عبدالرحمن العیدروس

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۳۵، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱؛

عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس (1135 - 1192 ق) شیخ عارف و شاعر از است خانواده از خانواده پیامبر (ص) از حضرموت، یمن. او دارای شهرت و مقامی محترم بود و هیچ شفاعتی به او برنمی‌گردد. او به کشورهای زیادی از جمله هند ، حجاز ، مصر ، فلسطین ، سوریه و ترکیه سفر کرد و پس از یک عمر طولانی و پر از مبارزه و تبلیغ و جهانگردی در مصر اقامت گزید .

نسب

عبدالرحمان بن مصطفی بن شیخ بن مصطفی بن زین آل العابدین بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله آل Aidarous بن ابی بکر آل SAKRAN بن عبدالرحمان آل Saqqaf بن محمد مولی آل Duwailah بن علی بن علوی آل Ghayyar بن فقیه، ستوان سرهنگ محمد بن علی بن محمد صاحب میرباط بن علی، خالی قیسم بن علوی بن محمد بن علوی بن.عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد نقیب بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد باقر بن علی زین العابدین بن الحسین السبط بن امام علی بن ابی طالب و امام علی، همسر فاطمه، دختر محمد، درود بر او .

وی سی و یکمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

او پس از غروب آفتاب در شب سه شنبه نهم ماه صفر سال 1135 هجری قمری در شهر طارم حضرموت به دنیا آمد و مادرش فاطمه بنت عبدالله الباهر بن مصطفی العیدروس است. در طارم رشد کرد و در جوانی علوم قرآن را فرا گرفت و در مجالس علم و دانش حاضر شد.

سفرها

او سفرهای زیادی به بسیاری از کشورها داشت و این دیدارها را از همان روزهای اولیه زندگی خود آغاز کرد. وقتی که او بازدید هند در سن هجده سال، همراه با پدرش، و در تماس علمای هند وجود دارد سورت و بازدید از کشور های جاوا ، سپس او ساخته شده یک سفر به حجاز و مناسک حج انجام و در محل اقامت نقل مکان کرد بین مدینه و مکه و طائف و از حجاز در سال 1158 هجری قمری از جده از راه دریا به مصر رفت و با علمای بزرگ مصر ملاقات کرد و شیخ عبدالخالق وفا از ایشان به عنوان زیارت آمد. 'من.

در سال 1159 هجری قمری برای حج به مکه سفر کرد و با پسر عموی خود علویه ازدواج کرد و در طائف اقامت گزید و در آنجا خانه ای ساخت و سپس در سال 1162 هجری قمری به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و به طائف بازگشت. سپس در سال 1168 هجری قمری مجدداً به مصر بازگشت و یک سال در آنجا ماند و سپس همراه با حج به مکه بازگشت. در سال 1172 هجری قمری با رقیه بنت احمد بن حسن بهارون ازدواج کرد و از او پسرش مصطفی به دنیا آمد، سپس او و خانواده اش در سال 1174 هجری قمری به مصر رفتند و در آنجا ساکن شدند. در طول اقامت خود در مصر در طول این مدت، او چندین سفر به حال مصر علیا ، طنطا ، دمیاط ، رشید ، اسکندریه ، Fouh، و Dayrut . سپس او را به شام، از طریق تصویب سفر غزه و نابلس، و رسیده دمشق است.مدتی در آنجا ماند و سپس با عبور از اورشلیم به مصر بازگشت . به استانبول نیز سفر کرد و حدود یک ماه و نیم را در آنجا گذراند و از آنجا به مصر بازگشت و در حرم حضرت زینب (س) اقامت گزید و مجلس عبادت و ارشاد خود را در جوار مرقد شیخ محمد عطرس تشکیل داد .

