ابوتراب نخشبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أبو تراب | !أبو تراب عسکر بن حصین النخشبی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبو تراب | '''أبو تراب عسکر بن حصین النخشبی''' از علمای [[اهل سنت]] و از شیوخ برجسته [[تصوف]] در قرن سوم هجری قمری بود. | ||
=نظرات بزرگان= | =نظرات بزرگان= | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد: | او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد: | ||
الفتح بن شخرف ، أبو | الفتح بن شخرف ، أبو بکر بن أبی عاصم ، عبد الله بن أحمد بن حنبل ، یوسف بن الحسین الرازی و أبو عبد الله أحمد بن الجلاء. | ||
=گفتارها= | =گفتارها= | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۸
أبو تراب عسکر بن حصین النخشبی از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن سوم هجری قمری بود.
نظرات بزرگان
ابوعبدالرحمن سلمی
سلمی درباره نخشبی چنین می گوید: او از بزرگان مشایخ تصوف در خراسان بود که به علم، جوانمردی، توکل به خدا، زهد و ورع مشهور بوده است.
شمس الدین ذهبی
ذهبی در مورد از عبارات مهمی همچون الإمام القدوة و شیخ الطائفة استفاده کرده است.
زادگاه
او در شهر نخشب که از نواحی بلخ بوده و به نام "نسف" هم خوانده می شده است متولد شده است و بدین جهت به او نخشبی گفته می شود.
وفات
وی در مسیر زیارتی بیت الله الحرام به سال 245 هجری قمری درگذشت.
معاصرین
یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصری و حاتم اصم بلخی نام برده اند. او همچنین احمد بن حنبل را در بغداد ملاقات کرده است [۱].
اساتید
او در درس اساتید زیادی تلمذ نموده است که از آن میان می توان به نعیم بن حماد و محمد بن عبد الله بن نمیر اشاره کرد.
شاگردان
او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الفتح بن شخرف ، أبو بکر بن أبی عاصم ، عبد الله بن أحمد بن حنبل ، یوسف بن الحسین الرازی و أبو عبد الله أحمد بن الجلاء.
گفتارها
شریف ترین دلها قلبی است که به نور معرفت خدا زنده است.
از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می شود.
اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد ، قبل از شروع کار شیرینی آن را می چشد[۲].