احمد بن ابی حواری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= الصاوی|بندانگشتی| {| class="wikitable about...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری'''، از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص91-95، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود. ابن کثیر او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای  کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است. یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می کند. [[جنید بغدادی|جنید]] او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران [[حدیث]] نقل کرده است.ابو داود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازي از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.
'''ابوالحسن احمد بن ابی الحواری''' از علما و صوفیان برجسته [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص91-95، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. اصالتاً اهل [[کوفه]] و ساکن [[دمشق]] در [[سوریه]] بود[[. ابن کثیر]] او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای  کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است. یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می کند. [[جنید بغدادی|جنید]] او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران [[حدیث]] نقل کرده است.ابو داود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.


=گفتار=
=گفتار=
خط ۲۵: خط ۲۵:


=پانویس=
=پانویس=
{{پانویس|3}}
{{پانویس|1}}


[[رده: تصوف]]
[[رده: تصوف]]

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۳

الصاوی
نام ابوالحسن احمد بن ابی الحواری
نام‎های دیگر احمد بن ابی الحواری
درگذشت 230ق

ابوالحسن احمد بن ابی الحواری از علما و صوفیان برجسته اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. اصالتاً اهل کوفه و ساکن دمشق در سوریه بود. ابن کثیر او را «از علمای زاهد و بندگان خاص، صالحان، بزرگان و دارای کرامت‌های آشکار» توصیف کرده است. یحیی بن معین درباره او گفت: گمان می کنم خداوند مردم شام را با آن سیراب می کند. جنید او را «ریحانه شام» توصیف کرد. او با ابوسلیمان الدارانی همراه بود و از سفیان بن عیینه و بشر بن السری و دیگران حدیث نقل کرده است.ابو داود، محمد بن ماجه، ابوحاتم، ابوزرعه دمشقی و أبو زرعة الرازی از او روایت نقل کرده اند. وی در سال 164 هجری قمری متولد شد و در سال 230 هجری قمری درگذشت.

گفتار

هر کس بدون پیروی از سنت عمل نماید، عملش باطل است.

خداوند بنده ای را به سخت تر از غفلت و ظلم مبتلا نکرده است[۲].

هر که دنیا را بشناسد از آن دوری می‌کند و هر که آخرت را شناخت آن را طلب می کند و هر که خدا را بشناسد رضایت او را ترجیح می‌دهد[۳].

نه با اطاعت خوشحال شدند، بلکه با رضایت اطاعت کردند و ​​نه با نافرمانی شقی شدند، بلکه باید گفت شقاوت باعث نافرمانی شد[۴].

پانویس

  1. طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص91-95، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص55
  3. حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم، ج10، ص5
  4. أحمد بن أبي الحواري