۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عمریه''' پیروان عمر بن الفرات بودند. وی از جمله اصحاب امامان [[امام موسی کاظم|موسی کاظم]]، [[علی بن موسی الرضا|علی بن موسی]] و [[امام محمد تقی (ع)|محمد تقی]] (علیهم السلام) و نیز از وکلای موسی کاظم و علی بن موسی بود. برخی منابع او را متهم به [[غلاة|غلو]] کردهاند. <ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AA به نقل از پایگاه ویکی پدیا]</ref> او را شیخ اهل [[تناسخ]] خوانده اند. کشى مى نویسد که عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (ع) بود و از آن حضرت روایت مى کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref> <ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال | '''عمریه''' پیروان عمر بن الفرات بودند. وی از جمله اصحاب امامان [[امام موسی کاظم|موسی کاظم]]، [[علی بن موسی الرضا|علی بن موسی]] و [[امام محمد تقی (ع)|محمد تقی]] (علیهم السلام) و نیز از وکلای موسی کاظم و علی بن موسی بود. برخی منابع او را متهم به [[غلاة|غلو]] کردهاند. <ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AA به نقل از پایگاه ویکی پدیا]</ref> او را شیخ اهل [[تناسخ]] خوانده اند. کشى مى نویسد که عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (ع) بود و از آن حضرت روایت مى کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref> <ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز، رجال کشى، (فهرست)، ص 208. | ||
</ref> | </ref> | ||