حریانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ال' به 'ابوال') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
حریانیه نخست قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] بودند و سپس جزء یاران ابو مسلم عبد اللّه بن محمد- صاحب دولت بنى العباس که ملقب به حریان بود- شدند. | حریانیه نخست قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] بودند و سپس جزء یاران ابو مسلم عبد اللّه بن محمد- صاحب دولت بنى العباس که ملقب به حریان بود- شدند. | ||
آنان مى گفتند که محمد بن حنفیه پس از على (ع) بن أبی طالب امام بود و پس از خود پسرش ابو هاشم عبد اللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابو هاشم درباره على بن عبد اللّه بن عباس بن عبد المطلب وصیت کرد و على بن عبد اللّه پسرش محمد بن على را جانشین خود کرد و محمد پسرش ابراهیم امام را که در حرّان کشته شد به جانشینى خود برگزید و سپس ابراهیم درباره برادرش | آنان مى گفتند که محمد بن حنفیه پس از على (ع) بن أبی طالب امام بود و پس از خود پسرش ابو هاشم عبد اللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابو هاشم درباره على بن عبد اللّه بن عباس بن عبد المطلب وصیت کرد و على بن عبد اللّه پسرش محمد بن على را جانشین خود کرد و محمد پسرش ابراهیم امام را که در حرّان کشته شد به جانشینى خود برگزید و سپس ابراهیم درباره برادرش ابوالعباس عبد اللّه سفاح وصیت کرد و ابوالعباس عبد اللّه سفّاح، ابو مسلم را جانشین خود ساخت. بعضى از ایشان، امامت را پس از ابو هاشم، حق برادرش حسن بن محمّد بن حنفیه می دانستند و می گفتند که پس از حسن پسرش على امام بود و على که در گذشت از او فرزندى نماند.<ref>ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،ص 156 با ویرایش و تغییرات اندک.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۱
حریانیه فرقه اى از «راوندیه» هستند که از «کیسانیه» منشعب گشتند.
اعتقادات
حریانیه نخست قایل به امامت محمد بن حنفیه بودند و سپس جزء یاران ابو مسلم عبد اللّه بن محمد- صاحب دولت بنى العباس که ملقب به حریان بود- شدند. آنان مى گفتند که محمد بن حنفیه پس از على (ع) بن أبی طالب امام بود و پس از خود پسرش ابو هاشم عبد اللّه بن محمد را جانشین خود کرد و ابو هاشم درباره على بن عبد اللّه بن عباس بن عبد المطلب وصیت کرد و على بن عبد اللّه پسرش محمد بن على را جانشین خود کرد و محمد پسرش ابراهیم امام را که در حرّان کشته شد به جانشینى خود برگزید و سپس ابراهیم درباره برادرش ابوالعباس عبد اللّه سفاح وصیت کرد و ابوالعباس عبد اللّه سفّاح، ابو مسلم را جانشین خود ساخت. بعضى از ایشان، امامت را پس از ابو هاشم، حق برادرش حسن بن محمّد بن حنفیه می دانستند و می گفتند که پس از حسن پسرش على امام بود و على که در گذشت از او فرزندى نماند.[۱]
پانویس
- ↑ ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،ص 156 با ویرایش و تغییرات اندک.