمد بن خليل سكاك از متكلمان اماميه بودند | سكاكيه از فرق كلامى شيعه كه پيرو ابو جعفر محمد بن خليل سكاك از متكلمان اماميه بودند. | ||
وى شاگرد ابو محمد هاشم بن حكم (در گذشته در 199 | |||
لقب او در | ==شرح حال== | ||
از جمله تأليفات او كتاب «المعرفه» در باب استطاعت و كتابى در امامت و كتاب «التوحيد» بوده كه در آن سكاك قايل به تشبيه شده است، و كتاب ديگرى در رد منكران امامت نوشته است. | وى شاگرد ابو محمد هاشم بن حكم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرين چند تن از مشاهير «معتزله» مانند ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ و ابو جعفر محمد بن عبد الله اسكافى و ابو الفضل جعفر بن حرب بوده و در نيمه اول قرن سوم هجرى مى زيسته است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==لقب== | |||
لقب او در بیشتر كتاب های قديم به تحريف، شكال، سكال، سكاك و شكاك ضبط شده ولى در واقع اصل این واژه سكاك است و به معنای كسى كه كار او ساختن سكه يعنى گاو آهن باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | |||
==اعتقادات== | |||
این فرقه خداوند را به خودى خود عالم مى دانستند و وصف عالميت او را در وى از صفات ذاتى او مى شمردند. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | |||
==آثار== | |||
از جمله تأليفات او كتاب «المعرفه» در باب استطاعت و كتابى در امامت و كتاب «التوحيد» بوده كه در آن سكاك قايل به تشبيه شده است، و كتاب ديگرى در رد منكران امامت نوشته است. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | |||
==پانویس== | |||
[[رده: کلام اسلامی]] | |||
[[رده: فرقه های دینی ]] | |||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۷
سكاكيه از فرق كلامى شيعه كه پيرو ابو جعفر محمد بن خليل سكاك از متكلمان اماميه بودند.
شرح حال
وى شاگرد ابو محمد هاشم بن حكم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرين چند تن از مشاهير «معتزله» مانند ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ و ابو جعفر محمد بن عبد الله اسكافى و ابو الفضل جعفر بن حرب بوده و در نيمه اول قرن سوم هجرى مى زيسته است.[۱]
لقب
لقب او در بیشتر كتاب های قديم به تحريف، شكال، سكال، سكاك و شكاك ضبط شده ولى در واقع اصل این واژه سكاك است و به معنای كسى كه كار او ساختن سكه يعنى گاو آهن باشد.[۲]
اعتقادات
این فرقه خداوند را به خودى خود عالم مى دانستند و وصف عالميت او را در وى از صفات ذاتى او مى شمردند. [۳]
آثار
از جمله تأليفات او كتاب «المعرفه» در باب استطاعت و كتابى در امامت و كتاب «التوحيد» بوده كه در آن سكاك قايل به تشبيه شده است، و كتاب ديگرى در رد منكران امامت نوشته است. [۴]
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات