ابومحمد جریری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'می‌کرد')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.
منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.


هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم<ref>اعراف 146</ref>.
هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم<ref>اعراف 146</ref>.


بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن ها از طریق سه چیز به دست می آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.
بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.


هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>.
هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>.

نسخهٔ ‏۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۵

حسن بصری
نام ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری
نام‎های دیگر ابومحمد جریری
حیات قرن چهارم

ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری از علمای اهل سنت و تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است[۱]. وی از علمای شیوخ صوفیه و از اصحاب ارشد جنید بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب تصوف را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده می‌شود.

ابونعیم اصفهانی

ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل می‌کرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت می‌نمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا می‌کرد[۲]."

گفتار

منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل دعا و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.

هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواسته‌ها و شهوات می‌شود و اشارات معنوی بر قلب او حرام می‌شود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر می‌ورزند از ایمان به آیات خود منصرف می‌سازیم[۳].

بنیان ادیان، تداوم ایمان و صحت بدن‌ها از طریق سه چیز به دست می‌آید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.

هرکس به خدا اکتفا کند روح او اصلاح می‌شود و هرکس از آن‌چه نهی می‌کند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است[۴].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348
  3. اعراف 146
  4. أبو محمد الجریری