الرسالة الفقهیة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA50...» ایجاد کرد)
 
(افزودن تصویر)
خط ۶: خط ۶:
'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''  
'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''  
<br>
<br>
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
<noinclude>
</div>
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:کتاب عقیدة العوام.jpg|جایگزین=کتاب عقیدة العوام|بندانگشتی|کتاب عقیدة العوام]]
<div class="wikiInfo">[[پرونده:الرسالة الفقهیه.jpg|جایگزین=کتاب الرسالة الفقهیة|بندانگشتی|کتاب الرسالة الفقهیة]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
!نام نويسنده
!نام نويسنده
خط ۳۱: خط ۳۱:
|-
|-
|مکان چاپ
|مکان چاپ
| مصرـ قاهره
|مصرـ قاهره
|-  
|-  


خط ۳۸: خط ۳۸:


رسالهٔ مختصری در فقه [[مالکی]]این کتاب توسط امام [[ابومحمد عبدالله بن ابی زید القیروانی]] که در غرب اسلامی ملقب به مالک الصغیر و شیخ مالکیه بود، به پیشنهاد یکی از شاگردان شیخ محرز بن خلف البکری تونسی نوشته شده است. -مالکی (متوفی 413 ق) که معلم پسران بود. ابن ابی زید در این باره خطاب به شیخ محرز می گوید: (... از من خواستی که یک جمله مختصر از واجبات امور دینی را که زبان ها بیان می کنند و دل ها ایمان می آورند و اعضا انجام می دهند و روایات مربوط به تکلیف تصدیقات و زائدات و خواسته های آن و پاره‌ای از آداب آن و جملاتی از مبانی فقه و فنون آن بر مکتب امام مالک بن انس و روش آن حضرت و آنچه که موجب تسهیل آن می شود. مسیر چه پیچیده تر از آن بود از تعبیر متقدم و شرح علما...)).  انگیزه پیشنهاد شیخ محرز همان بود که ابن ابی زید نیز در سخنان خود به او اشاره کرد: ((...همانطور که می خواستم آن را به فرزندان بیاموزم، همانطور که شما حروف قرآن را به آنها می آموزید تا به قلب آنها پیش برود. شناخت دین خدا و احکام آن، پس من به شما پاسخ دادم که به آن امید داشتم، و آن از علم دین خدا یا دعوت به آن است».  
رسالهٔ مختصری در فقه [[مالکی]]این کتاب توسط امام [[ابومحمد عبدالله بن ابی زید القیروانی]] که در غرب اسلامی ملقب به مالک الصغیر و شیخ مالکیه بود، به پیشنهاد یکی از شاگردان شیخ محرز بن خلف البکری تونسی نوشته شده است. -مالکی (متوفی 413 ق) که معلم پسران بود. ابن ابی زید در این باره خطاب به شیخ محرز می گوید: (... از من خواستی که یک جمله مختصر از واجبات امور دینی را که زبان ها بیان می کنند و دل ها ایمان می آورند و اعضا انجام می دهند و روایات مربوط به تکلیف تصدیقات و زائدات و خواسته های آن و پاره‌ای از آداب آن و جملاتی از مبانی فقه و فنون آن بر مکتب امام مالک بن انس و روش آن حضرت و آنچه که موجب تسهیل آن می شود. مسیر چه پیچیده تر از آن بود از تعبیر متقدم و شرح علما...)).  انگیزه پیشنهاد شیخ محرز همان بود که ابن ابی زید نیز در سخنان خود به او اشاره کرد: ((...همانطور که می خواستم آن را به فرزندان بیاموزم، همانطور که شما حروف قرآن را به آنها می آموزید تا به قلب آنها پیش برود. شناخت دین خدا و احکام آن، پس من به شما پاسخ دادم که به آن امید داشتم، و آن از علم دین خدا یا دعوت به آن است».  
= ماهیت رساله =
=ماهیت رساله=
پیام به گواه سخنان ابن ابی زید در بالا، کتاب تعلیم است، یعنی کتاب درسی به بیان امروزی. خود قیروانی نیز در پایان نامه این مطلب را تأیید می کند و می گوید: ((به آنچه شرط کردیم آن را در این کتاب خود بیاوریم که ان شاء الله کسانی که از خردسالان می خواهند آن را بیاموزند سود می بخشد. و کسانی که از بزرگسالان به آن نیاز دارند، و در آن چیزی است که جاهلان را به سوی آن سوق می دهد، او بداند که دین خود را به چه عقیده ای می داند و به واجبات خود عمل می کند و بسیاری از اصول امیال و اخلاق را درک می کند.  
پیام به گواه سخنان ابن ابی زید در بالا، کتاب تعلیم است، یعنی کتاب درسی به بیان امروزی. خود قیروانی نیز در پایان نامه این مطلب را تأیید می کند و می گوید: ((به آنچه شرط کردیم آن را در این کتاب خود بیاوریم که ان شاء الله کسانی که از خردسالان می خواهند آن را بیاموزند سود می بخشد. و کسانی که از بزرگسالان به آن نیاز دارند، و در آن چیزی است که جاهلان را به سوی آن سوق می دهد، او بداند که دین خود را به چه عقیده ای می داند و به واجبات خود عمل می کند و بسیاری از اصول امیال و اخلاق را درک می کند.  
= مطالب =  
=مطالب=  
الف - عقایدی که قیروانی فصل کاملی را به او اختصاص داده است به نام: باب آنچه لسان می گویند و ایمان به دل ها یک تکلیف برای امور دینی است. عقیده))
الف - عقایدی که قیروانی فصل کاملی را به او اختصاص داده است به نام: باب آنچه لسان می گویند و ایمان به دل ها یک تکلیف برای امور دینی است. عقیده))
ب - مسائل فقهی ترتیب ابن ابی زید در چهل و چهار باب غیر از باب عقائد از جمله ابواب مربوط به ارکان دین مانند نماز و زکات و حج و روزه و احکام مربوطه و ابواب مربوط به. جهاد، ایمان و نذر، نکاح و آنچه پس از آن، بیع و وصیت.. و سایر ابواب مربوطه. وقتی آن درها را تمام کرد. او بابى به نام «باب شتر از سنتها و تمايلات واجب» آورد كه در آن پاره اى از مطالب فوق را تكرار كرده است ((مختصار شده در بابى تا ذكر مطالب قبل از آن باشد)).
ب - مسائل فقهی ترتیب ابن ابی زید در چهل و چهار باب غیر از باب عقائد از جمله ابواب مربوط به ارکان دین مانند نماز و زکات و حج و روزه و احکام مربوطه و ابواب مربوط به. جهاد، ایمان و نذر، نکاح و آنچه پس از آن، بیع و وصیت.. و سایر ابواب مربوطه. وقتی آن درها را تمام کرد. او بابى به نام «باب شتر از سنتها و تمايلات واجب» آورد كه در آن پاره اى از مطالب فوق را تكرار كرده است ((مختصار شده در بابى تا ذكر مطالب قبل از آن باشد)).




