confirmed، مدیران
۳۳٬۱۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
لازم به ذکر است وی در زمان خود با توجه به نزدیکی به دربار شاه سلطان حسین، بر ضد آشنایی با دانشهای مبتنی بر خرد و استدلال برخاست و حتی نوشت که نباید پیرامون علم و صفات خداوند و شبهه‌های مربوط به قضا و قدر اندیشید . در همین دوران است که ملا صدرا تکفیر می‌شود و مجلسی ملا صادق اردستانی را از اصفهان بیرون می‌کند . <ref>حسین سینا، «نگاهی به اندیشهٔ سیاسی شیعی در گذر زمان»، در گروه نویسندگان، به کوشش حسن یوسفی اشکوری، احیا-دفتر پنجم، ص ۵۱، تهران: نشر یادآوران، ۱۳۷۰</ref> | لازم به ذکر است وی در زمان خود با توجه به نزدیکی به دربار شاه سلطان حسین، بر ضد آشنایی با دانشهای مبتنی بر خرد و استدلال برخاست و حتی نوشت که نباید پیرامون علم و صفات خداوند و شبهه‌های مربوط به قضا و قدر اندیشید . در همین دوران است که ملا صدرا تکفیر می‌شود و مجلسی ملا صادق اردستانی را از اصفهان بیرون می‌کند . <ref>حسین سینا، «نگاهی به اندیشهٔ سیاسی شیعی در گذر زمان»، در گروه نویسندگان، به کوشش حسن یوسفی اشکوری، احیا-دفتر پنجم، ص ۵۱، تهران: نشر یادآوران، ۱۳۷۰</ref> | ||
=شاگردان محمد باقر مجلسى= | |||
شخصیتهای ذیل برخی از شاگردان فرهیخته علامه می‌باشند كه از مكتبش توشه برچیده و از او اجازه نقل روایت اخذ كردند. | |||
1. مولی ابراهیم جیلانی | |||
2. مولی محمد ابراهیم بواناتی | |||
3. میرزا ابراهیم حسینی نیشابوری | |||
4. ابوالبركات بن محمد اسماعیل خادم مشهدی | |||
5. مولی ابوالبقاء | |||
6. ابو اشرف اصفهانی | |||
7. مولی محمد باقر جزی | |||
8. ملا محمد باقر لاهیجی | |||
9. شیخ بهاء الدین كاشی | |||
10. مولی محمد تقی رازی | |||
11. میرزا محمد تقی الماسی | |||
12. مولی حبیب الله نصرآبادی | |||
13. ملا حسین تفرشی | |||
14. محمد رضا اردبیلی | |||
15. محمد طاهر اصفهانی | |||
16. عبدالحسین مازندرانی | |||
17. سید عزیز الله جزائری | |||
18. ملا محمد كاظم شوشتری | |||
19. شیخ بهاء الدین محمد جیلی | |||
20. مولی محمود طبسی | |||
21. محمد یوسف قزوینی و ...<ref>زندگینامه علامه مجلسی، ج 2، ص 4 و 115، نویسنده محترم آن كتاب به نام 181 نفر از شاگردان و مجازین علامه اشاره كرده است</ref> | |||
در میان شاگردان، نكته سنجی و تیزبینی و كوشش خستگی ناپذیر [[سید نعمت الله جزایری]] كه به تازگی به همراه دوستش به حوزه درس او راه یافته بود و در فقر و تنگدستی بسر می‌برد نظر او را به خود جلب كرد، بطوریكه ضمن قرار دادن حقوق ماهیانه برای دوستش او را به خانه‌اش برد و مدت چهار سال در كنار خود جایش داد» <ref> نابغه فقه و حدیث، ص 94</ref> | |||
سید را چنان پرورش داد كه از او عالمی بزرگ و مجتهدی توانا ساخت و «چون [[میرزا تقی دولت آبادی]] در محله جماله مدرسه‌ای بنا نهاد و او را به عنوان مدرّس آنجا تعیین كرد». <ref>زندگینامه علامه مجلسی، ج 1، ص 180</ref> | |||
سید در سایه استاد چنان به تحصیل علم و معرفت پرداخت كه در اخلاق و رفتار و بیان مطالب علمی، آینه استاد به حساب می‌آمد. وی در مسائل مختلف چنان سخن به میان می‌آورد كه گویی «مجلسی» سخن می‌گوید. | |||
«او همچون علامه، مسلكی متعادل داشت و همیشه پیرو دلیل و حقیقت بود خواه مطابق با اصولی‌ها باشد و خواه مساعد با اخباریها.» <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 219</ref> | |||
=زهد و پارسایی= | =زهد و پارسایی= | ||