اساتید

او شرعی، قانونی، انتقال خود و علوم ذهنی از یک گروه از اساتید برجسته از دریافت تاریم ، هند ، مکه ، مدینه ، طائف و مصر ، از جمله:

پدربزرگش شيخ بن مصطفى العيدروس

پدرش مصطفى بن شيخ العيدروس

مصطفى بن عمر العيدروس

حسين بن عبد الرحمن العيدروس

عبد الرحمن بن عبد الله بلفقيه

عبد الله بن أحمد بن سهل

عمر بن أحمد السقاف

مشيخ بن جعفر باعبود

عبد الله بن جعفر مدهر

محمد حياة السندي

محمد بن الطيب الفاسي

محمد بن سالم الحفناوي

يوسف بن سالم الحفناوي

أحمد بن عبد الفتاح الملوي

مصطفى بن كمال الدين البكري

عبد الله بن سليمان باحرمي

محمد بن ياسين باقيس

جعفر بن محمد البيتي

محمد فاخر العباسي

غلام على آزاد البلكرامي

يوسف السورتي الهندي

غياث الدين الكوكاني

إبراهيم بن فيض الله المدني

أحمد بن موسى العروسي

علي بن أحمد الصعيدي

أحمد البستاني الدمياطي

خليل الخضري الرشيدي

شاگردان

او شاگردان زیادی دارد، از جمله:

عبد الرحمن بن سليمان الأهدل

سليمان بن يحيى مقبول الأهدل

محمد مرتضى الزبيدي

عبد الرحمن بن حسن الجبرتي

سليمان بن عمر الجمل

محمد بن علي الصبان

عبد الله بن حجازي الشرقاوي

محمد بن محمد الأمير الكبير

تالیفات

وی دارای بیش از شصت طبقه بندی بین نثر و نظم است که موضوعات آن در موضوعات مختلف بین حدیث، عرفان، ذکر، ترجمه، سفر و نحو متفاوت بوده است، از جمله:

«مرآة الشموس بذكر سلسلة القطب العيدروس»

«العرف العاطر في معرفة الخواطر وغيرها من الجواهر»

«لطائف الجود في مسألة وحدة الوجود»

«سلسة الذهب المتصلة بخبر العجم والعرب»

«القول الأشبه في حديث: من عرف نفسه عرف ربه»

«قطف الزهور من روض المقولات العشر»

«الترقي إلى الغرف من كلام السلف والخلف»

«النفحة الألمعية في تحقيق معنى المعية»

«فتح الرحمن بشرح صلاة أبي الفتيان»

«عقد الجواهر في فضل آل البيت الطاهر»

«اتحاف الجليل في علم الخليل»

«نفائس الفصول المقتطفة من ثمرات الوصول»

«الجواهر السبحية على المنظومة الخزرجية»

«المنهج العذب في الكلام على الروح والقلب»

«النفحة الأنسية في بعض الأحاديث القدسية»

«النفحة المدنية في الأذكار القلبية والروحية والسرية»

«اتحاف الذائق بشرح بيتي الصادق»

«اتحاف السادة الأشراف من كلام سيدي عبد الرحمن باحسين السقاف»

«نفحة البشارة في معرفة الاستعارة» شرحه محمد بن الجوهري

متن لطيف في اسم الجنس والعلم شرحه أبو الأنوار بن وفاء

«تشنيف السمع ببعض لطائف الوضع» شرحه عبد الرحمن الأجهوري

«ترويح البال وتهييج البلبال» ديوان شعر

فرزندان

او یک پسر به نام مصطفی دارد که کتاب «فتح المحیمین القدوس فی مناقب الحبیب عبدالرحمن بن مصطفی العیدروس» دارد که تالیف نشده است و امروز از اولاد او نیست.

وفات

وی در شب سه شنبه دوازدهم محرم سال 1192 هجری قمری در خانه خود در نزدیکی قلعه الکب قاهره درگذشت و در مسجد الازهر نماز گزارد و در کنار مقبره شیخ محمد العتریس واقع در مسجد الازهر به خاک سپرده شد. نزدیک مشهد، سیده زینب بنت علی بن ابی طالب .

منابع

الجبرتي, عبد الرحمن بن حسن (1996). عجايب الآثار في التراجم والأخبار. الجزء الثالث. كتاب للنشر والتوزيع الالكتروني. صفحة 16 - 26.

العيدروس, عبد الرحمن بن مصطفى (2014). العرف العاطر في معرفة الخواطر وغيرها من الجواهر. الكويت: دار الضياء.