ابوالعباس بن عطا الادمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
ابوالعباس احمد بن محمد بن ساحل بن عطا الادمی از علمای اهل سنت و امت و از عارفان برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری [1] ابو عبدالرحمن السلمی در این باره می گوید . ابوسعید الخراز درباره او گفت : تصوف مخلوق است نه مظهر و از اهل آن جز جنید و ابن عطاء ندیده ام . الجنید وفات او در ماه ذی القعده سال 309 هجری قمری است. [1] حدیث به پیامبر نسبت داده شده است. ابوالعباس هر روز یک ختم قرآن را تلاوت می کرد، اگر ماه رمضان بود، هر شبانه روز سه تلاوت می خواند و برای تدبر و تدبر در معانی قرآن یک تلاوت داشت. یک در آن هفده سال در آنجا ماند و مرد و آن را مهر نکرد. | ابوالعباس احمد بن محمد بن ساحل بن عطا الادمی از علمای اهل سنت و امت و از عارفان برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری [1] ابو عبدالرحمن السلمی در این باره می گوید . ابوسعید الخراز درباره او گفت : تصوف مخلوق است نه مظهر و از اهل آن جز جنید و ابن عطاء ندیده ام . الجنید وفات او در ماه ذی القعده سال 309 هجری قمری است. [1] حدیث به پیامبر نسبت داده شده است. ابوالعباس هر روز یک ختم قرآن را تلاوت می کرد، اگر ماه رمضان بود، هر شبانه روز سه تلاوت می خواند و برای تدبر و تدبر در معانی قرآن یک تلاوت داشت. یک در آن هفده سال در آنجا ماند و مرد و آن را مهر نکرد. | ||
سخنان او | سخنان او | ||
• هر که خود را به آداب شرع التزام کند، خداوند دل او را به نور علم روشن می کند و هیچ مقامی ارجمند از مقام پیروی از معشوق صلوات الله علیه در دستورات و اعمال و اخلاق او نیست. . [2] | • هر که خود را به آداب شرع التزام کند، خداوند دل او را به نور علم روشن می کند و هیچ مقامی ارجمند از مقام پیروی از معشوق صلوات الله علیه در دستورات و اعمال و اخلاق او نیست. . [2] | ||
• هر که به آداب صالحین ادب کند، برای بساطت کرامت است، و هر که به آداب اولیاء ادب کند، برای بساطت قربت، و هر که به آداب صالح باشد، برای بساطت شهادت مناسب است. هر که با آداب انبیا ادب داشته باشد برای سادگی و برون گرایی مناسب است. [3] | • هر که به آداب صالحین ادب کند، برای بساطت کرامت است، و هر که به آداب اولیاء ادب کند، برای بساطت قربت، و هر که به آداب صالح باشد، برای بساطت شهادت مناسب است. هر که با آداب انبیا ادب داشته باشد برای سادگی و برون گرایی مناسب است. [3] | ||
• بزرگترین غفلت، غفلت بنده از پروردگار متعال و کوتاهی او از اوامر و نواهی او و کوتاهی او از آداب معاشرت است. [3] | • بزرگترین غفلت، غفلت بنده از پروردگار متعال و کوتاهی او از اوامر و نواهی او و کوتاهی او از آداب معاشرت است. [3] | ||
• انصاف بین خدا و بنده سه است: در استعانت و تلاش و ادب. از جانب بنده است که یاری می طلبد و از جانب خدا قرب است. از بنده تلاش و از خدا توفیق است. و از بنده ادب است و از خدا عزت است. [1] | • انصاف بین خدا و بنده سه است: در استعانت و تلاش و ادب. از جانب بنده است که یاری می طلبد و از جانب خدا قرب است. از بنده تلاش و از خدا توفیق است. و از بنده ادب است و از خدا عزت است. [1] | ||
منابع | = منابع = | ||
* لایه های الصوفیه، ابوعبدالرحمن السلامی ، ص 207-212، دارالکتب العلمیه، چاپ 2003م. | |||
* طبقات الاولیاء، ابن الملکن، ص ۷۱، مکتبة الخنجی، اول ۱۹۹۴م. | |||
* زینت اولیاء و لایه های الصالحین، ابونعیم الاصبهانی، ج 10، ص 321، دارالسعاده، 1974م. | |||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۵
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۴:۲۵، ۲۶ ژانویه ۲۰۲۲ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
ابوالعباس احمد بن محمد بن ساحل بن عطا الادمی از علمای اهل سنت و امت و از عارفان برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری [1] ابو عبدالرحمن السلمی در این باره می گوید . ابوسعید الخراز درباره او گفت : تصوف مخلوق است نه مظهر و از اهل آن جز جنید و ابن عطاء ندیده ام . الجنید وفات او در ماه ذی القعده سال 309 هجری قمری است. [1] حدیث به پیامبر نسبت داده شده است. ابوالعباس هر روز یک ختم قرآن را تلاوت می کرد، اگر ماه رمضان بود، هر شبانه روز سه تلاوت می خواند و برای تدبر و تدبر در معانی قرآن یک تلاوت داشت. یک در آن هفده سال در آنجا ماند و مرد و آن را مهر نکرد. سخنان او • هر که خود را به آداب شرع التزام کند، خداوند دل او را به نور علم روشن می کند و هیچ مقامی ارجمند از مقام پیروی از معشوق صلوات الله علیه در دستورات و اعمال و اخلاق او نیست. . [2] • هر که به آداب صالحین ادب کند، برای بساطت کرامت است، و هر که به آداب اولیاء ادب کند، برای بساطت قربت، و هر که به آداب صالح باشد، برای بساطت شهادت مناسب است. هر که با آداب انبیا ادب داشته باشد برای سادگی و برون گرایی مناسب است. [3] • بزرگترین غفلت، غفلت بنده از پروردگار متعال و کوتاهی او از اوامر و نواهی او و کوتاهی او از آداب معاشرت است. [3] • انصاف بین خدا و بنده سه است: در استعانت و تلاش و ادب. از جانب بنده است که یاری می طلبد و از جانب خدا قرب است. از بنده تلاش و از خدا توفیق است. و از بنده ادب است و از خدا عزت است. [1]
منابع
- لایه های الصوفیه، ابوعبدالرحمن السلامی ، ص 207-212، دارالکتب العلمیه، چاپ 2003م.
- طبقات الاولیاء، ابن الملکن، ص ۷۱، مکتبة الخنجی، اول ۱۹۹۴م.
- زینت اولیاء و لایه های الصالحین، ابونعیم الاصبهانی، ج 10، ص 321، دارالسعاده، 1974م.