=شروح کتاب=
شروحها كثيرة ومنها على سبيل المثال لا الحصر:


= شروح کتاب =
#شرح لالقاضي عبد الوهاب (تـ 422).
شروحها كثيرة ومنها على سبيل المثال لا الحصر:
#شرح الأفقهسي، عبد الله بن مقداد بن إسماعيل القاضي (تـ 823).
# شرح لالقاضي عبد الوهاب (تـ 422).
#شرح قاسم بن عيسى بن ناجي القيرواني ( تـ 837).
# شرح الأفقهسي، عبد الله بن مقداد بن إسماعيل القاضي (تـ 823).
#شرح القلشاني (أحمد بن محمد بن عبد الله، أبو العباس تـ 863 هـ).
# شرح قاسم بن عيسى بن ناجي القيرواني ( تـ 837).
#شرح زروق (أحمد بن أحمد بن محمد البرنسي تـ 899 هـ).
# شرح القلشاني (أحمد بن محمد بن عبد الله، أبو العباس تـ 863 هـ).  
#شرح المنوفي (أبي الحسن علي بن محمد المنوفي العدوي الشاذلي، تـ 939).
# شرح زروق (أحمد بن أحمد بن محمد البرنسي تـ 899 هـ).  
# شرح المنوفي (أبي الحسن علي بن محمد المنوفي العدوي الشاذلي، تـ 939).




== شروح معاصرين ==
==شروح معاصرين==
1. شرح للنفراوي المالكي (أحمد بن غنيم بن سالم، تـ 1125).
1. شرح للنفراوي المالكي (أحمد بن غنيم بن سالم، تـ 1125).
2. "الثمر الداني في تقريب المعاني.
2. "الثمر الداني في تقريب المعاني.
خط ۶۲: خط ۶۲:
4. شرح لأحمد بن محمد الصديق الغماري.
4. شرح لأحمد بن محمد الصديق الغماري.


== منبع ==
==منبع==
* فهرست و مقدمهٔ کتاب الرسالة الفقهية.
 
*فهرست و مقدمهٔ کتاب الرسالة الفقهية.


