سنباذیه

سنباذيه به گروهی از پیروان سنباذ می گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد بود.

تاریخچه

سنباذ از مردم روستاى اهروانه (آهن) در نيشابور بود و با ابو مسلم خراسانی سابقه دوستى داشت و در دستگاه او ترقى كرد و به سپهسالارى رسيد. هر زمانی که ابو مسلم از رى نزد خليفه مى‏ رفت، خزائنش را به او می سپرد. سنباذ پس از كشته شدن ابو مسلم، به خون خواهى او برخاست و قومس و رى را زير فرمان گرفت و خزائن ابو مسلم را به تصرف خود درآورد. در باره دلیل خروج او می گویند كه يكى از اعراب خراسان با كمك عرب هاى ديگر، دسيسه كرده و پسرش را پنهانى كشته بودند. وى براى انتقام گرفتن از اعراب، از ياران ابو مسلم شد. طبرى مى ‏نويسد كه بيشتر ياران سنباذ از اهل ايالت جبال يا كوهستان بودند. بارى كار او چنان بالا گرفت كه بيش از صد هزار تن به او پيوستند. منصور خليفه عباسى يكى از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلى را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، اين نبرد بين همدان و رى روى دادو موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان( لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد.