اصحاب کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
</div> | </div> | ||
[[اَصْحابِ کَهْف]]، در [[قصص قرآنى]] به گروهى از مؤمنان اشاره شده است که از ستم پادشاهى [[مشرک]] به غاری پناه بردند و سالیانى دراز به خوابى عمیق درافتادند. بر پایة [[روایات]]، نام این پادشاه مشرک، [[دقیانوس]]، و محل واقعه اِفِسوس دانسته شده است. داستان این گروه، در اوایل [[سورة مکى کهف]] مسطور است که در آن سخن از یکتاپرستانى است که برای گریز از پرستش خدایان دروغین به غاری پناه بردند تا از گزند ستمکاران بتپرست برهند. | |||
خوابى که آنان را در غار در رُبود، به فرمان پروردگار سالیانى به طول انجامید و در این مدت، چنان هیبتى داشتند که کس را یارای نزدیک شدن به آنان نبود و نگرنده آنان را بیدار مىپنداشت. این خفتگان سالیانى چند (بر پایة آیات قرآنى: 309 سال) را در همان حال گذراندند و چون به خواست الهى از خواب برخاستند، چنان گمان بردند که تنها روزی یا کمى بیشتر از روز در خواب بودهاند. | |||
=پانویس= | =پانویس= |
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۸
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۱:۵۸، ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
نام | اصحاب کهف |
---|---|
نام کامل | اَصْحابِ کَهْف یا یاران غار |
نامهای دیگر | یاران غار • هفت خفتگان • هفت خوابنده |
دین | مسیحی |
سالهای فعالیت | دقیانوس • تئودئوس دوم • امپراتوری روم شرقی |
موقعیت (اختلافی) | غرب آسیای صغیر هفت • کیلومتری عمّان • استان ازمیر ترکیه منطقه اِفِسوس (نیز اِفِسُس) |
ذکر شده در قران | سوره کهف • آیات ۸ تا ۲۶ |
اَصْحابِ کَهْف، در قصص قرآنى به گروهى از مؤمنان اشاره شده است که از ستم پادشاهى مشرک به غاری پناه بردند و سالیانى دراز به خوابى عمیق درافتادند. بر پایة روایات، نام این پادشاه مشرک، دقیانوس، و محل واقعه اِفِسوس دانسته شده است. داستان این گروه، در اوایل سورة مکى کهف مسطور است که در آن سخن از یکتاپرستانى است که برای گریز از پرستش خدایان دروغین به غاری پناه بردند تا از گزند ستمکاران بتپرست برهند.
خوابى که آنان را در غار در رُبود، به فرمان پروردگار سالیانى به طول انجامید و در این مدت، چنان هیبتى داشتند که کس را یارای نزدیک شدن به آنان نبود و نگرنده آنان را بیدار مىپنداشت. این خفتگان سالیانى چند (بر پایة آیات قرآنى: 309 سال) را در همان حال گذراندند و چون به خواست الهى از خواب برخاستند، چنان گمان بردند که تنها روزی یا کمى بیشتر از روز در خواب بودهاند.