  [[رده: کتاب شناسی]]
  [[رده: کتاب شناسی]]
  [[رده: کتاب کلامی]]
  [[رده: کتاب کلامی]]

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۵

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۴۵، ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱؛


کتاب الرسالة الفقهیة
کتاب الرسالة الفقهیة
نام نويسنده ابومحمد عبدالله بن ابی زید القیروانی
موضوع فقه
زبان کتاب عربى‌
ناشر دار الکتب العلمیه
سال نشر 1433 قمری
تعداد جلد تک جلدی
مکان چاپ مصرـ قاهره

رسالهٔ مختصری در فقه مالکیاین کتاب توسط امام ابومحمد عبدالله بن ابی زید القیروانی که در غرب اسلامی ملقب به مالک الصغیر و شیخ مالکیه بود، به پیشنهاد یکی از شاگردان شیخ محرز بن خلف البکری تونسی نوشته شده است. -مالکی (متوفی 413 ق) که معلم پسران بود. ابن ابی زید در این باره خطاب به شیخ محرز می گوید: (... از من خواستی که یک جمله مختصر از واجبات امور دینی را که زبان ها بیان می کنند و دل ها ایمان می آورند و اعضا انجام می دهند و روایات مربوط به تکلیف تصدیقات و زائدات و خواسته های آن و پاره‌ای از آداب آن و جملاتی از مبانی فقه و فنون آن بر مکتب امام مالک بن انس و روش آن حضرت و آنچه که موجب تسهیل آن می شود. مسیر چه پیچیده تر از آن بود از تعبیر متقدم و شرح علما...)). انگیزه پیشنهاد شیخ محرز همان بود که ابن ابی زید نیز در سخنان خود به او اشاره کرد: ((...همانطور که می خواستم آن را به فرزندان بیاموزم، همانطور که شما حروف قرآن را به آنها می آموزید تا به قلب آنها پیش برود. شناخت دین خدا و احکام آن، پس من به شما پاسخ دادم که به آن امید داشتم، و آن از علم دین خدا یا دعوت به آن است».

ماهیت رساله

پیام به گواه سخنان ابن ابی زید در بالا، کتاب تعلیم است، یعنی کتاب درسی به بیان امروزی. خود قیروانی نیز در پایان نامه این مطلب را تأیید می کند و می گوید: ((به آنچه شرط کردیم آن را در این کتاب خود بیاوریم که ان شاء الله کسانی که از خردسالان می خواهند آن را بیاموزند سود می بخشد. و کسانی که از بزرگسالان به آن نیاز دارند، و در آن چیزی است که جاهلان را به سوی آن سوق می دهد، او بداند که دین خود را به چه عقیده ای می داند و به واجبات خود عمل می کند و بسیاری از اصول امیال و اخلاق را درک می کند.

مطالب

الف - عقایدی که قیروانی فصل کاملی را به او اختصاص داده است به نام: باب آنچه لسان می گویند و ایمان به دل ها یک تکلیف برای امور دینی است. عقیده)) ب - مسائل فقهی ترتیب ابن ابی زید در چهل و چهار باب غیر از باب عقائد از جمله ابواب مربوط به ارکان دین مانند نماز و زکات و حج و روزه و احکام مربوطه و ابواب مربوط به. جهاد، ایمان و نذر، نکاح و آنچه پس از آن، بیع و وصیت.. و سایر ابواب مربوطه. وقتی آن درها را تمام کرد. او بابى به نام «باب شتر از سنتها و تمايلات واجب» آورد كه در آن پاره اى از مطالب فوق را تكرار كرده است ((مختصار شده در بابى تا ذكر مطالب قبل از آن باشد)).


شروح کتاب

شروحها كثيرة ومنها على سبيل المثال لا الحصر:

  1. شرح لالقاضي عبد الوهاب (تـ 422).
  2. شرح الأفقهسي، عبد الله بن مقداد بن إسماعيل القاضي (تـ 823).
  3. شرح قاسم بن عيسى بن ناجي القيرواني ( تـ 837).
  4. شرح القلشاني (أحمد بن محمد بن عبد الله، أبو العباس تـ 863 هـ).
  5. شرح زروق (أحمد بن أحمد بن محمد البرنسي تـ 899 هـ).
  6. شرح المنوفي (أبي الحسن علي بن محمد المنوفي العدوي الشاذلي، تـ 939).


شروح معاصرين

1. شرح للنفراوي المالكي (أحمد بن غنيم بن سالم، تـ 1125). 2. "الثمر الداني في تقريب المعاني. 3. شرح للشيخ عبد المجيد الشرنوبي الأزهري المالكي. 4. شرح لأحمد بن محمد الصديق الغماري.

منبع

  • فهرست و مقدمهٔ کتاب الرسالة الفقهية.