ابراهیم الخواص: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5#cite_note-3 إبراهیم الخواص]</ref>. | وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5#cite_note-3 إبراهیم الخواص]</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس| | {{پانویس|1}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده: تصوف]] | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
| نام | أبو اسحق إبرهیم بن أحمد بن إسماعیل الخواص |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابراهیم خواص |
| درگذشت | 291ق |
أبو اسحق إبرهیم بن أحمد بن إسماعیل الخواص یا ابراهیم خواص او از اهالی ری در کشور ایران بود و به شغل حصیر بافی اشتغال داشت و به همین دلیل به خواص مشور شد. او یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. ابو عبدالرحمن سلمی او را با عنوان یکی از متقی ترین مشایخ زمان خود نام برده است. وی از معاصران جنید و ابوالحسین نوری بود. او از جمله کسانی بود که بسیار اهل توکل و سفرهای مکرر به مکه و جاهای دیگر به تنهایی داشته است و کتابهایی تألیف کرده که جعفر خالدی و دیگران از آنها نقل کرده اند[۲].
گفتار
درباره علم
علم کثرت روایت نیست; عالم کسی است که از علم پیروی می کند و از آن استفاده نموده و به سنت اقتدا نماید، هرچند علمش زیاد نباشد.
دوای روح
دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت قرآن با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا[۳].
صبر و شکیبایی
کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ شیطان به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک می کند. اول فقر و دوم طمع است[۴].
وفات
وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد[۵].