ابومحمد جریری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است. | منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل [[دعا]] و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است. | ||
هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند | هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواستهها و شهوات میشود و اشارات معنوی بر قلب او حرام میشود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر میورزند از ایمان به آیات خود منصرف میسازیم<ref>اعراف 146</ref>. | ||
بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت | بنیان [[ادیان]]، تداوم [[ایمان]] و صحت بدنها از طریق سه چیز به دست میآید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت. | ||
هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح میشود و هرکس از آنچه نهی میکند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>. | هرکس به [[خدا]] اکتفا کند روح او اصلاح میشود و هرکس از آنچه نهی میکند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B1%D9%8A%D8%B1%D9%8A أبو محمد الجریری]</ref>. |
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۵
ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری از علمای اهل سنت و تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است[۱]. وی از علمای شیوخ صوفیه و از اصحاب ارشد جنید بود و هنگامی که جنید درگذشت او را به جای او نشاندند و آداب تصوف را از وی گرفتند و احادیثی به او نسبت داده میشود.
ابونعیم اصفهانی
ابونعیم اصفهانی در مورد او گفت: بار سنگین معرفت را حمل میکرد و همچون پرنده ای لاغر در اثر ریاضت ها مهاجر به سوی حق بود و از مقام حکمت در برابر نااهلان صیانت مینمود و مدعیان دروغین معرفت و عرفان را رسوا میکرد[۲]."
گفتار
منتها هدف توده مردم درخواست کردن، در درجه بعد افراد اهل دعا و درخواست از حضرت باریتعالی می شوند ولی عرفا تمام همتشان یاد و توجه به حضرت حق است.
هرکس که نفس بر او چیره شود اسیر بند خواستهها و شهوات میشود و اشارات معنوی بر قلب او حرام میشود پس دیگر او از کلام الهی لذت نخواهد برد حتی اگر دائما زبان او مشغول ذکر باشد زیرا خداوند فرموده: به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر میورزند از ایمان به آیات خود منصرف میسازیم[۳].
بنیان ادیان، تداوم ایمان و صحت بدنها از طریق سه چیز به دست میآید: کفایت، حفاظت(ارتقاء) و مراقبت.
هرکس به خدا اکتفا کند روح او اصلاح میشود و هرکس از آنچه نهی میکند بترسد رفتار او اصلاح شود ثمره کفایت معرفت است. پیامد تقوا حسن خلق است و هدف مراقبت از خود، اعتدال در طبیعت(بدن) است[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص203-206، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم الأصبهانی، ص347-348
- ↑ اعراف 146
- ↑ أبو محمد الجریری