عوضیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
جز (جایگزینی متن - 'می شوند' به 'می‌شوند')
خط ۱: خط ۱:
عوضیه‏ معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به [[بهشت]] را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد.
عوضیه‏ معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به [[بهشت]] را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد.
بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می شود. می گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می شوند. عوضیه منکر [[شفاعت]] و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. <ref>مشکور محمد جواد،  فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340  همراه با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله،  الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا،  سال 1961 میلادی،  ص 51- 52.
بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می شود. می گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می‌شوند. عوضیه منکر [[شفاعت]] و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. <ref>مشکور محمد جواد،  فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340  همراه با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله،  الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا،  سال 1961 میلادی،  ص 51- 52.
</ref>
</ref>



نسخهٔ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳

عوضیه‏ معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به بهشت را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد. بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می شود. می گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می‌شوند. عوضیه منکر شفاعت و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. [۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 همراه با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 51- 52.