الرواة المشترکون بین الشیعة والسنة (کتاب): تفاوت میان نسخهها
Mollahashem (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | !نام کتاب !الاجل فی الفقه ا...» ایجاد کرد) |
Mollahashem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام کتاب | !نام کتاب |
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۲
نام کتاب | الاجل فی الفقه الاسلامی، سلسله الدراسات الفقهیه و القانونیه المقارنه1 |
---|---|
نویسنده | حسین عزیزی، پرویز رستگار و یوسف بیات |
زبان کتاب | عربی |
ترجمه به عربی | عبد الامیر الوردی و... |
سال نشر | 1388 ش |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی،معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی |
تیراژ | 1000 نسخه |
نوبت چاپ | اول |
قطع | وزیری |
تعداد صفحات | 516-551 |
هدف تالیف
ارائه اسامی راویان مورد اعتماد اهل سنت و شیعه در یک سلسله سند از احادیث مختلف و معرفی آنان و جایگاه و اعتبار حدیثی آنان است.
محتویات پژوهش
انعکاس تعامل و اشتراک فکری راویان و دانشمندان اسلامی شیعه و سنی در زمانهای گذشته و نزدیک به عصر حیات ائمه معصوم(علیهم السلام) و حتی در زمان حیات آنان بوده است. نگارنده پس از ذکر اسم یک راوی، کنیه، نسب، لقب و طبقه حدیثی او را مشخص کرده و سپس شرحی از زندگانی او را بیان نموده است. آنگاه دیدگاه رجالیون بزرگ را در مورد جایگاه حدیثی و نقل حدیث توسط او بیان کرده و موثق یا غیرموثق بودن آنان را با توجه به این دیدگاها بیان نموده است.
برخی از این راویان، زن و بسیاری از آنان مرد هستند.
از نظر نویسنده این قبیل از راویان که اسامی و زندگینامه آنان در این دو مجلد ثبت شده است مورد اعتماد اهل سنت و شیعه هستند و رجالیون شیعه و اهل سنت آنان را راویانی ثقه دانسته و به نقل روایت توسط آنان اطمینان دارند، بهطوری که که در کتابهای معتبر روایی شیعه مانند کتب اربعه (کافی، تهذیب، استبصار و من لایحضره الفقیه) و صحاح سته اهل سنت میتوان اسامی این راویان را مشاهده کرد و روایات متعددی از آنان در این کتابهای روایی معتبر نقل گردیده است که این مسئله از عمق ارتباط راویان شیعه و اهل سنت حکایت دارد و از نظر نگارنده، این نوع تعامل علمی و فکری در عصر کنونی نیز باید ادامه یابد و برخی از اختلافات فقهی و اعتقادی نباید مانع همفکری و همدلی علمای شیعه و اهل سنت شود.
منبع استخراج این اسامی
منابع مهم روایی شیعی و اهل سنت است و آدرس این منابع نیز در پاورقی کتاب آمده است.